Ο Μάνος Μανουσέλης αναλύει στο προσωπικό του blog το ντέρμπι των «αιωνίων» στο ΣΕΦ και τα στοιχεία που έδωσαν τη νίκη στον Ολυμπιακό.

Το μπάσκετ είναι πιθανότατα το δικαιότερο ομαδικό άθλημα. Ο καλύτερος παίρνει τη νίκη σχεδόν πάντα. Ενίοτε, όμως, νικητής αναδεικνύεται και ο λιγότερο κακός. Έτσι έγινε το βράδυ της Παρασκευής στο ΣΕΦ όπου ο Ολυμπιακός έκανε τα απολύτως απαραίτητα και πήρε τους δύο πολύτιμους βαθμούς με αντίπαλο ένα Παναθηναϊκό χωρίς ρυθμό και συνοχή.

Στο τέλος της μέρας, βέβαια, εκείνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Οι ερυθρόλευκοι πήραν το ροζ φύλλο αγώνος και
πλησίασαν στον ένα βαθμό την ΤΣΣΚΑ που έκανε τρίτη συνεχόμενη ήττα, αυτή την φορά με αντίπαλο την Ρεάλ στην Μαδρίτη. Ο Παναθηναϊκός απομακρύνθηκε πλέον τρεις νίκες μακριά από τον Ολυμπιακό καθώς υστερεί και σε περίπτωση ισοβαθμίας.

Πάμε παρακάτω και ψάχνουμε την εικόνα των δύο ομάδων και ποια μπορεί να είναι η επόμενη ημέρα τους στην διοργάνωση
.

Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, ήταν σαφώς καλύτερος και νίκησε δίκαια. Είχε, όμως, τα προβλήματα του κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Ξεκίνησε με λάθη στην κυκλοφορία της μπάλας, όταν διόρθωσε τις αποφάσεις του και πήρε μια διαφορά δεν μπόρεσε να την κρατήσει, είχε θέματα στην προσωπική άμυνα και βρέθηκε πάλι πίσω στο σκορ, αλλά μέτρησε το βάθος και η ποιότητα του ρόστερ.
Ο Ιωάννης Παπαπέτρου και ο Ματ Λοτζέσκι ήταν καθοριστικοί, έβαλαν μεγάλα καλάθια και η ομάδα του Σφαιρόπουλου πήρε αυτό που ήθελε.

Η όποια δυσλειτουργία του Ολυμπιακού ξεκίνησε από το γεγονός ότι Σπανούλης και Πρίντεζης ήταν φανερά επηρεασμένοι από τους τραυματισμούς τους και την απουσία τους από τις προπονήσεις.
Η παγίδα που έκανε ο Παναθηναϊκός στα σκριν στην μπάλα απέναντι στον αρχηγό των ερυθρολεύκων προκάλεσε λάθη που θα μπορούσαν να δώσουν σοβαρό προβάδισμα στον αντίπαλο αν και αυτός με την σειρά του δεν είχε αντίστοιχα προβλήματα στην επίθεση, ειδικά στον τρόπο με τον οποίο τελείωσε τις φάσεις στην επίθεση.

Η λύση στα όποια προβλήματα είχαν οι γηπεδούχοι στο ξεκίνημα ήρθε από την θέση πέντε.
Μπορεί πολλοί να είναι εκείνοι που τα έχουν βάλει με τους σέντερ των ερυθρολεύκων από το ξεκίνημα της σεζόν, αλλά αρχικά ο Μπιρτς και στη συνέχεια οι Μιλουντίνοφ, Γιανγκ μοιράστηκαν τον χρόνο και κυριάρχησαν στο κέντρο της ρακέτας. Ο Καναδός έβαλε οκτώ συνεχόμενους πόντους από επιθετικά ριμπάουντ και τελειώματα αναδεικνύοντας όλα τα προβλήματα που έχει ο Παναθηναϊκός σε αυτή την θέση.

Η συνέχεια ήταν καλύτερη για τον Ολυμπιακό. Ο Σπανούλης, όπως κάνει από την αρχή της σεζόν όταν ο αντίπαλος τον παγιδεύει, μοίρασε την μπάλα (επτά ασίστ), ο Παπανικολάου με τον Πρίντεζη βοήθησαν στο σκοράρισμα και ταυτόχρονα
η άμυνα στραγγάλισε όποια επιθετική προσπάθεια έκανε ο Παναθηναϊκός.

Η βοήθεια που προσέφεραν από τον πάγκο οι Παπαπέτρου και Λοτζέσκι έκαναν τη δομή του Ολυμπιακού σαν ομάδα να μοιάζει ιδανική σε σχέση με ότι παρουσίαζε ο Πασκουάλ στο ίδιο χρονικό διάστημα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι γηπεδούχοι πήραν σκορ από δέκα παίκτες, ενώ οι φιλοξενούμενοι μόνο από έξι!

Αυτό που λέμε
φάνηκε ακόμη περισσότερο όταν ο Σφαιρόπουλος έσπρωξε στο παρκέ τον νεοφερμένο Ουότερς που έκανε καλή δουλειά τόσο αμυντικά πάνω στον Τζέϊμς, όσο και στο να κρατήσει την μπάλα στην επίθεση και να οργανώσει. Ενώ λοιπόν, ο νέος πόιντ γκαρντ των ερυθρολεύκων έκανε απλά τον ρόλο του, ο Τζεντίλε που επίσης είναι η τελευταία πινελιά στο πράσινο ρόστερ έπαιζε μόνος εναντίον όλων, ξεκινώντας στην αρχική πεντάδα, ενώ η άμυνα ήταν φανερό πως δεν ήταν προτεραιότητα στο μυαλό του.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είχε κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένος στο τέλος της βραδιάς γιατί ο Ολυμπιακός ήταν αληθινή ομάδα και σαν τέτοια αντέδρασε σε όλες τις δυσκολίες. Επίσης σιγά – σιγά ανεβαίνουν παίκτες σαν τον Γιανγκ, τον Παπαπέτρου, τον Παπανικολάου, οι οποίοι χρειάστηκε να τους στηρίξει ο κόουτς στην αρχή της σεζόν, ενώ και το πρώτο δείγμα του Ουότερς ήταν θετικό!
Αρα όλα καλά, μακριά από τραυματισμούς και παιχνίδι με παιχνίδι, για να είναι όλα έτοιμα όταν έρθουν τα ματς που θα κρίνουν την  σεζόν.

Πάμε στο πράσινο στρατόπε
δο, όπου είναι σαφές ότι η πρόοδος της ομάδας βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο. Ο Τζεντίλε είναι το τελευταίο κομμάτι του παζλ και η ένταξη του δεν θα είναι εύκολη, ειδικά αν αισθάνεται ότι πρέπει να αποδείξει σε κάθε φάση πως ήρθε για να κάνει την διαφορά ή, να σώσει την ομάδα. Τουλάχιστον κάπως έτσι έδειξε η εικόνα του το βράδυ της Παρασκευής.

Προφανώς ο Ιταλός δεν είναι το πρόβλημα του Παναθηναϊκού
. Είναι όμως η απόδειξη πως δεν αρκεί η προσθήκη ενός παίκτη, όσο ταλαντούχος και αν είναι, για να φτάσει και πάλι ψηλά η ομάδα. Αυτό που χρειάζεται είναι χρόνος, δουλειά, νοοτροπία, πειθαρχία και το κατάλληλο έμψυχο υλικό. Ο Πασκουάλ στο συγκεκριμένο ματς προσπάθησε να χτυπήσει τα κοντά γκαρντ του Ολυμπιακού κοντά στο καλάθι, παγίδεψε τον Σπανούλη, δεν δίστασε να αφήσει τον Τζέϊμς και τον Ρίβερς να μονοπωλήσουν την μπάλα (αν και είναι γνωστό ότι δεν πρεσβεύει αυτό το μπάσκετ) κάνοντας ότι μπορούσε για να διεκδικήσει τη νίκη.

Στην πράξη, όμως, τα περισσότερα από όσα αποφάσισε ο Ισπανός δεν λειτούργησαν . Αρχικά ο Τζεντίλε δεν τέλειωσε ούτε μία φάση κάτω από το καλάθι, κάτι που είχε αρνητικό αποτέλεσμα τόσο στην δικιά του ψυχολογία, όσο και σε αυτή της ομάδας.

Στη συνέχεια όταν μπήκε ο Τζέϊμς και έδωσε λύσεις με προσωπικές φάσεις έμεινε για πολύ ώρα ο Καλάθης στον πάγκο, πάγωσε, και δεν μπήκε ποτέ στο πνεύμα του αγώνα
. Ακόμη χειρότερα έπαιξε πολύ συνεχόμενο χρόνο ο Τζέϊμς με αποτέλεσμα να είναι κουρασμένος στο τέταρτο δεκάλεπτο.

Το θέμα με τους ψηλούς και την προστασία της ρακέτας εμφανίστηκε και χθες
. Ο Γκάμπριελ είδε όλο το παιχνίδι από τον πάγκο, αλλά και οι Φώτσης, Νίκολς δεν μπόρεσαν να σταματήσουν την κυριαρχία των Παπαπέτρου και Πρίντεζη, ενώ ο Μπουρούσης με τον Σίνγκλετον έβαλαν προβλήματα στον αντίπαλο μόνο με το μακρινό τους σουτ! Στους υπόλοιπους τομείς, όπως την άμυνα στα σκριν στην μπάλα, στα ριμπάουντ και το λόου ποστ παιχνίδι έχασαν τις μάχες από τα πεντάρια των γηπεδούχων.

Αντί επιλόγου: Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται δουλειά, χρόνο και υπομονή.
Αποτελέσματα κατά παραγγελία, ειδικά στην φετινή απαιτητική Ευρωλίγκα δεν υπάρχουν. Ο καθένας μπορεί να έχει τις απόψεις του για το πως πρέπει να λειτουργήσει η ομάδα, αλλά ο μοναδικός υπεύθυνος είναι ο προπονητής και αν δεν τον αφήσει ο κόσμος, η διοίκηση και οι παίκτες να κάνει αυτό που θέλει, τότε δεν πρόκειται ποτέ να λυθεί το πρόβλημα. Αν μετά από κάθε ήττα πρέπει να γίνει μια μεταγραφή, ή, να φύγει κάποιος, τότε τα ζητήματα θα γίνονται ολοένα και περισσότερα… 

Όταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης επέμενε να τονίζει ότι βασικό συστατικό της επιτυχίας κάποιοι (όχι λίγοι δυστυχώς) ποινικοποίησαν την χρήση της λέξης! Τώρα όλο και περισσότεροι αναγνωρίζουν πόσο δίκιο είχε ο κόουτς. Αυτό ακριβώς χρειάζεται σήμερα τόσο ο Ολυμπιακός, όσο και ο Παναθηναϊκός… Ετσι είναι παιδιά
: Η υπομονή δεν είναι ντροπή…