Η αλήθεια είναι πως από την πρώτη στιγμή που ακούστηκε το όνομα «Γαλανός», καλοκαίρι ακόμη, ως μια περίπτωση διοικητικής συνέχειας, μετά τον Στεφανίδη, στην ομάδα, ουδείς πέταξε την σκούφια του. Παρά τις μεγαλοστομίες και τις ηχηρές υποσχέσεις, ο Γαλανός δεν μπορούσε να συσπειρώσει δίπλα του την πλειοψηφία του κόσμου του Αρη. Θέλετε η προηγούμενη διοικητική του ενασχόληση με τον Ηρακλή, θέλετε το γενικότερο προφίλ που εξέπεμπε; Ο Γαλανός, δεν μπορούσε να πείσει με τίποτα…
Παράδειγμα: Τα μέλη του Αρη, προτίμησαν τον δύσκολο και ομιχλώδη δρόμο του Στεφανίδη στη Football League, από το να του δώσουν την ομάδα στη Γ΄ Εθνική, παρά τα χρήματα που υπόσχονταν. Εκείνο το δημοψήφισμα της ΚΜΑ, έστειλε το πρώτο μήνυμα στον Γιώργο Γαλανό, ο οποίος όμως, μάλλον, δεν έδειξε να το έλαβε.
Παρά ταύτα, οι συγκυρίες το έφεραν έτσι, ελλείψει άλλου, να είναι αυτός ο άνθρωπος (μαζί με τον πιστό συνεργάτη του, Περικλή Τράϊο), που θα αναλάμβανε την ευθύνη αναγέννησης της ομάδας, μέσω της Γ΄ Εθνικής, της αγωνιστικής «αναστήλωσης» και της εξόδου στο φως! Ο Γαλανός, όμως, δεν αντιλήφθηκε ποτέ την μεγάλη ευκαιρία που έπεσε στα χέρια του. Θα μπορούσε με πολύ λίγα χρήματα να γίνει ο σύγχρονος ήρωας των Αρειανών. Σε μια εποχή που κανείς δεν έβγαινε μπροστά, άπαντες αηδιασμένοι από τις καταστάσεις, ο Γαλανός θα ήταν αυτός που θα οδηγούσε τον Αρη στην επόμενη μέρα, όντας ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.
Δυστυχώς, για τον ίδιο, είδε το όλο πρότζεκτ, εντελώς ευκαιριακά και επιπόλαια. Προσπάθησε να στηρίξει την επιτυχία του, σε εισιτήρια, τηλεοπτικά και άλλα πιθανά έσοδα, αντί να επενδύσει πραγματικά, περιμένοντας τα όποια οφέλη επεδίωκε (απολύτως θεμιτό) να έρθουν το προσεχές καλοκαίρι.
Τα ήθελε, όλα, τώρα! Υπ΄ αυτό το σκεπτικό, ο ουρανός δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι. Γαλανός!
Χρόνια πολλά…