Για την ΑΕΚ του Αγρινίου και τον Ζοζέ Μοράις ότι και να πει κανείς είναι λίγο. Το μόνο που πρέπει να προσθέσουμε είναι ότι το σοβαρό λάθος το οποίο έκαναν οι υπεύθυνοι της Ένωσης στις 18 Οκτωβρίου 2016 (τότε δηλαδή που αποφάσισαν να δώσουν τις τύχες της ομάδας σε έναν προπονητή χωρίς περγαμηνές, μόνο και μόνο επειδή ήταν πρώην συνεργάτης του Ζοζέ Μουρίνιο) διορθώθηκε με μεγάλη καθυστέρηση, ύστερα από ακριβώς τέσσερις μήνες.
Ας αφήσουμε όμως το παρελθόν. Το μόνο σίγουρο αυτή τη στιγμή είναι ότι για να συνέλθει η ΑΕΚ χρειάζεται οπωσδήποτε ένα ισχυρό ηλεκτροσόκ. Το αν είναι ο Μανόλο Χιμένεθ αυτός που θα της το κάνει, θα αποδειχθεί σε βάθος χρόνου και συγκεκριμένα στο τέλος της σεζόν όταν θα μάθουμε τόσο τη θέση της Ένωσης στην τελική βαθμολογία του πρωταθλήματος, όσο και τον κυπελλούχο Ελλάδας. Ο Χιμένεθ έχει μπροστά του 14 αγώνες Super League (συν τα πλέι οφ, αν η ΑΕΚ βάλει τέλος στην κατρακύλα και μπει στην πεντάδα) και φυσικά αυτούς του κυπέλλου ώστε να “κερδίσει” τη θέση του στον πάγκο για την επόμενη σεζόν. Τώρα όμως ό, τι κι να πούμε θα είναι απλώς εικασίες και σκέψεις, με βάση την πρώτη παρουσία του Ισπανού στον πάγκο της ομάδας.
Έχοντας όμως υπόψιν εκείνη την περίοδο, τον τρόπο δουλειάς, τη συνεργασία του με τους ποδοσφαιριστές και την ψυχολογία της ομάδας ιδιαίτερα το πρώτο διάστημα, ο Χιμένεθ φαίνεται ότι έχει πιθανότητες ώστε να καταφέρει να …ταρακουνήσει την ΑΕΚ. Να της αλλάξει την ψυχολογία που τη δεδομένη χρονική στιγμή αποτελεί ένα σημαντικό (ίσως το σημαντικότερο) πρόβλημα. Πρωτάθλημα δεν μπορεί να πάρει κι αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Άλλωστε θα ήταν παράλογο να ζητήσεις απ’ τον οποιονδήποτε προπονητή να καλύψει σε έναν γύρο διαφορά 17 βαθμών απ’ την κορυφή.
Για να φτάσει στο σημείο η ΑΕΚ να ξαναδιεκδικήσει πρωτάθλημα θα πρέπει πρώτα να γίνουν πολλά. Καταρχάς η διοίκηση σε συνεργασία με τους υπεύθυνους του ποδοσφαιρικού τμήματος να κάνουν έναν σοβαρό προγραμματισμό και φυσικά να τον υλοποιήσουν. Μόνο αν υπάρξει σοβαρή ενίσχυση με παίκτες επιπέδου οι οποίοι θα μπουν άμεσα στην ενδεκάδα, μπορεί ο Δικέφαλος να φτάσει στο σημείο να διεκδικήσει ξανά το πρωτάθλημα. Όχι με τα λόγια, τα ευχολόγια και τους ποδοσφαιριστές – λαχεία. Έτσι δεν πας πουθενά είτε έχεις στον πάγκο σου τον Χιμένεθ, είτε τον ίδιο τον Μουρίνιο και όχι το πρώην …δεξί του χέρι.
Υ.Γ: Αλήθεια, θα βρεθεί κάποιος υπεύθυνος από το ποδοσφαιρικό τμήμα να εξηγήσει στον κόσμο τι συνέβη με το φιάσκο της υπόθεσης του “σίγουρου” Περέιρα Ντίαζ; Γιατί μόνο ως φιάσκο μπορεί να χαρακτηρισθεί η συγκεκριμένη υπόθεση. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι αποδείχθηκε πως παρά τα ταξίδια για σκάουτινγκ σε Λατινική Αμερική και Ευρώπη, δεν υπήρχε άμεσα εναλλακτική λύση για την επίθεση. Αν υπήρχε θα είχε ήδη προχωρήσει και η ΑΕΚ δεν θα εφησυχαζόταν τόσο καιρό απ’ τα λεγόμενα των εκπροσώπων του Αργεντινού, αφήνοντας τις μέρες να περνούν χωρίς το παραμικρό αποτέλεσμα.