Χωρίς τον άνθρωπο που έπρεπε να προετοιμάζει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα για τον τελικό της 29ης Μαρτίου στην Βουδαπέστη. Πραγματικά πρέπει να είναι παγκόσμιο ρεκόρ μια ομάδα να μένει χωρίς προπονητή για ενενήντα μέρες.
Οι ευθύνες ασφαλώς και δεν πρέπει να αναζητηθούν τώρα. Με την αλλαγή προέδρου, με την καθυστέρηση επί της διαδικασίας και με χίλια δυο προβλήματα στην ΕΠΟ, να λέμε και καλά που έχουμε και προπονητή. Άσχετα αν ο Γιώργος Καραγκούνης είχε αποφασίσει για την τελική του εισήγηση εδώ και έναν μήνα.
Εδώ που φτάσαμε έπρεπε να βρούμε έναν “μάγο”. Κι ο “El Mago”, όπως είναι το προσωνύμιο του Μαρκαριάν στην Λατινική Αμερική, είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει αυτό το 10% των πιθανοτήτων που έχουμε για πρόκριση στο EURO να φαίνεται για μεγαλύτερο. Και φυσικά κανείς δεν μπορεί να επιρίψει ευθύνες στον Μαρκαριάν και στον Καρακούνη σε περίπτωση αποκλεισμού. Η Εθνική θεωρείται σχεδόν αποκλεισμένη. Πάμε μόνο για το θαύμα.
Ο Σέρχιο Μαρκαριάν πάντως όλο αυτό το διάστημα μελετά την Εθνική μας ομάδα, ξέρει όλους τους παίκτες της Εθνικής και μπορεί να μεταλαμπαδέυσει την ιδανική ψυχολογία ώστε να δημιουργήσει παίκτες “καμικάζι” για την “αποστολή αυτοκτονίας” που καλείται να φέρει εις πέρας. Κι αν πετύχει θα μείνει στο “πάνθεον” των ποδοσφαιρανθρώπων του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Άλλωστε μια ματιά στο τί έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια με Εθνική Παραγουάης, Ιωνικό, Παναθηναϊκό, Λιμπερτάδ, Κρουζ Αζούλ, Ντε Τσίλε, Εθνική Περού, φτάνει για να αντιληφθεί κανείς ότι τελικά το “μαγικό ραβδάκι” μπορεί όντως να το έχουν μερικοί προπονητές. Ε, ο Μαρακαριάν, βάσει παρελθόντος, είναι ένας εξ αυτών.
Χάθηκαν όμως ενενήντα μέρες. Μπροστά του έχει σαρανταπέντε μέρες (45!!!) για να προετοιμάσει την Εθνική ομάδα για τον μεγάλο τελικό με την Ουγγαρία. Θα έρθει για μόνιμη εγκατάσταση και δεν αποκλείεται να είναι εδώ μες το Σαββατοκύριακο ώστε να παρακολουθήσει κάποια παιχνίδια του πρωταθλήματος διά ζώσης. Προσφέρονται τα Ολυμπιακός-Εργοτέλης το Σάββατο και το Ατρόμητος-ΠΑΟΚ την Κυριακή.
