Στη δεύτερη πτήση της ημέρας, από τη Βαρκελώνη για το Μπιλμπάο, παίρνει το μάτι μου, χωμένη ανάμεσα στις οδηγίες πτήσης, καταλόγους και ένα περιοδικό της αεροπορικής εταιρείας, μια χάρτινη σακούλα. Ήταν αυτή που χρησιμεύει για όλους αυτούς που τρέμουν το ταξίδι στον αέρα, που ανακατεύονται, που γενικώς ζουν το αεροπλάνο σαν εφιάλτη. Κάτασπρη, είχε γραμμένη μια φράση σε δύο γλώσσες:
“Respira ya se pasa”
“Keep calm & breathe”.
“Μείνετε ήρεμοι και πάρτε βαθιές αναπνοές”. Αυτές αναζητούνται τώρα στον Ολυμπιακό, μετά την ήττα στη Βιτόρια, που κρίθηκε στο ένα σουτ, στο ένα ζευγάρι βολών, στο ένα ριμπάουντ περισσότερο, στο ένα κλέψιμο λιγότερο. Πιο ποιοτικός αλλά κυρίως πιο μπαρουτοκοκαπνισμένος από τις Νίζνι, τις Μάλαγες, τις Αρμάνι, τις Λαμποράλ της Ευρωλίγκας, ο Ολυμπιακός έβρισκε συνήθως τρόπο να παίρνει τα ματς που στο 35΄ ήταν ισοπαλία. Αφήστε το παιχνίδι του Μιλάνου, που το είχε φέρει από νωρίς στα μέτρα του και θυμηθείτε αυτό στο Νόβγκοροντ. Ισοπαλία στο 38΄, στον αφρό στο τέλος. Εντός έδρας ματς με Λαμποράλ και Μάλαγα στο Φάληρο, τα ίδια. Εκτός με τη Μάλαγα στην Ανδαλουσία, πάρτους κάτω ξανά. Ο κανόνας δεν επιβεβαιώθηκε για πολλούς λόγους στην – ώρες ώρες απολαυστικά θορυβώδη – Φερνάντο Μπουέσα Αρένα.
Η απουσία του Σπανούλη κρύφτηκε επιτυχώς μέχρι εκεί που δεν μπορούσε να κρυφτεί: τη στιγμή που η μεγαλύτερη κλάση, προσωπικότητα, συμβόλαιο, ο ηγέτης και κάπνεν, θα κληθεί να πάρει τη μπάλα στα χέρια του και παράλληλα τη σωστή απόφαση. Όχι πως ο Ολυμπιακός τα έκανε όλα στραβά στο φινάλε – κάπου βιάστηκε, κάπου το μάζεψε. Αλλά με τον κάπτεν υγιή, το πράγμα θα ήταν – δεδομένα – αλλιώς.
Η παρατεταμένη απουσία του Πέτγουεϊ συνεχίζει να στερεί από τον Ολυμπιακό το αμυντικό κυρίως ριμπάουντ που του στοίχισε τόσο στο παιχνίδι με τη Φενέρμπαχτσε, όσο και σε αυτό της Βιτόρια. Με τον Πρίντεζη να μην μπορεί να παίξει σε αυτά τα ύψη και τον Αγραβάνη ανέτοιμο, το πρόβλημα διογκώνεται.
Τέλος, ήταν που ήταν ασθενής ο Ντάνστον, του ήρθαν και τσουβαλάτα. Ο Αμερικανός έκανε δύο φάουλ σε hedge out στο ξεκίνημα και ένα τρίτο σε διεκδίκηση επιθετικού ριμπάουντ στην αρχή του δεύτερου μέρους. Μοιραία δεν βρήκε ποτέ ρυθμό, όμως είναι ανάγκη στον Ολυμπιακό να επικεντρωθούν στο πως θα μπορέσουν να κρατήσουν τον βασικό τους σέντερ μακριά από την αχρείαστη φθορά. Όντας δύο φορές καλύτερος αμυντικός από τον Χάντερ, ο Ολυμπιακός δεν έχει την πολυτέλεια να αφήνει τον Ντάνστον να ξοδεύει τα φάουλ του τόσο μακριά από το ζωγραφιστό. Τουλάχιστον όχι όσο ο Βασίλης Καββαδάς δεν δείχνει ότι αποτελεί παίκτη Ευρωλίγκας.
Σλούκας και Λαφαγιέτ ήθελαν την ευθύνη και είχαν πιο πολλές καλές από κακές στιγμές, ο Πρίντεζης πήγε στο σχολείο τον Σενγκέλια και μπορούσε να σκοράρει όχι μόνο με κόντρα στον Τιλι, αλλά και στον Κίλι και τον Φίλι από το Χόμπιτ μαζί. Είχε τέσσερις σερί χαμένες βολές, αλλά χωρίς αυτόν ο Ολυμπιακός θα είχε καταθέσει τα όπλα. Η άμυνα, με εξαίρεση κάποια ριμπάουντ, στάθηκε καλά.
Μένοντας σχεδόν τρία λεπτά χωρίς καλάθι στην τέταρτη περίοδο, η Λαμποράλ στράφηκε σε έναν αυθεντικό σκόρερ και τον βρήκε την κατάλληλη στιγμή. Ο Μάικ Τζέιμς ήρθε από τον πάγκο και έκανε αυτό ακριβώς το ίδιο πράγμα που έπραξε και στη δεύτερη περίοδο. Πήρε φάσεις ένας εναντίον ενός, έβαλε μαζεμένους πόντους και πρωταγωνίστησε στο 10-1 της Λαμποράλ μέσα σε σκάρτα 90 δευτερόλεπτα. Η κερκίδα ξύπνησε, ο Κοσέρ βρήκε την ευκαιρία να τρυπώσει δύο φορές, ο Μπέρτανς να βάλει ένα τρίποντο στο ξέφωτο.
Ο Ολυμπιακός είναι μια χαρά ομάδα. Με πολύ καλό προπονητή, με αρχές στο παιχνίδι της, με καλά αποδυτήρια, με προσωπικότητες, ελπιδοφόρο μίγμα νέων και βετεράνων, φιλοδοξία. Είναι όμως παράλληλα η πιο εξαρτώμενη από τον ηγέτη της ομάδα από τις πέντε που θεωρητικά και μόνο έχουν περισσότερες πιθανότητες να βρεθούν στο Final – 4. Καμία άλλη εκ των Ρεάλ, Μπαρσελόνα, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Φενέρμπαχτσε δεν έχουν την ίδια σχέση εξάρτησης από την παρουσία του ενός. Η Ρεάλ μπορεί να κερδίσει χωρίς τον Ρούντι, η Μπάρσα έχει μάθει να ζει χωρίς τον Ναβάρο, η ΤΣΣΚΑ ζει με τον Τεόντοσιτς αλλά δεν καταστρέφεται χωρίς αυτόν, η Φενέρ βρίσκει εναλλακτικές όταν ο Γκάουντλοκ δεν βρίσκει το στόσο στα μακριά χέρια των φόργουορντ. Η μοναδική ομάδα κορυφής, αλλά όχι επιπέδου Final-4 ομάδα που βασίζεται σε ένα ηγέτη είναι η Μακάμπι, εκεί που όλα γυρνούν γύρω από τον Τζέρεμι Πάργκο.
Τα μαθηματικά, θαρρώ, τα ξέρετε. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται μία νίκη για να κλειδώσει την πρόκριση, μαζί και την τρίτη θέση. Αυτή θα κυνηγήσει την επόμενη εβδομάδα στο Φάληρο, στο συναπάντημα με τον Ίβκοβιτς, που θα του επιτρέψει παράλληλα να παίξει τον μπαράζ της δεύτερης θέσης με την ΤΣΣΚΑ. Το πιο πιθανό σενάριο είναι πως τη χθεσινή ήτττα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δεν θα την μνημονεύει κανείς στο όποιο φινάλε της ευρωπαϊκής σεζόν.
Respira ya se pasa. Τα κενά αέρος είναι μεσα στο πρόγραμμα.