Κάποιος μπορεί να δει το ποτήρι μισογεμάτο και άλλος μισοάδειο, αναφορικά με την εμφάνιση του Παναθηναϊκού. Για άλλο ένα ματς οι παίκτες του Παναθηναϊκού πλήρωσαν τα λάθη της άμυνας τους και δέχθηκαν “εύκολα” γκολ. Αν και στα Χανιά το Τριφύλλι προηγήθηκε νωρίς και απέκτησε το ψυχολογικό αβαντάζ, δεν κατάφερε να διατηρήσει για πολύ το προβάδισμα και η έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και επικοινωνίας στα μετόπισθεν έφερε τον Πλατανιά σε ρόλο οδηγού στο ματς.
Μάλιστα το δεύτερο γκολ του Πλατανιά είναι …καρμπόν με το δεύτερο τέρμα που πέτυχε η Δυναμό Μόσχας στο πρόσφατο ευρωπαϊκό ματς και όταν ένα λάθος επαναλαμβάνεται μέσα σε λίγες ημέρες, τότε κάτι δεν πάει καλά…
Υπάρχει βέβαια και η άλλη πλευρά και το θετικό είναι ότι για άλλο ένα παιχνίδι οι Πράσινοι δεν πέταξαν λευκή πετσέτα, αλλά αντέδρασαν.
Ο Αναστασίου έκανε και πάλι τις κατάλληλες κινήσεις από τον πάγκο και η χρησιμοποίηση του Μέντες στα χαφ έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ανατροπή των δεδομένων του αγώνα. Ο Ολλανδός με την εμπειρία και την ποιότητα του, “έδεσε” τη μεσαία γραμμή του Τριφυλλιού, έδωσε ηρεμία στο παιχνίδι της ομάδας του και ανέβασε μέτρα τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο. Από εκεί και πέρα ήταν θέμα θέλησης. Οι Πράσινοι ήθελαν πιο πολύ τη νίκη και το έδειξαν στον αγωνιστικό ρόλο. Δημιούργησαν φάσεις, τούτη τη φορά τις αξιοποίησαν και τελικά έφυγαν από το γήπεδο χαμογελαστοί και με τρεις σημαντικούς βαθμούς στις αποσκευές τους.
Και πάλι ο Ντίνας ήταν ένας από τους κορυφαίους παίκτες της ομάδας του, ο Καρέλης έδωσε δύναμη, ταχύτητα και …γκολ, ο Ζέκα ήταν …Ζέκα, ενώ θετική ήταν και η παρουσία των Σίλντενφελντ και Νάνο.