Ο Νίκος Τζουάννης γράφει στο προσωπικό του blog για τη νίκη 2-1 του Παναθηναϊκού επί της Γκαμπάλα στο Μπακού και την πανηγυρική πρόκριση των «πράσινων» στα play off του Europa League.

Η εποχή είναι μάλλον …απαγορευτική για μεγάλα λόγια και ενθουσιασμό. Όμως ο Παναθηναϊκός του Μαρίνου Ουζουνίδη σκόρπισε χαμόγελα στους οπαδούς της ομάδας με την εμφάνιση στο Αζερμπαϊτζάν και την πρόκριση επί της Γκαμπάλα, δείχνοντας ότι κάτι καλό μπορεί να γίνει… 

Οι Πράσινοι πήραν δίκαια την πρόκριση απέναντι σε ένα κλαμπ που έχει …ζορίσει δυνατούς αντιπάλους και κέρδισαν με το …σπαθί τους ή αν προτιμάτε με τον ιδρώτα τους το εισιτήριο για τα πλέι οφ του Γιουρόπα Λιγκ. 

Τόσο στο ματς της Αθήνας, όσο και στην αναμέτρηση του Μπακού, το Τριφύλλι ήταν ανώτερο από την Γκαμπάλα, δεν άφησε περιθώρια στους Αζέρους για να κάνουν …επικίνδυνες σκέψεις, “ξόρκισε” ένα …φάντασμα του κοντινού παρελθόντος και συνεχίζει το ευρωπαϊκό του ταξίδι. Πολύ απλά, γιατί ήταν ένας …κανονικός Παναθηναϊκός και έκανε το …αυτονόητο. 

Βέβαια τα τελευταία χρόνια ακόμα και το αυτονόητο για τον Ευρωπαίο Παναθηναϊκό είχε φτάσει να θεωρείται …υπέρβαση. Πάντως ο Ουζουνίδης με τους παίκτες του φιλοδοξούν να βάλουν το …τρένο ξανά στις ράγες και αν επαναλάβουν και στα επόμενα ματς ανάλογες εμφανίσεις όπως αυτές απέναντι στην Γκαμπάλα, τότε θα έχουν πολλές πιθανότητες για να πετύχουν το στόχο τους. 

Στο Αζερμπαϊτζάν εμφανίστηκε μια ομάδα πειθαρχημένη και απόλυτη προσηλωμένη στο παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός ήταν ο κυρίαρχος του αγώνα, “εξαφάνισε” τους γηπεδούχους και  έδειξε τη δυναμική του σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης.

Η αμυντική συμπεριφορά των Πράσινων ήταν σχεδόν …αλάνθαστη και αν δεν υπήρχε η άτυχη στιγμή με το αυτογκόλ του Μολέντο, τότε οι παίκτες του Ουζουνίδη θα έπαιρναν δέκα με τόνο! 

Επιθετικά ο Παναθηναϊκός ήταν βελτιωμένος, εκμεταλλεύτηκε τους κενούς χώρους που άφησαν οι γηπεδούχοι και δημιούργησε αρκετές ευκαιρίες. Αν έλειψε κάτι ήταν η αποτελεσματικότητα στην τελική προσπάθεια, προκειμένου να γίνει πιο …εύκολη η δουλειά. 

Το – νέο – θετικό στοιχείο στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού αφορά την αντίδραση του Τριφυλλιού μετά το γκολ που δέχθηκε, αφού οι Πράσινοι έβγαλαν εγωισμό στο γήπεδο και δεν άφησαν τους γηπεδούχους να εκμεταλλευθούν το ψυχολογικό αβαντάζ. 

Οι Πράσινοι ήταν άψογοι στο τακτικό κομμάτι, εφάρμοσαν πιστά τις εντολές του προπονητή τους και πέτυχαν την ανατροπή σε μια δύσκολη έδρα. Σημαντική ήταν η βοήθεια του Ουζουνίδη, αφού ο προπονητής του Παναθηναϊκού διάβασε σωστά το ματς και έκανε γρήγορα τις σωστές κινήσεις από τον πάγκο. Ο Άλτμαν δεν μπόρεσε αυτή τη φορά να κρατήσει μπάλα και η είσοδος του Λουτσιάνο έδωσε …φρεσκάδα στην επίθεση του Τριφυλλιού, ενώ το παιχνίδι “κλείδωσε” όταν βγήκε από το γήπεδο ο κουρασμένος Χατζηγιοβάνης για να μπει στο ματς ο ταχύς Καμπέσας. Ο Ουζουνίδης “θωράκισε” τη δεξιά του πλευρά με τον Λουντ, ο Εκουαδοριανός εξτρέμ έδωσε ταχύτητα στο αριστερό άκρο και τα πράγματα έγιναν πιο …απλά. 

Συγκλονιστικός ο Ζέκα, έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του την τελευταία διετία. Σημαντικές οι επεμβάσεις του Βλαχοδήμου, καλό ματς από τους Μολέντο (είχε την ατυχία του αυτογκολ) και Κολοβέτσιο, θετικός ο Κουλιμπαλί (στο διάστημα που είχε δυνάμεις), “τούρμπο” ο Χουλτ. Μπόλικη δουλειά από τον Κουρμπέλη, εξαιρετικός ο – εκ των κορυφαίων του αγώνα – Λουντ, πάλεψε ο Χατζηγιοβάνης, λίγα πράγματα από τους Άλτμαν και Μολίνς. 

Ο Λουτσιάνο έβγαλε ενέργεια στο παιχνίδι του, ο Καμπέσας με το πανέμορφο γκολ του μας έκανε να καταλάβουμε γιατί επέμεινε τόσο πολύ ο Ουζουνίδης για την απόκτηση του, ενώ βοήθειες έδωσε και ο Ρέις στο μικρό διάστημα που συμμετείχε στο παιχνίδι.