‘Αδειο το γήπεδο, ελάχιστοι οι οπαδοί και οι φωνές παικτών και προπονητών να “σπάνε” την …ησυχία. Όμως η τεράστια διαφορά μεταξύ των δύο αγώνων είναι ότι οι παίκτες του Παναθηναϊκού αντιμετώπισαν το σημαντικό ματς με την Εστορίλ σαν να ήταν φιλικό και αγωνίστηκαν με απίστευτη χαλαρότητα, ενώ στο παιχνίδι με τους Τούρκους οι Πράσινοι είχαν στη σωστή νοοτροπία και έπαιξαν στην Πόλη σαν να ήταν επίσημος αγώνας. Και γιατί συγκρίνω τους δύο αγώνες; Πολύ απλά γιατί και η Εστορίλ είναι επιπέδου Μπασάκσεχιρ και ο Παναθηναϊκός της έδωσε τελικά πολύ μεγάλη αξία…
Λίγα πράγματα μένουν από την φιλική αναμέτρηση του Τριφυλλιού στην Πόλη. Σίγουρα η εξαιρετική εμφάνιση του Λουκ Στιλ… Ο Άγγλος τερματοφύλακας ήταν νευρικός στην αρχή και έκανε τα λαθάκια του, όμως στη συνέχεια …ζεστάθηκε, έκανε κάποιες εντυπωσιακές επεμβάσεις, ενώ ήταν καλός και με την μπάλα στα πόδια. Στη λίστα των θετικών μπαίνει και η καλή παρουσία του Παναθηναϊκού στο δεύτερο ημίχρονο. Μετά από ένα μέτριο σαρανταπεντάλεπτο, οι Πράσινοι ανέβασαν την απόδοση τους, πίεσαν τον αντίπαλο, έπαιξαν καλό ποδόσφαιρο, δημιούργησαν προϋποθέσεις για γκολ και πέτυχαν ένα τέρμα, πολύ απλά γιατί ο ανεβασμένος Ντίνας ήταν στην κατάλληλη θέση όταν ο τερματοφύλακας των Τούρκων έκανε την γκάφα. Και σε αυτή την περίπτωση δικαιώνεται ο Αναστασίου που επιμένει και ζητάει συνεχώς από τους παίκτες του να μην παρατούν καμία φάση…
Ο Ατζαγκούν έδωσε ενέργεια στην ομάδα, ο Μπούι του δεύτερου μέρους άρεσε, ο Ρισβάνης ήταν αποτελεσματικός στην άμυνα, ενώ θετικός ήταν και ο Σπυρόπουλος στην επενεμφάνιση του μετά τον τραυματισμό του. Γεμάτος όρεξη μπήκε στο παιχνίδι ο νεαρός Αγγελόπουλος και πραγματικά ξεχώρισε στα λεπτά που αγωνίστηκε για τη μαχητικότητα του, ενώ ο Μπαϊράμι και πάλι ήταν μακριά από τον καλό του εαυτό.