Η εμφάνιση της ΑΕΚ κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης ήταν μια από τις πιο πειστικές τη φετινή σεζόν. Χωρίς υπερβολές στο παιχνίδι τους, οι “κιτρινόμαυροι” έκαναν τα αυτονόητα και δικαιώθηκαν. Είχαν κατοχή της μπάλας, σωστή ανάπτυξη από τα άκρα (κατά κύριο λόγο) και δημιούργησαν σημαντικές ευκαιρίες για να φτάσουν, όπως αποδείχθηκε, σε μια άνετη νίκη.
Ποια ήταν η συμβολή του Μανόλο Χιμένεθ σ’ αυτή την αγωνιστική …μεταμόρφωση της ΑΕΚ, στο ντεμπούτο του Ισπανού στον πάγκο της ομάδας; Καταρχάς φρόντισε στο πολύ σύντομο χρονικό διάστημα που προηγήθηκε να τους κάνει να πιστέψουν περισσότερο στους εαυτούς τους. Αυτό το “μίλησα στην καρδιά τους” που είπε στην κάμερα των καναλιών Novasports λίγα λεπτά μετά το φινάλε του αγώνα, έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο.
Δεν ήταν όμως μόνο αυτό. Ο Χιμένεθ ενήργησε πολύ σωστά, επιλέγοντας να μην κάνει “πειράματα”. Αφού πρώτα δούλεψε το τακτικό κομμάτι της ανάλυσης του αντιπάλου τόσο σε θεωρητικό επίπεδο όσο και στην πράξη, στη συνέχεια επέλεξε τους πιο σταθερούς ή πιο έτοιμους παίκτες της ομάδας, βάζοντάς τους στη θέση τους και ζητώντας τους να κάνουν τα αυτονόητα. Δηλαδή να παίξουν απλά, να αναπτύσσονται από τα άκρα και να εκμεταλλευθούν την ικανότητα που έχει στο παιχνίδι του καθένας απ’ αυτούς.
Η απόφασή του να δώσει στον Μάνταλο έναν ρόλο δεύτερου επιθετικού (σε σύστημα 4-4-1-1) αποδείχθηκε σωστή, με τον αρχηγό να πατάει πιο πολύ περιοχή, την ίδια στιγμή μάλιστα που ο Πατίτο έκανε την …κλασική κίνηση προς τον άξονα και ο Γιόχανσον ανέβαινε απ’ τη μεσαία γραμμή, καλύπτωντας έτσι καλύτερα τον συγκεκριμένο χώρο. Ο άξονας της ΑΕΚ “φορτώθηκε”, με αποτέλεσμα να δοθεί η δυνατότητα σε Ντίντακ και Γκάλο να συμμετέχουν ενεργά στη δημιουργία του παιχνιδιού από τα άκρα. Η Ένωση ήταν σαφώς καλύτερη στο α’ ημίχρονο, στο οποίο οι παίκτες της είχαν και περισσότερες δυνάμεις, αλλά είναι σημαντικό το γεγονός ότι ακόμα και στο β’ σαρανταπεντάλεπτο, όταν κάποιοι κουράστηκαν, παρέμειναν “ψηλά”, δεν έδωσαν χώρο και κράτησαν τον Αστέρα μακριά απ’ την περιοχή του Μπάρκα.
Το πρώτο δείγμα του Χιμένεθ ήταν θετικό, αλλά είναι σαφές ότι για να υπάρξουν οι προϋποθέσεις ώστε να δουλέψει σωστά, χρειάζεται έμπρακτη στήριξη απ’ τη διοίκηση. Πως μεταφράζεται αυτό; Με σοβαρή ενίσχυση του ρόστερ. Όχι με παίκτες – λαχεία, αλλά με ενδεκαδάτους ποδοσφαιριστές που θα δώσουν λύση. Τόσο στην κορυφή της επίθεσης, όσο και στα εξτρέμ. Και μια και γίνεται λόγος για την κορυφή της επίθεσης, είναι τουλάχιστον άδικο να μη γίνει αναφορά στην υπερπροσπάθεια που κάνει τους τελευταίους μήνες ο Πέκχαρτ, η οποία τον δικαιώνει.
Ο Τσέχος δεν είναι ο σέντερ φορ που θα σου λύσει το επιθετικό πρόβλημα. Είναι όμως μια πολύ καλή λύση (δεύτερης γραμμής) στην επίθεση.
Αυτό που ξέρει το κάνει καλά. Κατεβάζει τη μπάλα με τη μία και σουτάρει, προσπαθεί να αποκτήσει πλεονέκτημα με το σώμα του και φυσικά έχει τεράστιο πλεονέκτημα στον αέρα. Αποδείχθηκε ότι δεν επηρεάστηκε απ’ όσα άκουγε τους πρώτους μήνες και κατάφερε με τη δουλειά του να γυρίσει υπέρ του το αρνητικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί.