Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έκαναν παραπάνω από το καθήκον τους απέναντι στην Εφές και την Μπαρτσελόνα, αντίστοιχα, πήραν δύο πολύ σημαντικές νίκες και πάτησαν γερά τα πόδια τους στο πάνω ράφι της βαθμολογίας στην Ευρωλίγκα. Οι ερυθρόλευκοι βρίσκονται μια νίκη μακριά από την ΤΣΣΚΑ, είναι μαζί με την Ρεάλ στο 12-5 και έχουν στη συνέχεια πέντε βατά ματς (με Μπασκόνια εντός, Αρμάνι εκτός, Μπάμπεργκ εντός, Ούνικς εκτός, Ζαλγκίρις εντός) και έχουν την δυνατότητα να κάνουν ένα ακόμη σερί, για να εξασφαλίσουν έτσι το πλεονέκτημα έδρας. Οι πράσινοι από την πλευρά τους έχουν συγκριτικά πιο δύσκολο πρόγραμμα στην επόμενη πεντάδα (Φενέρ εκτός, Μπαρτσελόνα εντός, Ερυθρό Αστέρα εκτός, Γαλατά Σαράϊ εκτός και Μπάμπεργκ στο ΟΑΚΑ) και με αρκετές ομάδες να τον κυνηγούν είναι σπουδαίο να πάρει και εκτός έδρας νίκες στο επόμενο διάστημα!
Τι έγινε, όμως Πέμπτη και Παρασκευή βράδυ;
Η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου πολέμησε γενναία στην Βαρκελώνη απέναντι σε μια ομάδα που έπαιζε ένα από τα τελευταία της χαρτιά, για να ξαναβάλει το τραίνο στις ράγες και να έχει ευρωπαϊκούς στόχους στην φετινή σεζόν. Ο Ολυμπιακός, όμως ανταποκρίθηκε και τα κατάφερε μετατρέποντας σε πλεονέκτημα το γεγονός ότι ταξίδεψε στην Ισπανία χωρίς τον Βασίλη Σπανούλη. Η προσήλωση στην άμυνα, η πίεση στην μπάλα, η μαχητικότητα στις διεκδικήσεις έδωσαν πλεονέκτημα στην ελληνική ομάδα και την βοήθησαν να ξεπεράσει τα σημεία που βρέθηκε πίσω στο σκορ.
Ο Πρίντεζης απόντος του Σπανούλη πήρε πολλές μπάλες στο λόου ποστ και εκμεταλλεύτηκε το γεγονός πως ούτε ο Ντόελμαν, αλλά ούτε και ο Βεζένκοφ μπορούσαν να μείνουν μπροστά του. Στα κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού ήταν καθοριστικός όπως συνήθως και ο Λοτζέσκι που πέτυχε προσωπικά καλάθια και έδωσε προβάδισμα νίκης στον Ολυμπιακό.
Σημαντική πρόοδο έχει κάνει από την αρχή της σεζόν και ο Νίκολα Μιλουντίνοφ που απέναντι σε ένα ψηλό με την ποιότητα του Τόμιτς (στην επίθεση) όχι απλά ανταποκρίθηκε αλλά τον νίκησε κιόλας σε πολλές φάσεις, ενώ είχε και υποδειγματικές συνεργασίες με τον Πρίντεζη.
Στα θετικά της βραδιάς θα προσμετρηθεί και η εικόνα του νεοφερμένου Ουότερς που ήταν εξαιρετικός στο τρίτο δεκάλεπτο και στην επίθεση, αλλά και στην άμυνα, όπου υποθετικά ο αντικαταστάτης του Χάκετ δεν είναι τόσο σπουδαίος. Ο αμερικανός είχε και καλές φάσεις στην επίθεση, τόσο εκτελεστικά όσο και σαν δημιουργός. Το κυριότερο στοιχείο του είναι η ηρεμία που τον διακρίνει και την περνάει και στην ομάδα του.
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είχε κάθε δίκιο να είναι ικανοποιημένος και περήφανος για την ομάδα του στο τέλος του αγώνα. Η εικόνα που βγάζει φανερώνει την υγεία που υπάρχει, την συνοχή που την διακρίνει, την ποιότητα σε κάθε θέση, το γεγονός ότι όλοι υποστηρίζουν το πλάνο του. Ο Ολυμπιακός έχει κάθε δικαίωμα να ονειρεύεται μεγάλα πράγματα για φέτος και η συμμετοχή του κόουτς είναι ξεκάθαρη και καθοριστική.
Από την άλλη πλευρά η Μπαρτσελόνα του Γιώργου Μπαρτζώκα έδειξε για μια ακόμη φορά, ότι πέρα από τους τραυματισμούς που την έχουν πάει πίσω σαν ομάδα, δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα γιατί της λείπουν εργαλεία. Λείπει η σκληράδα στην άμυνα, λείπει η δημιουργία στην επίθεση όταν η μπάλα δεν βρίσκεται στα χέρια του Ράϊς που όταν κουράζεται παίρνει κακές αποφάσεις. Ο Ελληνας τεχνικός θα χρησιμοποιήσει την φετινή σεζόν για να μάθει καλά το υλικό του, να δει τι λείπει και την ερχόμενη σεζόν θα παρουσιάσει ένα συγκρότημα που θα τον αντιπροσωπεύει.
Ο Παναθηναϊκός, στο παιχνίδι με την Εφές την Παρασκευή στο ΟΑΚΑ, νίκησε με την ψυχή στο στόμα στην παράταση και για μια ακόμη φορά έδειξε πως βρίσκεται στην διαδικασία οικοδόμησης μιας ομάδας από το μηδέν. Ο Πασκουάλ είναι πολύ ποιοτικός προπονητής, έχει τις καλύτερες ιδέες, αλλά το υλικό που διαχειρίζεται μπορεί να κάνει συγκεκριμένα πράγματα και πάντως όχι να παίξει πολύπλοκα συστήματα και να διαβάσει δύσκολες φάσεις. Το ματς απέναντι στην Εφές που επίσης είναι ομάδα ενστίκτου έμοιαζε σε πολλές στιγμές με …καυγά σε δρόμο – με την δύναμη και το πάθος που πήγαιναν οι παίκτες στις διεκδικήσεις- παρά με παιχνίδι κορυφαίων συλλόγων της Ευρωλίγκα.
Ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να αποκτήσει ταυτότητα και να παίξει μπάσκετ σύμφωνο με την φιλοσοφία του Ισπανού τεχνικού. Είναι αλήθεια ότι σε σχέση με την εικόνα που είδαμε στο ΣΕΦ – όπου ο Τζέϊμς και ο Ρίβερς μονοπώλησαν την μπάλα – υπήρχε φανερή πρόοδος. Είδαμε φάσεις όπου η μπάλα γύρισε, πήγε μέσα στην ρακέτα, βγήκε έξω, πέρασε από πολλά χέρια. Παρόλα αυτά είναι φανερό ότι η προσπάθεια να ενταχθούν στην ομάδα οι Τζεντίλε και Τζέϊμς έχει βγάλει τον Καλάθη από τον ρυθμό του και δεν είναι τυχαίο ότι ο διεθνής άσσος δεν ήταν στο παρκέ για μεγάλο διάστημα του τέταρτου δεκαλέπτου ενώ οι πράσινοι ήταν πίσω στο σκορ.
Είναι ξεκάθαρο ότι σε μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό υπάρχουν ταυτόχρονες απαιτήσεις για αποτελέσματα αλλά και ομαδική βελτίωση με αποτέλεσμα κάποιοι να μένουν πίσω. Από την άλλη υπάρχουν και κανόνες που κανένας δεν μπορεί να τους διαγράψει. Ελληνική ομάδα χωρίς Ελληνες παίκτες δεν έχει πρωταγωνιστήσει ποτέ και πουθενά. Αυτή την στιγμή το τριφύλλι στηρίζεται στους αμερικανούς του και οι Μπουρούσης, Καλάθης κάνουν ότι μπορούν για να συνεισφέρουν. Σε αυτό το μείγμα θα πρέπει να συνεισφέρουν περισσότερο τόσο ο Γιάννης με τον Νικ, αλλά και να μπουν στην εξίσωση οι Φώτσης, Παπάς, Χαραλαμπόπουλος, Μποχωρίδης. Μέχρι να γίνει αυτό – με ευθύνη και κοινή προσπάθεια από όλους- το βάρος θα πέφτει σε αμερικανούς σαν τον Τζέϊμς και τον Ρίβερς που θα κάνουν ότι μπορούν, αλλά είναι αδύνατο να οδηγήσουν την ομάδα στην κορυφή…
Αντί επιλόγου: Το ματς της Δευτέρας στο ΣΕΦ, το τέταρτο φετινό με τον Ολυμπιακό, αυτή την φορά για το κύπελλο, είναι μια ακόμη ευκαιρία για τον Παναθηναϊκό να δείξει ότι μαθαίνει από τα λάθη του και βελτιώνεται την στιγμή που οι γηπεδούχοι θα έχουν την εξαιρετικά δύσκολη αποστολή να διατηρήσουν τα κεκτημένα. Είναι άλλωστε γνωστό πως αν είναι μια φορά δύσκολο να είσαι πρώτος, είναι δέκα φορές που ζόρικο το να παραμείνεις στην κορυφή. Επειδή στο συγκεκριμένο ματς θα κριθεί -σε πολύ μεγάλο βαθμό και ο πρώτος φετινός τίτλος – είναι βέβαιο ότι θα δούμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά το αληθινό πρόσωπο της κάθε ομάδας! Οταν πρέπει να λειτουργήσεις υπό πίεση, τότε βγαίνουν όλα στην επιφάνεια…Η ώρα της αλήθειας λοιπόν…