Αν κάτι επιβεβαιώθηκε κι αυτή την αγωνιστική, την 18η του πρωταθλήματος, είναι ότι στο εφετινό πρωτάθλημα για να κερδίσεις πρέπει να φτύσεις αίμα: όποιος κι αν είσαι.
Στη Βέροια πχ η τοπική ομάδα, προτελευταία στο πρωτάθλημα, υποδέχτηκε τον Ολυμπιακό που είναι πρώτος. Τις δυο ομάδες τις χώριζαν πριν αρχίσει το ματς 39 βαθμοί στο πρωτάθλημα: κι όμως αυτή η διαφορά δεν φάνηκε κυρίως γιατί ο Ολυμπιακός, στον κακό αγωνιστικό χώρο, δυσκολεύτηκε πολύ να βρει ηρεμία και σιγουριά. Ο Μπέντο έφτασε τα τριάντα ματς στον πάγκο του Ολυμπιακού και τα γιόρτασε προσφέροντας στους οπαδούς του Ολυμπιακού ένα ακόμα ματς με καρδιοχτύπια. Παρά το γρήγορο γκολ του Φορτούνη, στο 10΄, ο Ολυμπιακός εξαιτίας της πειραματικής άμυνας με την οποία εμφανίστηκε στο γήπεδο (με Ρέτσο – Νικολάου – Βιάνα – Ντελα Μπέγια) ήταν αδύνατο να νοιώσει ήρεμος – το γκολ του Σαρπόνγκ με το οποίο η Βέροια ισοφάρισε ήταν θέμα χρόνου. Στο 40΄ο Μιλιβόγεβιτς του έδωσε το προβάδισμα, αλλά όχι και μεγάλη σιγουριά. Στο τέλος ο πρωτοπόρος έπαιξε με τη φωτιά, καθώς η επίθεση του δεν μπορούσε να βρει το τρίτο γκολ και οι αμυντικοί του έπαιζαν γεμάτοι άγχος, αλλά η Βέροια δεν τόλμησε να βγει να πιέσει και το 1-2 δεν άλλαξε.
Ο πρωταθλητής έπαιξε μετά τα Χριστούγεννα τέσσερα ματς εκτός έδρας και δυο στο Καραϊσκάκη. Κέρδισε στην έδρα του τον Αστέρα με γκολ στο 90΄και την Ξάνθη κόντρα στην οποία έκανε το 0-2 στις καθυστερήσεις. Εκτός έδρας έφερε δυο ισοπαλίες (με Πλατανιά και Αστέρα), κέρδισε την Ξάνθη 0-2 πάλι πετυχαίνοντας το γκολ της σιγουριάς στη λήξη, πέρασε από τη Βέροια δίνοντας μάχη και με τον Αρη στο κύπελλο έφερε ισοπαλία (1-1) ισοφαρίζοντας στο τέλος! Αν κάτι κρατά ζωντανό ακόμα το ενδιαφέρον σε επίπεδο κορυφής είναι αυτές οι δυσκολίες του: αν είχε κερδίσει τα μισά ματς από αυτά εύκολα, δεν θα υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία για το αν θα κατά καταφέρει. Ενώ τώρα η υπεροχή του εξηγείται κυρίως χάρη στα στραβοπατήματα των ανταγωνιστών του.
Με δέκα και οι δυο, αλλά…
Ο μόνος ανταγωνιστής του που ξύπνησε είναι ο ΠΑΟΚ, που είναι η πιο φορμαρισμένη ομάδα του πρωταθλήματος και μοιάζει να πιστεύει ότι μπορεί να κάνει ένα δεύτερο γύρο ιστορικό. Στο Αγρίνιο έμεινε με δέκα παίκτες στο μισάωρο, όταν ο Αθανασιάδης αποβλήθηκε σωστά για μια κουταμάρα, όμως δεν σταμάτησε στιγμή να προσπαθεί. Ο Μυστακίδης βρήκε το γκολ της νίκης στο 61΄, αφού προηγουμένως ο Σακόφ είχε αστοχήσει τρεις φορές εξ επαφής. Ο Ιβιτς περνώντας τον Μαλεζά στο παιγνίδι και παίζοντας με 5 αμυντικούς ακύρωσε τον Παναιτωλικό που δεν έκανε ούτε σουτ στην εστία! Ο ΠΑΟΚ έχει εξαιρετική παράδοση στο Αγρίνιο και σχεδόν πάντα κερδίζει τις ομάδες του Χάβου, αλλά την Κυριακή δεν κέρδισε χάρη στην παράδοση, κέρδισε χάρη στην ποιότητα και στον πάγκο του: το κενό του Κλάους ούτε που φάνηκε. Με δέκα έμεινε και η ΑΕΚ στην Ξάνθη κι αυτός ήταν ο ένας από τους δυο λόγους που δεν κατάφερε να κερδίσει τους γηπεδούχους. Η στρατηγική του Χιμένεθ πήγε περίπατο όταν ο Γκάλο αποβλήθηκε στο 6΄και η ΑΕΚ υποχρεώθηκε να προσέξει πιο πολύ την άμυνα της.
Ο δεύτερος λόγος ωστόσο έχει να κάνει με το ελάχιστο ρίσκο που πήρε η ΑΕΚ στην επίθεση: ακόμα κι όταν η αριθμητική ισορροπία αποκαταστάθηκε, μετά την αποβολή και του Τριάδη στο 55΄, η ΑΕΚ δεν έψαξε το γκολ, παρά μόνο από στημένες φάσεις – η μοναδική της ευκαιρία ήταν μια κεφαλιά του Λαμπρόπουλου στο 86΄. Ο Λουτσέσκου, που δεν είχε πάλι τους Γιουνέζ και Σολτάνι, πήρε την ισοπαλία εύκολα: αυτή ήταν εξ αρχής η πρόθεσή του αφού ήθελε να κρατήσει την βαθμολογική διαφορά της Ξάνθης από την ΑΕΚ. Εχει ενδιαφέρον το πόσο διαφορετικά διαχειρίστηκαν τις ομάδες τους ο Ιβιτς και ο Χιμένεθ όταν έμειναν με παίκτη λιγότερο. Ο Χιμένεθ παίζει αρχικά ένα 4-4-1 και στο δεύτερο ημίχρονο το μεταβάλει σε 4-3-2 με τον Χριστοδουλόπουλο δίπλα στον Πεκχαρντ και τον Μάνταλο πίσω τους. Ο Ιβιτς μετά την αποβολή του Κλάους, παίζει χωρίς φορ: αρχικά κάτι σαν 4-5- 0 (με τον Πέλκα και τον Σακόφ να βγαίνουν σε θέση φορ) και στο δεύτερο ημίχρονο και με το πέρασμα του Μαλεζά το κάνει 3-5-1 με τους Μάτος και Λεόβατς ψηλά και τον Μυστακίδη ελεύθερο επιθετικό: όλα αυτά κι ενώ ο Παναιτωλικός παίζει μόνο άμυνα και μάλιστα κακή.
Χωρίς τύχη και χωρίς μυαλό
Και ΠΑΟ ήταν απογοητευτικός επιθετικά κόντρα στον Λεβαδειακό. Η ομάδα του Ουζουνίδη είχε απουσίες (πιθανότατα η πιο μεγάλη είναι αυτή του Λέτο), αλλά καμία από αυτές δεν δικαιολογεί το απαράδεκτα επιθετικό παιγνίδι της: τη μοναδική καθαρή ευκαιρία του ματς την έχασε ο Μάντζιος για λογαριασμό του Λεβαδειακού. Εντυπωσιακά κακή η κατάσταση του Μπουμάλ, του Μέστο, του Λουντ, του Βιγιαφάνιες: όλοι μοιάζουν τρομερά κουρασμένοι. Ο Μπεργκ δεν πήρε ποτέ τη μπάλα, ο Ρινάλντι σε κάνει ν απορείς αν είναι ποδοσφαιριστής. Ο κόσμος αποδοκίμασε: οι παίκτες του Παναθηναϊκού τον διώχνουν από το γήπεδο.
Όχι ότι στα άλλα γήπεδα είδαμε καταπληκτικό θέαμα. Ο Πανιώνιος έκανε ένα καταπληκτικό τέταρτο μεταξύ 45΄και 60΄στην Τρίπολη και πήρε το βαθμό της ισοπαλίας απειλώντας τον Αστέρα και με ήττα: οι Νεοσμηρνειώτες αντικατέστησαν τον Ανσαριφάρντ παίζοντας πιο επιθετικά. Ο ΠΑΣ όπως συνηθίζει, περίμενε τον Ατρόμητο στο πρώτο ημίχρονο κι όταν βρέθηκε να χάνει από το γκολ του Λε Ταλέκ, βγήκε στην επίθεση και ισοφάρισε με γκολ του Κόντε στο 93’: έχει ξανασυμβεί, όπως ακριβώς και η νίκη – ανατροπή του φορμαρισμένου Πλατανιά κόντρα στην Κέρκυρα. Η ομάδα του Παράσχου είχε στο τέλος τύχη και καθαρό μυαλό, αφού είδε στο 80΄τον Επστάιν να έχει δοκάρι και στο 82΄τον Μανούσο να κάνει το 2-1 χάρη σε ένα αυστηρό πέναλτι. Τύχη και καθαρό μυαλό δεν είχε ο Ηρακλής: η Λάρισα πρέπει να νοιώθει μάλλον ανακουφισμένη γιατί δεν έχασε.