Στη γενέτειρα του Καλατράβα, τη Βαλένθια, ο πολυχώρος των τεχνών και των επιστημών είναι το σημείο αναφοράς της πόλης. Έλα μωρέ τώρα με τους ξενέρωτους Ισπανούς, ψέλλισε ο κριτής της πλατείας… Επιβλητικές εγκαταστάσεις σύγχρονης αρχιτεκτονικής δομής καθηλώνουν το βλέμμα. Καλά τώρα… Στη Βαρκελώνη απλώς μελαγχολείς περπατώντας στο λόφο του Μονζουίκ, μεταξύ Σταδίου σπανιόλ, Ολυμπιακού Μουσείου, Παλαού Σεν Τζόρντι και Παλατιού των τεχνών. Σιγά να μην περπατήσω κιόλας, απάντησε ο καναπεδάτος αναλυτής…
Η Βαλένθια δεν φιλοξένησε Ολυμπιακούς αγώνες, η Βαρκελώνη ξανασυστήθηκε στον πλανήτη ως πόλη-πρότυπο μετά τη διεξαγωγή τους. Άσε μας μωρέ τώρα, με τα μοντέλα πόλεων, σχολιάζει ο τρίτος μοντέλος της παρέας… Και η Αθήνα του Καλατράβα και των Ολυμπιακών Αγώνων; Που παλεύει να μετατρέψει τον περιβάλλοντα χώρο του ΣΕΦ σε ανοιχτό πόλο αθλητικής δράσης, με στίβο και εμπορικές δράσεις; Που δεν έχει ακόμη τη λύσηγια να συνδέσει αθλητικώς και όχι μόνο όλη την ακτογραμμή, αξιοποιώντας το παράπηγμα πλέον του Ολυμπιακού Κέντρου Μπιτς Βόλεϊ και το αφημένο στην τύχη του Ταε-Κβον-Ντο; Που δεν ξέρει τι να κάνει 13 χρόνια μετά τα ολυμπιακά έργα, γιατί το καθεστώς ιδιοκτησίας και αξιοποίησής τους είναι τόσο μπλεγμένο που δεν βγάζει άκρη ο πιο επιτυχημένος επιστήμονας; Η Αθήνα, ένα μοντέλο από μόνη της, κράζει, θαυμάζει!
Βρε δε βαριέσαι αδερφέ, όλοι μαζί οι καναπεδάτοι, τρίφωνο… Η πρόθεση της κυβέρνησης πάντως (στο άκουσμα της κυβέρνησης, οι αναλυτές του καναπέος κατεβάζουν τα… ευαγγέλια) δια στόματος Βασιλειάδη είναι να αξιοποιηθεί άμεσα οπέριξ του ΣΕΦ χώρος και να μετατραπεί σε δυναμικό αθλητικό πόλο για τον Πειραιά, όπως επίσης και να βοηθήσει το όποιο εγχείρημα δημιουργίας αθλητικής (εν προκειμένω Παναθηναϊκής, αν προχωρήσει το πρότζεκτ Γιαννακόπουλου) πολιτείας στο αχανές και αναξιοποίητο χώρο του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου στο Μαρούσι.
Σιγά τώρα, έλα μωρέ τώρα, μόνιμη επωδός… Εκεί που περιστασιακές, παράπλευρες δράσεις mini volley, kick boxing, αναρρίχησης και μόνιμες λειτουργίες τμημάτων κολύμβησης δίνουν πνοή, σε μια εγκατάσταση που θα μπορούσε να είναι μοναδική στο είδος της στην Ευρώπη (πράσινο, νερό, πάρκα, παιδότοποι, συναυλίες, εμπορικά κέντρα, μουσείο, εκθέσεις, παγοδρόμιο το χειμώνα, άμμος για αθλήματα το καλοκαίρι), ενσωματώνοντας την αρχιτεκτονική προσέγγιση της Βαλένθια του Καλατράβα και την ολυμπιακή λογική αξιοποίησης εγκαταστάσεων της Βαρκελώνης. Τόσο απλά και βαρετά…