Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας σε σχέση με την ΑΕΚ είναι μια πολύ πιο έμπειρη ομάδα από τέτοιους αγώνες. Αγώνες πρόκρισης. Είναι μια ομάδα με φοβερή ομοιογένεια που ξέρει να διαχειριστεί επικίνδυνες καταστάσεις. Είναι επίσης μια ομάδα που είναι πολύ πιο έτοιμη αυτή την περίοδο λόγω επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων.
Αυτό δεν είναι ένα κείμενο που ψάχνει δικαιολογίες για την ήττα της ομάδας του Χιμένεθ και του ίδιου από τον Γκοντσαρένκο. Είναι για να αναδείξει το πως επικράτησε η ρωσική ομάδα στα σημεία χωρίς να ιδρώσει ιδιαίτερα παρά το γεγονός ότι το ΟΑΚΑ έμοιαζε σωστή σάουνα για τους Μοσχοβίτες.
Ο Γκοντσαρένκο λοιπόν γνώριζε πως η ΑΕΚ θα μπει με ενθουσιασμό στο ματς θέλοντας να εκμεταλλευτεί την γιορτινή ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ. Έστησε λοιπόν την ομάδα του με το 3-5-2 (5-3-2) κλείνοντας κάθε πιθανό διάδρομο από τον άξονα. Εκεί δηλαδή όπου προσπαθούσαν να βρουν χώρους οι Μάνταλος και Λάζαρος αφού είναι στοιχείο του παιχνιδιού τους να κλίνουν προς τα μέσα.
Η απουσία εξτρέμ από το παιχνίδι της ΑΕΚ διευκόλυνε το έργο της πολυπρόσωπης (και πανύψηλης) ρωσικής άμυνας η οποία είχε πολύ εύκολο έργο με τις σέντρες προπόνησης στον Λιβάγια. Ο επιθετικός της ΑΕΚ αφενός κινήθηκε περισσότερο έξω από την περιοχή και αφετέρου δεν είχε καμία τύχη μέσα στο κουτί απέναντι στα αδέρφια Μπερεζούτσκι και τον Βάσιν.
Στο πρώτο ημίχρονο η στρατηγική υπομονής του Λευκορώσου και τα λιγότερα τρεξίματα των παικτών του έναντι των κιτρινόμαυρων που έτρεχαν σαν τρελοί, εξανέμισαν το μειονέκτημα της αφόρητης για εκείνους ζέστης και το έκαναν πλεονέκτημα.
Κι αυτό διότι η ΑΕΚ στο μοναδικό καλό της διάστημα στη παιχνίδι (1′-20′) δεν κατάφερε να φανεί ιδιαίτερα απειλητική ώστε να διασπάσει την συγκεντρωμένη άμυνα της ΤΣΣΚΑ. Αυτό έδωσε αυτοπεποίθηση στους φιλοξενούμενους που έκαναν τα απλά βασικά του ποδοσφαίρου και εκμεταλλεύτηκαν τα λάθη στην κιτρινόμαυρη άμυνα σε δύο στατικές φάσεις.
Η έλλειψη συγκέντρωσης από την κούραση της (πιο ανέτοιμης) ΑΕΚ απέφερε το πρώτο γκολ στο πιο κρίσιμο χρονικά σημείο ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Σε αυτό που οι παίκτες σκέφτονται να πιουν νερό στα αποδυτήρια και να κατεβάσουν τις κάλτσες τους για δεκαπέντε λεπτά.
Η ψυχολογία έπεσε, το άγχος και τα νεύρα πήραν τη θέση του ενθουσιασμού και το 2-0 έβαλε “ταφόπλακα” στα Champions League όνειρα. Κλειδί της νίκης για την ΤΣΣΚΑ ήταν η απόλυτη εναέρια κυριαρχία τόσο στην άμυνα της όσο και στην επίθεση. Ωστόσο τα εύσημα πάνε στον Γκοντσαρένκο που πήρε από τους παίκτες του το απόλυτο ποσοστό συγκέντρωσης για τις απαιτήσεις ενός τέτοιου αγώνα στον οποίο μετράει το αποτέλεσμα και μόνο.
Χαρακτηριστική ήταν η ατάκα του Τζαγκόεφ όταν ρωτήθηκε αν η ομάδα του έκανε διαχείριση ενέργειας λόγω της ζέστης για να απαντήσει: “νομίζω πως η ΑΕΚ δυσκολεύτηκε περισσότερο από μας από τον καιρό”. Εμπειρία.
Από την άλλη ο Χιμένεθ και οι παίκτες του μόνο ως μάθημα πρέπει να δουν το ματς με την ΤΣΣΑ και ρεαλιστικά να παλέψουν για την είσοδο τους στους ομίλους του Europa League. Ο Ισπανός τεχνικός θα πρέπει να εξετάσει αν πήρε όσα ήθελε από την 18άδα που επέλεξε κι αν όχι να πάει σε καλύτερες επιλογές. Οι δε παίκτες θα πρέπει να διαχειριστούν καλύτερα τον συναισθηματικό και ψυχικό τους κόσμο, αλλά και τις δυνάμεις τους όταν πρόκειται για ματς που δίνουν πρόκριση.
ΥΓ: Τουλάχιστον άδικη η γιούχα στον Ανέστη. Αν ψάχνουμε για λάθη, στο πρώτο γκολ ο Τσιγκρίνσκι χάνει τον Βάσιν που κάνει την κεφαλιά πάσα στον Τζαγκόεφ τον οποίο δεν ακολούθησε ποτέ ο Γκάλο που είχε επιφορτιστεί με το μαρκάρισμα του.
Όσο για το δεύτερο γκολ ο Βέρπλουμ ξεφεύγει από τον Λιβάγια που τον μάρκαρε και παίρνει ανενόχλητος την κεφαλιά. Ο Ανέστης σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν φέρει την απόλυτη ευθύνη. Καμία αλληλοκάλυψη δεν υπήρχε στα τρία χαμένα μαρκαρίσματα. Είναι λάθος η επίρριψη ευθυνών σε έναν παίκτη. Ίσως η man to man άμυνα ήταν το λάθος…