Η νίκη του ΠΑΟΚ στη Λιβαδειά με 2-1 (12? Τζαβέλας, 51? Περέιρα - 80? Κονέ) έγραψε τον καλύτερο δυνατό επίλογο για το 2014, καθώς ήταν ένα αποτέλεσμα που κατακτήθηκε υπό αντίξοες συνθήκες, κατοχυρώνοντας παράλληλα την πρώτη θέση στη βαθμολογία, με διαφορά ενός βαθμού - πλέον - από τον δεύτερο, Ολυμπιακό. Κι αυτό γιατί στη διπλή, διαδοχική έξοδο από τη Θεσσαλονίκη ο «Δικέφαλος» γνώρισε μια «βαριά» ήττα στα Ιωάννινα την περασμένη Πέμπτη, όπου «πλήρωσε» το γεγονός ότι δε σκόραρε στα πρώτα είκοσι λεπτά, όταν είχε τις ευκαιρίες αλλά δεν τις αξιοποίησε και την έλλειψη αντίδρασης όταν ο ΠΑΣ στο 25? άνοιξε το σκορ με τον Λίλα.

Αντί να είναι ο Αγγελος Αναστασιάδης κι οι ποδοσφαιριστές σου αυτοί που θα έβγαζαν αντίδραση, θ? ανέβαζαν ρυθμό κι αποτελεσματικότητα, αυτά εμφανίστηκαν ως χαρακτηριστικά στους Γιαννιώτες. Το γκολ του Κοροβέση στο 73? – και πάλι σε αντεπίθεση – και το αντίστοιχο του Μανιά στις καθυστερήσεις συμπλήρωσαν μια άσχημη βραδιά κι άκρως επώδυνη βραδιά για τον ΠΑΟΚ, που συν τοις άλλοις έχασε και τον Παναγιώτη Γλύκο για διάστημα – περίπου – τριών εβδομάδων.
 
Καίριες απουσίες των Τζαβέλλα, Ρατς, Τζιόλη, Μακ, σημαντικό πρόβλημα η λειτουργία της αριστερής πλευράς, αντίστοιχο στη μεσαία γραμμή με επηρεασμένο Γκολάσα από την ίωση, κακό δημιουργικά Τζανδάρη, ελάχιστη βοήθεια από τα άκρα της μεσοεπιθετικής γραμμής, κακές επιλογές από τον πλέον δραστήριο Γκολάσα, ελάχιστη ως μηδαμινή βοήθεια από τις αλλαγές (Ιτάνζ, Παπαδόπουλος, Κουλούρης). Απογοήτευση για ομάδα και φιλάθλους, ειδικά για όσους ταξίδεψαν και βρέθηκαν στην πόλη των Ιωαννίνων. Κάπως έτσι, η ομάδα ξαναέβαλε στην καθημερινότητά της, την έντονη πίεση, την αμφισβήτηση και τη λογική του μονόδρομου της νίκης στον επόμενο αγώνα, στη Λιβαδειά. Εχοντας «πέσει» στους Ζωσιμάδες, με δυο «βαριές» ήττες στις δυο – πλέον πρόσφατες – εκτός έδρας αναμετρήσεις του με Ξάνθη και ΠΑΣ αντίστοιχα και νωπή την πικρία του αποκλεισμού από την Ευρώπη, κόντρα στον Λεβαδειακό, δίχως να λείπουν τα προβλήματα με τις απουσίες των Γλύκου, Κατσικά, Τζιόλη, Τζανδάρη, Μακ, όφειλε να ξανασηκωθεί. Και το κατάφερε …
 
Με σχήμα άκρως επιθετικό, έχοντας ταυτόχρονα τους Παπαδόπουλο, Σαλπιγγίδη, Αθανασιάδη εξ αρχής στην ενδεκάδα, προηγήθηκε νωρίς (12? Τζαβέλλας) αλλά έντεκα λεπτά μετά είδει τον … σκόρερ του και αριστερό, κεντρικό του αμυντικό ν? αποβάλλεται, μαζί με τον Μάντζιο. Ο κ. Αναστασιάδης σκέφτηκε την άμεση είσοδο του Γκολάσα, προκειμένου ο Μαντούρο να πάρει τη θέση του αποβληθέντα, όμως τελικά προτίμησε να διατηρήσει τον Σκόνδρα στο πλευρό του Βίτορ, μεταφέροντας τον Σαλπιγγίδη στο δεξί άκρο της άμυνας, όπως είχε κάνει και στο «Γ. Καραϊσκάκης». Το 4-4-2 έγινε …. 4-4-1, με τον Αθανασιάδη στην κορυφή και στο 27? ο Περέιρα είδε το πλασέ του να σταματά στη δεξιά δοκό του Σηφάκη. Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, οι γηπεδούχοι προσπάθησαν να πιέσουν αποσκοπώντας στη γρήγορη ισοφάριση, όμως και πάλι οι φιλοξενούμενοι ήταν αυτοί που πανηγύρισαν γκολ. Αυτό προήλθε από σουτ του Περέιρα στο 51?, αλλά τρία λεπτά μετά ο Παπαδόπουλος, με πολλή δουλειά σε βοήθειες και κάλυψη χώρου, αποχώρησε τραυματίας δίνοντας τη θέση του στον Γκολάσα.
 
Με δεδομένα όπως οι ανισορροπίες που προκάλεσε το 10vs10, στην καθιερωμένη ποδοσφαιρική λογική, δηλαδή τους μεγαλύτερους χώρους, τις αντίστοιχες αποστάσεις, την κόπωση, ψυχική και σωματική, αντανακλαστικά ο ΠΑΟΚ έδωσε χώρο στον αντίπαλο δίνοντας προτεραιότητα στο να διαφυλάξει τα νώτα του, ελπίζοντας πως θα έχει την ευκαιρία να «χτυπήσει» στην αντεπίθεση. Ωστόσο, στο 62? προέκυψε η δεύτερη, αναγκαστική αλλαγή με τον Βίτορ, να μην αντέχει άλλο τον πόνο από τα τρία ράμματα που του έγιναν στην ανάπαυλα εξαιτίας μαρκαρίσματος αντιπάλου που είχε προηγηθεί στο πρώτο ημίχρονο σκίζοντάς του ακόμη και το παπούτσι. Τον αντικατέστησε ο Ποζατζίδης κι αίφνης ο «Δικέφαλος» βρέθηκε για το υπόλοιπο – σημαντικότατο – διάστημα του αγώνα ν? αγωνίζεται δίχως κανονικό, κεντρικό αμυντικό αλλά με δίδυμο ανάγκης τους Σκόνδρα – Ποζατζίδη.
 
Εξέλιξη που δικαιολογημένα έδωσε … θάρρος και προσέθεσε αυτοπεποίθηση στους ποδοσφαιριστές του κ. Παντελίδη, οι οποίοι σταδιακά άρχισαν ν? αυξάνουν την πίεση προς την περιοχή του Ιτάνζ. Η επανεμφάνιση του Μαντούρο είχε θετικό πρόσημο, για όσο άντεξε ο Ολλανδός, που χειροκροτήθηκε για την εμφάνιση, την προσπάθεια και την ουσία που προσέδωσε στη μεσαία γραμμή, μαζί με τον Κάτσε, για όσο άντεξαν. Ο Γκολάσα παρέμεινε σε … χαμηλά επίπεδα απόδοσης, ο Λεβαδειακός κυκλοφορούσε καλά την μπάλα και τα πολλά «στημένα» που πήρε, του έδωσαν τη δυνατότητα να πιέσει αφόρητα. Με τον Τομάς (1.94) ψηλότερο ποδοσφαιριστή στο γήπεδο και τον Μάγγα να τον ακολουθεί (1.89), ο ΠΑΟΚ είχε ν? αντιπαραθέσει τον -διστακτικό στις εξόδους του – … Ιτάνζ (1.93) κι αμέσως μετά τον Μαντούρο (1.85).
 
Αυτό που έψαχνε ο Λεβαδειακός το βρήκε στο 80?, όταν έπειτα από εκτέλση κόρνερ ο Κονέ με κεφαλιά μείωσε σε 2-1 δίνοντας δραματικό τόνο στο υπόλοιπο της αναμέτρησης. Τα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης βρήκαν τον Αθανασιάδη να ενισχύει το κεντρικό, αμυντικό δίδυμο και με αρωγό το μεγάλο του άλμα να σώζει την ομάδα του από δύσκολες στιγμές. Σε συνάρτηση με την αστοχία των γηπεδούχων, ο Αγγελος Αναστασιάδης κι οι ποδοσφαιριστές του, πήραν – και πανηγύρισαν μαζί με τους φιλάθλους της ομάδας που έδωσαν και στη Λιβαδειά το «παρών» – μια πάρα πολύ σημαντική νίκη, ανώτερη των τριών βαθμών, αρκεί να υπάρξει ανάλογη συνέχεια απ? όλες τις πλευρές.
Νίκησαν την πολύ μεγάλη πίεση έβγαλαν αντίδραση σε δύσκολες συνθήκες. Ξανασηκώθηκαν ….
 
Ολα όσα έγιναν την Κυριακή στη Λιβαδειά κι όλα όσα ακολούθησαν προκάλεσαν δράση στην ΠΑΕ που μετουσιώθηκε στη γραπτή ανακοίνωση του προέδρου, Ιάκωβου Αγγελίδη. Μια κίνηση που έστειλε μηνύματα συνείδησης, γνώσης, στήριξης και κινήσεων προς πάσα κατεύθυνση. Μια πολυεπίπεδη δέσμευση που θα έχει ουσία αν συνοδευτεί κι από τις αντίστοιχες πράξεις, καθώς τα λόγια λίγη βαρύτητα έχουν πλέον εδώ και καιρό. Τα έργα είναι αυτά που μετρούν και κάνουν την όποια διαφορά. Ακολουθεί υπερπολύτιμη διακοπή μέχρι τις 27 Δεκεμβρίου όταν και θα ξαναμαζευτούν άπαντες στην Τούμπα. Η διττή ξεκούραση, ψυχή τε σώματι, είναι μεγάλης αξίας. Δυσανάλογη της ικανοποίησης, της χαράς κι όλων των σχετικών συναισθημάτων που προκαλεί στις τάξεις και πέριξ της ομάδας ο αποχαιρετισμός του τρέχοντος έτους όντας στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, αλλά και πάλι, μεγάλης. Από εδώ και στο εξής όμως πρέπει να τρέξουν. Χάθηκαν πολλές και σημαντικές ευκαιρίες που θα είχαν δώσει στον ΠΑΟΚ έναν αξιόλογο βαθμολογικό «αέρα» έναντι των αντιπάλων του. Τα λάθη πλέον κοστίζουν.
 
Με αγωνία αναμένεται η επιστροφή των τραυματιών, πλην Γλύκου η οποία καθυστερεί. Με το ίδιο συναίσθημα η μεταγραφική ενίσχυση, όχι εις βάρος της προσφοράς των όποιων ποδοσφαιριστών έφεραν την ομάδα μέχρι εδώ, αλλά με ουσία, προοπτική κι αξία. Τα λάθη του καλοκαιριού δεν πρέπει να επαναληφθούν, καθώς επίσης πρέπει να ληφθεί υπ?όψη ο χρόνος προσαρμογής των όποιων ποδοσφαιριστών αποκτηθούν. Και σ? αυτήν την περίπτωση ο χρόνος είναι χρήμα. Ενας – ακόμη – χρόνος φεύγει. Γεμάτος από εμπειρίες, καλές και κακές, εικόνες, καταστάσεις δίνοντας την ευκαιρία στον καθέναν ν? αναλογιστεί τί αξίζει να θυμάται κι από δαύτον. Το σημανικότερο είναι πως υπάρχει. Πως συνεχίζει και μπορεί να κάνει σχέδια και να ονειρεύεται. Πως υπάρχει … Τα χρόνια είναι δύσκολα σε όλα τα επίπεδα. Οι ζωές όλων έχουν αλλάξει προς το χειρότερο. Οι εντάσεις έχουν αυξηθεί κι όλοι αποζητούν το ξέσπασμα στην κάθε ευκαιρία. Μόνο που μοιάζουν να μην ξέρουν προς τα που να το εξωτερικεύσουν κι αναλώνονται στο … μεταξύ τους, στην αλληλοεξόντωση κι αυτή είναι μια ταπεινή διαπίστωση πέρα από ομάδες και χρώματα.
 
Ο νέος χρόνος ας λειτουργήσει ως ώθηση για λίγη, περισσότερη σκέψη, αυτοκριτική και συνεπικουρούμενος από υγεία, εργασία κι ότι άλλο επιθυμεί ο καθένας ας φέρει στον καθέναν και τους ανθρώπους του περισσότερες ωφέλιμες κι εποικοδομητικές στιγμές. Χρόνια πολλά, καλές γιορτές, με δύναμη και τύχη σε όλους.