Το 4-1 επί της Βέροιας αποτελεί ένα σκορ-ορόσημο καθώς είναι το μεγαλύτερο σε εύρος στην ιστορία του συλλόγου στη Superleague, αλλά και γιατί σφράγισε επί της ουσίας την επίτευξη του μεγάλου στόχου και της φετινής σεζόν, της παραμονής δηλαδή στην κατηγορία.
Ο Βαγγέλης Βλάχος πήρε έτοιμη ομάδα απ’ τον προκάτοχο του Γιάννη Ματζουράκη, όμως κατάφερε μέσα σε εννιά παιχνίδια να αφήσει τη δική του σφραγίδα. Για αρχή φρόντισε να αλλάξει τη νοοτροπία των παικτών και να τους κάνει να σκεφτούν και πάλι την επίθεση και τη δημιουργία. Είναι χαρακτηριστικό πως σε εννιά παιχνίδια η Καλλονή έχει πετύχει 14 γκολ, ένα περισσότερο απ’ τα 13 των προηγούμενων 18 αγωνιστικών, επί Ματζουράκη. Βέβαια σε εννια ματς η Καλλονή δέχτηκε και 12 γκολ, τρια λιγότερα απ’ όσα είχε δεχτεί σε 18 αγωνιστικές. Η αλλαγή φιλοσοφίας έχει το τίμημα της, αν και πρέπει να συνυπολογιστεί το παρατεταμένο ρετούς στην ομοιογένεια της άμυνας λόγω του τραυματισμού του Βαλλιού και εσχάτως του Αναστασιάδη. (Να σημειώσουμε εδώ και την σπουδαία συνεισφορά στα μετόπισθεν απ’ τον έμπειρο Μιχάλη Κριπιντίρη στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια).
Ο 53χρονος τεχνικός χώρεσε Χουάνμα και Πετρόπουλο στην ίδια ενδεκάδα, παίρνοντας και απ’ τους δύο σημαντικά γκολ. Το παρορμητικό, φιλόδοξο και απαιτητικό για το μέγεθος της ομάδας 4-4-2 με Λεοζίνιο στον πάγκο και ντουέτο Χουάνμα-Πετρόπουλο στην κορυφή, έγινε 4-2-3-1 με Λεοζίνιο στον άξονα, Χουάνμα στην πτέρυγα και Πετρόπουλο φουνταριστό. Η Καλλονή βρήκε και πάλι τον Βραζιλιάνο «κουβαλητή» της, μετά το ψυχολογικό ανέβασμα από προπονητή και διοίκηση, ενώ Πετρόπουλος και Χουάνμα χώρεσαν στην ενδεκάδα περισσότερο ορθολογικά, την ώρα που Καλτσάς και Κειτά περιορίζονται στο ανασταλτικό κομμάτι.
Οι πινελιές του Βλάχου έκαναν την Καλλονή λίγο πιο όμορφη και μαζί αποτελεσματική και όπως όλα δείχνουν ο ενθουσιασμένος με το “facelift” της ομάδας, Νίκος Μιχαλάκης θα του εμπιστευτεί τα κλειδιά του μαγαζιού και για την επόμενη σεζόν!