Παίζουν για την τιμή των όπλων

Ήρθε η στιγμή που έχει νόημα να γίνει ένας απολογισμός στα πεπραγμένα των εκπροσώπων της χώρας μας στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Τα 2/3 της διαδρομής της φετινής Ευρωλίγκα έχουν περάσει ήδη στην ιστορία και ο Ολυμπιακός με τον Παναθηναϊκό βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού. Η προσπάθεια να φτάσουν στα πλέι οφς από θέση ισχύος, ώστε να διεκδικήσουν με όσο γίνεται περισσότερες πιθανότητες την παρουσία τους στο φάιναλ φορ, μπαίνει στην τελική ευθεία με το πρόγραμμα τους στις τελευταίες δέκα αγωνιστικές να περιλαμβάνουν μόνο …τελικούς. Στον εισαγωγικό πίνακα που δημοσιεύουμε φαίνεται τι περιλαμβάνει η κάθε αγωνιστική για τις δύο ελληνικές ομάδες.

Ο Ολυμπιακός με ρεκόρ 14-6 βρίσκεται μόνο μια νίκη μακριά από την Ρεάλ και την ΤΣΣΚΑ, αλλά έχει δύσκολες αποστολές στη συνέχεια,  με  δύο αγώνες εκτός έδρας περισσότερους και σε αυτούς περιλαμβάνονται αντίπαλοι όπως η Φενέρ, ο Ερυθρός Αστέρας και η ΤΣΣΚΑ. Οι 14 νίκες που έχει το συγκρότημα του Γιάννη Σφαιρόπουλου είναι μια εξαιρετική βάση για να θεωρηθεί δεδομένη η πρόκριση του στην πρώτη οκτάδα, αλλά για να μείνει ανάμεσα σε εκείνους που θα έχουν πλεονέκτημα έδρας θα πρέπει να συνεχίσει να κερδίζει και να φτάσει στις 20 με 21 νίκες που φαίνεται ότι θα είναι το όριο για την τετράδα.

Αντίθετα για τον Παναθηναϊκό η συνέχεια δεν έχει τον ίδιο βαθμό δυσκολίας, αλλά με 11 νίκες στο ενεργητικό του δεν μπορεί να χτυπήσει την πρώτη τετράδα, εκτός αν λύσει το πρόβλημα που έχει με τα εκτός έδρας παιχνίδια του όπου ως τώρα δεν έχει καταφέρει ούτε να πάρει αποτελέσματα (2-8) αλλά ούτε και να παίξει καλά. Ευτυχώς για τους πράσινους, στο ΟΑΚΑ είναι σχεδόν ανίκητοι (9-1) και αν συνεχίσουν έτσι θα είναι παρόντες στα πλέι οφς καθώς το αναμενόμενο όριο νικών που σε βάζει στην οκτάδα είναι το 16  και οι πέντε νίκες με βάση το πρόγραμμα είναι εφικτός στόχος…

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ

Πάμε τώρα στα καθαρά αγωνιστικά και ξεκινάμε από τον Ολυμπιακό. Προφανώς τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα για τους ερυθρόλευκους αν έκαναν τα αποτελέσματα που έχει θαυμάσει όλη η Ευρώπη και παράλληλα να μην πατούσαν …μπανανόφλουδες όπως αυτές στο Μιλάνο, την Γαλατά ή, με την Μακάμπι στο ΣΕΦ. Όλοι εμείς που βλέπουμε την εικόνα από μακριά μπορούμε να κάνουμε ανέξοδη κριτική εκ των υστέρων και να λέμε ότι είναι αδιανόητο ότι μια ομάδα που βρίσκεται μια ανάσα από την κορυφή έχει καταφέρει να χάσει από τους τρεις τελευταίους. Σημαντική λεπτομέρεια που κάνει το συγκεκριμένο επιχείρημα αδύνατο: Στην φετινή Ευρωλίγκα υπάρχουν μόνο καλές και ακόμη καλύτερες ομάδες.

Το παράδειγμα του Ερυθρού Αστέρα που αρχές Δεκεμβρίου είχε ρεκόρ 4-7 και σε λιγότερο από δύο μήνες βρίσκεται στο 12-8 και αγκαλιά με την πρόκριση στα πλέι οφς, λέει πολλά για το πόσο εύκολα μπορεί να αλλάξει το στάτους  του κάθε κλαμπ που συμμετέχει στην διοργάνωση.

Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, το τελευταίο μάθημα που πήρε ο Ολυμπιακός στο Μιλάνο για την δυναμική της φετινής Ευρωλίγκα μπορεί να πει κανείς ότι ήταν πολύτιμο, διότι τον έβαλε στην διαδικασία να μπει ακριβώς όπως έπρεπε στο ματς με την Μπάμπεργκ. Οι ερυθρόλευκοι στην Ιταλία δεν είχαν συνέχεια στην απόδοση τους, δεν ήταν σκληροί στην άμυνα, δεν σεβάστηκαν όσο έπρεπε τον αντίπαλο τόσο σαν ομάδα, όσα και ατομικά, ξεχωριστά τον κάθε παίκτη του Ρέπεσα. Το αποτέλεσμα ήταν να δεχθεί 99 πόντους η καλύτερη άμυνα της Ευρώπης.

Δύο ημέρες αργότερα η Μπάμπεργκ – ο κακός δαίμονας του Ολυμπιακού με τρεις συνεχόμενες νίκες επί των πρωταθλητών Ελλάδος – πήγε στο ΣΕΦ και πλήρωσε τα σπασμένα.  Ο Σφαιρόπουλος παρουσίασε 11 καμικάζι που μπήκαν στο παρκέ αποφασισμένοι να μην δώσουν κανένα δικαίωμα στην Γερμανική ομάδα. Παρά το γεγονός ότι λίγο πριν την έναρξη του αγώνα ο Γιώργος Πρίντεζης προδόθηκε από την μέση του και δεν μπόρεσε να βοηθήσει, οι γηπεδούχοι – με τον Βασίλη Σπανούλη να δίνει πρώτος το παράδειγμα -έπνιξαν τον αντίπαλο με την πιεστική άμυνα τους. Οι αυτοματισμοί της Μπάμπεργκ, τα καλά σκριν, οι ωραίες ιδέες του Τρινκέρι δεν έβγαζαν σκορ γιατί η σκληράδα του Ολυμπιακού τα έκανε όλα πιο δύσκολα. Οι ερυθρόλευκοι επιστράτευσαν τις καλές τους συνήθειες, στηρίχθηκαν σε ότι γράφει το DNA τους και ξέφυγαν με διψήφιες διαφορές από πολύ νωρίς.

Το ματς δεν εξελίχθηκε σε περίπατο γιατί το καλό ξεκίνημα της ελληνικής ομάδας δεν είχε ανάλογη συνέχεια όταν μπήκαν στο παιχνίδι οι αναπληρωματικοί. Εκεί φάνηκε για μια ακόμη φορά η απουσία του Χάκετ. Ο Ουότερς είναι καλός επιθετικός παίκτης, αλλά δεν έχει ούτε τον όγκο, ούτε την μαχητική νοοτροπία του Ιταλού και αυτό φαίνεται ακόμη περισσότερο όταν παίζει μαζί με τους Γκριν και Λοτζέσκι που επίσης μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα βασικά από την επίθεση.

Στο τέλος, πάντως, το ματς το καθάρισε ο Μπιρτς. Ο Καναδός σέντερ για ένα ακόμη παιχνίδι κυριάρχησε κάτω από τα δύο καλάθια και με συνεχόμενα επιθετικά ριμπάουντ διόρθωσε κακές επιλογές και έδωσε το απαιτούμενο σκορ για να πάρει ο Ολυμπιακός τη νίκη.  

Η επόμενη ημέρα για τους ερυθρόλευκους περιλαμβάνει ένα ακόμη ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, αυτή την φορά στο ΟΑΚΑ, για το ελληνικό πρωτάθλημα. Η μεγάλη διαφορά με την οποία έχει νικήσει στο ΣΕΦ σε συνδυασμό με τους τραυματισμούς που δυσκολεύουν την δουλειά του Σφαιρόπουλου, ίσως να παίξουν ρόλο σε αυτό το ματς, όπου οι γηπεδούχοι χρειάζονται περισσότερο τη νίκη… 

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΧΗΜΕΙΑ

Ο Παναθηναϊκός, από την δική του πλευρά, έχει ξεκάθαρα προβλήματα να λύσει, ώστε να μπορέσει να κλείσει την σεζόν όπως ονειρεύεται ο κόσμος του και η διοίκηση, αλλά και σύμφωνα με τις ατομικές δυνατότητες των παικτών του.

Α) Η συνύπαρξη των Καλάθη και Τζέϊμς στην ίδια πεντάδα μέχρι στιγμής δεν φέρνει αποτελέσματα, καθώς οι ρόλοι τους συγχέονται. Ο Νικ ξεκινάει τα παιχνίδια και κάνει την υποδειγματικά την δουλειά του άσσου, τόσο επιθετικά στο οργανωτικό κομμάτι, όσο και στην άμυνα. Ο Μάικ συνήθως έρχεται από τον πάγκο και ξεκουράζει τον Έλληνα διεθνή και με την ενέργεια του, αλλά και την ικανότητα που έχει στο ένας εναντίον ενός δίνει λύσεις στην ομάδα, όσο και αν είναι φανερό ότι υπάρχει περιθώριο βελτίωσης στον τομέα της οργάνωσης.

Το κακό για τον Πάσκουαλ είναι πως όταν προσπαθεί να  κλείσει τα ματς με τους δύο σταρ του ταυτόχρονα στο παρκέ δεν είναι όπως θέλει ούτε η εικόνα της ομάδας, ούτε οι αποφάσεις που λαμβάνονται και πολύ περισσότερο τα τελικά αποτελέσματα. Το τελευταίο πεντάλεπτο στο Βελιγράδι με τα τρία λάθη στον χειρισμό της μπάλας και το άστοχο τρίποντο του Καλάθη από την γωνία είναι ενδεικτικό…

Β) Η έλλειψη σκορ μέσα από την ρακέτα καθώς τόσο ο Σίνγκλετον, όσο και ο ανεβασμένος τον τελευταίο καιρό Μπουρούσης κινούνται πολλές φορές στην περιφέρεια και δεν πιάνουν μπάλες στην σκιά του καλαθιού. Ο Τζεντίλε, που σίγουρα μπορεί να κάνει αυτή την δουλειά απέναντι στα τριάρια των αντιπάλων, ψάχνει ακόμη τα πατήματα του και οι πράσινοι κάνουν κάθε βράδυ σχεδόν τριάντα σουτ τριών πόντων με αποτέλεσμα να μην υπάρχει σταθερό σκορ, διότι είναι γνωστό ότι από όσο πιο μακριά επιχειρείς να ευστοχήσεις, τόσο πιο δύσκολο είναι να μπει η μπάλα στην τρύπα…

Η νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μπαρτσελόνα στο ξεκίνημα της περασμένης εβδομάδας στηρίχθηκε στην υπερπροσπάθεια του Μπουρούση σε 32 λεπτά (14 πόντοι και 11 ριμπάουντ), τα τρίποντα του Σίνγκλετον (3/3)και την διάθεση όλων να παλέψουν στην άμυνα. Καλάθης και Τζέϊμς, πάντως, ήταν σε μέτρια βραδιά (3π. ο Νικ σε 15 λεπτά, 10 ο Μάικ σε 28, ενώ και οι δύο μαζί είχαν 6 ασίστ για 3 λάθη.

Το πρόβλημα δεν λύθηκε ούτε στο επόμενο ματς με τον Ερυθρό Αστέρα και η ήττα στο Βελιγράδι ήρθε φυσιολογικά. Ο Ισπανός προπονητής προσπάθησε να δώσει φρεσκάδα στην ομάδα με την χρησιμοποίηση του Χαραλαμπόπουλου, αλλά το τρικ δεν έπιασε και με εμφανή τα σημάδια της κούρασης οι πράσινοι βρέθηκαν να χάνουνε με 16 – 0 στα πρώτα λεπτά. Η φοβερή εμφάνιση του Γκάμπριελ και η σταθερότητα των Ρίβερς και Τζέϊμς στο σκοράρισμα επέτρεψαν στην ελληνική ομάδα να επιστρέψει και να διεκδικήσει τη νίκη, αλλά το φινάλε δεν ήταν αυτό που έπρεπε για να έρθει το διπλό.

Η πτώση του Καλάθη έρχεται σε μια περίοδο όπου είναι δεδομένη η άνοδος του Μπουρούση και του Παπά, αλλά και η εμπιστοσύνη που τους δείχνει ο προπονητής. Με γυμνό μάτι μπορεί να δει ο καθένας ότι ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα με δυνατότητες, που όμως δεν έχει καταφέρει ακόμη να βρει την χημεία και την συνοχή που διαθέτουν άλλες ομάδες με αντίστοιχη ποιότητα και ρόστερ, διότι του λείπει η ομοιογένεια που έρχεται με τον χρόνο. Το αποψινό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό για το ελληνικό πρωτάθλημα είναι μια καλή ευκαιρία για τους πράσινους να κερδίσουν όχι μόνο τον μεγάλο τους αντίπαλο, αλλά και ηρεμία για να συνεχίσουν την προσπάθεια τους. Μια νίκη για την τιμή των όπλων ενδιαφέρει σίγουρα και τις δύο πλευρές, αλλά το βέβαιο για τον Παναθηναϊκό είναι πως η αληθινή του κατάσταση δεν πρόκειται να αντιστραφεί από την μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζεται πολύ δουλειά και ταυτόχρονα υπομονή από τους γύρω – γύρω, γιατί όσο πιέζουν για άμεσα αποτελέσματα, τόσο περισσότερο θα καθυστερήσει να γίνει αληθινή ομάδα ο Παναθηναϊκός…