Ο Iσίδωρος Πρίντεζης γράφει στο προσωπικό του blog για τον επόμενο του Πάους προπονητή της ΑΕΛ και τον… προηγούμενο του… επόμενου!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τρεις έντεκα, τρεις δώδεκα, τρεις δεκαπέντε κι έντεκα κι εφτά κι οχτώ και δεκαοχτώ και πέντε κι έξι και μισό, δηλαδή; Πόσο «πάει» ο μέσος όρος παραμονής ενός προπονητή στο ελληνικό πρωτάθλημα γενικώς και τη Λάρισα ειδικώς;
Ο Τζάκι Ματάισεν πάντως έγινε αισίως ο 15ος προπονητής της ΑΕΛ την τελευταία τετραετία, από τον Ιούλιο του 2013! Και να θέλει να πετύχει ο άνθρωπος στη δουλειά του, δεν μπορεί! Θα τον προλάβει ο αδηφάγος χρόνος. Η κλεψύδρα αδειάζει ήδη. Είναι ο επόμενος του Πάους και ο… προηγούμενος του… επόμενου! Νομοτελειακά (και δεν είναι μόνο η ΑΕΛ, όλοι οι προπονητές με τη βαλίτσα ανά χείρας είναι, μένουν… φεύγοντας).
Ακούτε μένα, που έλεγε ο χαρισματικός Γιάτσεκ. Ο Γκμοχ ανέλαβε τη Λάρισα και έλεγε ενάμιση γύρο πρωταθλήματος ότι προσπαθεί να σωθεί. Μόλις σώθηκε μαθηματικά και η Λάρισα ήταν πρώτη στη βαθμολογία, πήρε το πρωτάθλημα… σωσμένος! Σενάριο να το κατακτήσει… πεσμένος κατηγορία, δεν έπαιζε!
Τώρα, κοντά 30 χρόνια μετά τον ιστορικό τίτλο του 1988, η ΑΕΛ αγωνίζεται με νύχια και με δόντια για να σώσει τη χρονιά, χωρίς να έχει καταφέρει να αποκτήσει, βάσει ιστορίας της, ακόμη συγκεκριμένη και κατανοητή ταυτότητα. Αγωνιστική ταυτότητα, απόρροια διοικητικού πλάνου.
Η Λάρισα έχει εκπληκτικό, σύγχρονο, μοντέρνο γήπεδο (το οποίο κακώς αφήνεται στην τύχη του), φανατικό κόσμο που δεν πηγαίνει όμως να γεμίσει το «στολίδι», γιατί «φταίει ο απρόβλεπτος», γνώστης πάντως του ποδοσφαίρου, ιδιοκτήτης της ομάδας Αλέξης Κούγιας και ιστορία.
Οι οπαδοί απέχουν κοντράροντας, την ώρα που έχουν εξαφανιστεί 4.000 διαρκείας, δηλαδή απέχουν… κοντράροντας και… υποστηρίζοντας μερικώς! Και όσοι πάνε γήπεδο, στο τέλος βρίζουν! Γιατί όσοι πάνε γήπεδο, δεν γνωρίζουν καλά-καλά ποιος προπονητής θα παρατάξει ποιους ποδοσφαιριστές, κοινώς κόσμος πάει κι έρχεται στον θεσσαλικό κάμπο. Μύλος.
Την ίδια ώρα, σε άλλες πόλεις, ο Αστέρας έχει σταθερούς ιδιοκτήτες που επενδύουν σημαντικά κεφάλαια στην ομάδα, την οδηγούν στο Γιουρόπα Λιγκ (αλλά την Τότεναμ στην Τρίπολη δεν την απόλαυσαν σε γεμάτο γήπεδο), την βλέπουν στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά ο κόσμος απέχει επιδεικτικά, δεν ενδιαφέρεται πραγματικά και όταν το κάνει, θα είναι για τον… Παναρκαδικό! Τζίφος.
Στην Πάτρα, που έχουν γήπεδα (και της Παναχαϊκής και το Παμπελοποννησιακό) και ισχυρή ποδοσφαιρική παράδοση, δεν έχουν ομάδα για πρωταθλητισμό, με αποτέλεσμα την ενεργοποίηση της ηγετικής φυσιογνωμίας του Κώστα Κατσουράνη που προσπαθεί να βάλει τις βάσεις επανόδου των Πατρινών στα σαλόνια, χωρίς πάντως το «βαρύ» και γεμάτο πορτοφόλι. Περιπέτεια.
Ιδανικός συνδυασμός των κομματιών του puzzle δεν προκύπτει πουθενά, δηλαδή η έδρα της ΑΕΛ στην Πάτρα, με Μπάκο-Καϋμενάκη κουμανταδόρους. Ο κόσμος πάντως, ό,τι κι αν γίνει, ευχαριστημένος δεν θα είναι ποτέ…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ