Η μία μόλις νίκη σε δέκα παιχνίδια είχε δημιουργήσει ένα κλίμα εσωστρέφειας στον Παναθηναϊκό που οδήγησε στην αλλαγή του προπονητή. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης είχε εδώ και πολύ καιρό ως πρώτη επιλογή στο μυαλό του να καθίσει στον πάγκο του τριφυλλιού και οι συγκυρίες ήρθαν έτσι ώστε να πραγματοποιήσει το επαγγελματικό του όνειρο.
Όσο δύσκολη κι αν δείχνει αυτή η περίοδος που διανύει ο σύλλογος εκείνος δεν φοβήθηκε την πρόκληση. Από την πρώτη μέρα ρίχτηκε στα βαθιά και με δική του απόφαση κάθισε στον πάγκο της ομάδας στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Είναι σημαντικό για έναν επαγγελματία σε οποιοδήποτε χώρο να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του.
Τον ΠΑΟΚ τον ήξερε, ωστόσο κάθισε και μελέτησε εξονυχιστικά τον Δικέφαλο του βορρά και μέσα από σημαντικές ομιλίες και εν συνόλω και κατά μόνας ανέλυσε τι θέλει από τον καθένα ξεχωριστά και τι ομαδικά ως προς την λειτουργία της ομάδας ιδιαίτερα στην ανασταλτική λειτουργία.
Είχα την τύχη για τις ανάγκες της αγωνιστικής παρακάμερας των καναλιών novasports να ζήσω από τον πάγκο του Παναθηναϊκού το πρώτο ενενηντάλεπτο του Ουζουνίδη στην επιστροφή του στην ομάδα μετά από δεκαεννέα ολόκληρα χρόνια. Στις παρακάτω αράδες θα μεταφέρω περιφραστικά όλα όσα ζητούσε ο Έλληνας τεχνικός από τους παίκτες του και κάποιες αντιδράσεις του.
Έτσι μπλόκαρε Ροντρίγκες και Κάμπος
– Γνωρίζοντας ότι η μεγάλη φετινή δύναμη του ΠΑΟΚ είναι τα άκρα του με τους Ροντρίγκες και Κάμπος να αποτελούν απειλή για κάθε άμυνα, απαίτησε από τον Χουλτ και τον Κουλιμπαλί να μην περνούν το κέντρο.
Οι δύο μπακ του Παναθηναϊκού με βοήθειες από Ζέκα και Λουντ (αμυντικά χαφ) κατάφεραν και περιόρισαν την δραστηριότητα των δύο εξτρέμ. Είναι πολύ σπάνιο οι δυο τους να μην πατούν στην αντίπαλη περιοχή και να μη δημιουργούν ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα κι αυτό πιστώνεται ήδη στον νέο τεχνικό του τριφυλλιού.
Εξέφρασε όμως έντονα τα παράπονά του και προς του δύο όταν γύριζαν την μπάλα προς τα πίσω. «No back pass» φώναζε εξοργισμένος διότι δινόταν ην δυνατότητα στον ΠΑΟΚ να μεταφέρει την πίεση στην περιοχή του Βλαχοδήμου.
Με βάση τον Κουτρουμπή
– Είχε άμεση συνεργασία-επικοινωνία με τον Κουτρουμπή με απώτερο στόχο από την αμυντική γραμμή της ομάδας να καθορίζεται και η στρατηγική της μέσα στο παιχνίδι. Σε αυτόν φώναζε να ανέβει και αυτός ήταν η βάση για το που πρέπει να κινούνται οι Μολέντο, Χουλτ και Κουλιμπαλί.
Ομολογουμένως κρατήθηκαν καλές αποστάσεις από τη μεσαία γραμμή, αν και στον συγκεκριμένο τομέα η ομάδα θέλει βελτίωση ώστε να παρουσιάζεται ακόμα πιο συμπαγής. Πέραν της ευκαιρίας του Αθανασιάδη σε καμία άλλη φάση του παιχνιδιού το κέντρο της άμυνας δεν έδειξε αποπροσανατολισμένο ή χωρίς συγκέντρωση σε αντίθεση με άλλα ματς.
Κέντρο λειψό που του έδωσε τη νίκη
– Γνωρίζοντας ότι ο ΠΑΟΚ είναι δυνατός και στον άξονα της μεσαίας γραμμής όπου είχε τρεις παίκτες (Κάνιας, Τσίμιροτ, Σάκχοφ) δεν επιθυμούσενα περνάει η μπάλα πολύ από εκεί στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Τους ήθελε πιο πολύ προσηλωμένους στα ανασταλτικά τους καθήκοντα μπροστά από τα στόπερ και ουδέποτε δεν ήθελε να δει και τους δύο να βγαίνουν μαζί μπροστά. Οι δυο τους τα πήγαν πολύ καλά, ωστόσο το κενό στο συγκεκριμένο σημείο του γηπέδου είναι εμφανές για τους πράσινους.
Όποτε η μπάλα έφτανε σε έναν από τους δύο εκείνος φώναζε «pass in front» προσπαθώντας να τους πείσει να πάνε σε δημιουργικό και όχι σε «φοβικό» ποδόσφαιρο. Άλλος ένας τομέας που χρειάζεται πολλή δουλειά η ομάδα. Η αυτοπεποίθηση. Η απόφαση του Λουντ να σουτάρει στο γκολ έδειξε πάντως πως υπάρχουν ακόμα ψήγματα αυτοπεποίθησης στην ομάδα.
Μεγάλες απαιτήσεις από Βιγιαφάνιες-Γουακάσο
– Οι περισσότερες παρατηρήσεις από τον Ουζουνίδη έγιναν προς τους Γουακάσο και Βιγιαφάνιες, που ναι μεν είχαν την ασφάλεια ότι τα μπακ (Κουλιμπαλί, Χουλτ) δε θα ανέβουν πολλές φορές, ωστόσο έμοιαζαν να μην έχουν την απαραίτητη διαύγεια για να βγάλουν σωστά την ομάδα στην επίθεση και να δημιουργήσουν καταστάσεις στην αντίπαλη εστία.
Μάλιστα επισταμένως τους ζητούσε να πηγαίνουν σε καταστάσεις ένας εναντίον ενός όταν τους δινόταν η ευκαιρία κάτι που δεν είδαμε πολλές φορές στο ματς. Επίσης πολλά παράπονα είχε από το πώς εκτελούνταν οι στατικές φάσεις (κόρνερ, φάουλ) όταν υπήρχε ένας αντίπαλος παίκτης στο τείχος. «Ξελαρυγγιάστηκε» προσπαθώντας να τους πείσει να πάνε σε συνθήκη δύο εναντίον ενός χρησιμοποιώντας το μυαλό τους, κάτι που επί της ουσίας δεν έγινε ποτέ.
Τα παράπονα και η διαχείριση Μπεργκ και Ιμπάρμπο
– Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην ανασταλτική λειτουργία που έδινε την κατοχή στον ΠΑΟΚ προέκυπτε από την κακή αγωνιστική νοοτροπία των Μπεργκ και Ιμπάρμπο. Οι δυο τους είχαν τον ρόλο των πρώτων αμυντικών της ομάδας, ωστόσο ποτέ δεν πίεσαν επιθετικά τους αντίπαλους αμυντικούς με αποτέλεσμα η μπάλα να φτάνει στο δεύτερο μισό του γηπέδου εύκολα και ξεκούραστα για τον ΠΑΟΚ.
Άλλωστε και στην συνέντευξη τύπου ο Ουζουνίδης έκανε ειδική αναφορά στον Μπεργκ τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι δεν είναι αυτός ο Μπεργκ που ξέρουμε. Συχνά τους ζητούσε να πιέσουν περισσότερο και να κινηθούν όταν η μπάλα ήταν στα πόδια των Βιγιαφάνιες και Γουακάσο, αλλά αυτό δεν γινόταν. Ενώ δεν ήταν και μεγάλο το ποσοστό επιτυχίας στις μακρινές μεταβιβάσεις προς τους δύο επιθετικούς οι οποίοι νικήθηκαν κατά κράτος από τους αντίπαλους αμυντικούς.
Είναι αλήθεια πάντως πως τους συγκεκριμένους δύο δεν τους πίεσε ιδιαίτερα κι έχει κι αυτό την δική του ξεχωριστή σημασία, από την στιγμή που αυτόν τον ρόλο τον είχε η εξέδρα. Δεν ήθελε να τους προσδώσει έξτρα πίεση.
Γενικές απαιτήσεις
– Στα γενικά που ζήτησε περισσότερο στο ματς ο προπονητής των πράσινων ήταν το πιο γρήγορο ποδόσφαιρο, το να κοιτούν συνέχεια μπροστά και όχι πίσω αλλά και το να μη ρισκάρουν αμυντικά.
Μικρά αλλά σημαντικά
– Ήταν εντυπωσιακός ο τρόπος που διαχειριζόταν τους παίκτες του. Δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει κάποιος παίκτης λάθος και να μην τον χειροκροτήσει. Αντιθέτως, προτιμούσε να γυρίσει στους αναπληρωματικούς του και να τονίσει το τι δεν έγινε σωστά στη συγκεκριμένη φάση.
– Όταν σήκωσε για ζέσταμα τους Λέτο και Μπουμάλ αρχικά τους τα έψαλλε που έκαναν αρκετή ώρα να ετοιμαστούν για να πάνε για προθέρμανση. Εν συνεχεία ρώτησε τον Λέτο αν του έφτανε το ζέσταμα που έκανε και αν ένιωθε καλά να μπει στο 60ό λεπτό. Από τον Αργεντινό ζήτησε να παίξει με πλάτη, να σπάσει μπάλα σε ελεύθερους συμπαίκτες του που έρχονται από πίσω και να κρατήσει μπάλα για να ανέβει η άμυνα και πάρει ανάσες.
Από τον πρώην παίκτη του στον Πανιώνιο ζήτησε να διεμβολίσει την αντίπαλη άμυνα, να πάει στο ένας με έναν και να απειλήσει όταν βρει χώρο, αλλά να προσέχει και τα αμυντικά του τρεξίματα.
– Φάνηκε να παίρνει δύναμη από τις παραινέσεις όσων βρέθηκαν πίσω από τον πάγκο της ομάδας, με τον κόσμο να τους φωνάζει «είμαστε μαζί σου Μαρίνο, σε στηρίζουμε, βάλτους χέρι, κάν’ τους και πάλι ομάδα».
– Η αντίδραση του στο γκολ του Λουντ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το λιγότερο ψύχραιμη. Σίγουρα το πανηγύρισε από μέσα του αλλά πρώτος ο ίδιος γνωρίζει ότι πρέπει να γίνει ακόμα πολλή δουλειά για να ανέβει η ομάδα αγωνιστικά, ψυχολογικά αλλά και σε νοοτροπία.