Ποτέ η Εθνική Ελλάδος δεν έχει παρουσιαστεί πανέτοιμη Σεπτέμβριο μήνα. Ειδικά αυτή η εκδοχή της, με νέο προπονητή, χωρίς κανένα φιλικό προετοιμασίας, με πολλούς παίκτες χωρίς ρυθμό και με αρκετούς χωρίς καν επίσημο ματς έμοιαζε ανέτοιμη από καιρό. Όπως ανέτοιμος έμοιαζε και ο Κλαούντιο Ρανιέρι, ο οποίος όμως έχει και την εμπειρία και το μυαλό για να βελτιώσει τα δικά του λάθη.

Έλειπαν πολλά από την Εθνική, έλειπε κι ο κόσμος. Πιο πολύ όμως έλειπε το ¨πνεύμα” του φυσικού αρχηγού της, του Γιώργου Καραγκούνη. Στην παρουσίασή του ο Ρανιέρι είπε πως πιστεύει ότι ο Καραγκούνης έχει σπείρει όλα όσα απαιτούνται για να συνεχίσει η ομάδα στην ίδια ρότα. Κάτι που όμως δεν επαληθεύθηκε στο πρώτο ματς μετά το Μουντιάλ.

Το ταλέντο των νέων παικτών είναι δεδομένο. Πέρα όμως από το ταλέντο που έχει η νέα Εθνική, χρειάζονται η νοοτροπία, το πάθος και η προσωπικότητα με τα οποία είναι μπολιασμένη η γαλανόλευκη φανέλα. Απόντος όμως του “Κάρα”, ακόμα και τα στοιχεία αυτά της φανέλας ήταν λειψά. Τόσο λειψά που δεν θα μπορούσε μόνη της η φανέλα να πάρει ένα τέτοιο ματς.

Γι΄αυτό και αποκτά μεγαλύτερο νόημα η δήλωση του Κονέ: “Έχουμε περισσότερο ταλέντο από την ομάδα του 2004, αλλά πρέπει να παραδειγματιστούμε από αυτά τα παιδιά, τα οποία με το πάθος και την προσωπικότητά τους έφτασαν σε τόσο μεγάλες επιτυχίες.” Το ταλέντο από μόνο του δεν είναι αρκετό. Κι εδώ αντιλαμβάνεται καλύτερα ο καθένας το πόσο σημαντικός ήταν ο ρόλος του Καραγκούνη και το πόσο σημαντικός ΕΙΝΑΙ ο ρόλος του Κατσουράνη στην Εθνική ομάδα.

ΥΓ: Η Ελλάδα έχασε από μια ομάδα διψασμένη, που είδε το Μουντιάλ από την τηλεόραση και η αιτία ήταν η Εθνική μας. Η Ρουμανία ήταν πιο έτοιμη, ήξερε τί ζητούσε, είχε την τύχη με το μέρος της και πήρε ένα διπλό που αλλάζει λίγο τα δεδομένα του ομίλου, αλλά ασφαλώς και δεν είναι καταδικαστικό για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Αλλά ούτε και η πρόκριση είναι δεδομένη.