Για τον ΠΑΟΚ είναι … Αύγουστος

Τί κι αν πλησιάζει το τέλος του Σεπτεμβρίου; Με όλα όσα προηγήθηκαν τους προηγούμενους μήνες ο «Δικέφαλος» του βορρά προσαρμοσμένος πλήρως στα δεδομένα του, είναι – εκ των πραγμάτων – υποχρεωμένος να λειτουργεί και να πορεύεται σα να βιώνει τη δική του πραγματικότητα. Τον δικό του … Αύγουστο. Ολα τα λάθη, οι καθυστερημένες κινήσεις που έγιναν είτε μπορούσε είτε δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία και τα υπόλοιπα τον υποχρέωσαν να ξεκινήσει – ουσιαστικά – από την αρχή. Μίνι προετοιμασία στις προπονήσεις, νέα φιλοσοφία, νέα δόμηση χαρακτήρα ομάδας, νέα πρόσωπα που μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα καλούνται να συγκροτηθούν, να συντονιστούν και να βγάλουν πρόσωπο αντίστοιχο της δεδομένης κι αδιαμφισβήτης ποιότητας που χαρακηρίζει το έμψυχο δυναμικό της ομάδας. Ενα προσωπικό στοίχημα εν ολίγοις για την τεχνική ηγεσία. Σ’ όλο αυτό το διάστημα προσαρμογής λοιπόν, το ζητούμενο είναι να μην υπάρξουν – περαιτέρω – απώλειες. Γιατί ήδη υπήρξαν, ο δυσκολοκατάβλητος αποκλεισμός από το Europa League (σ.σ. όταν βέβαια δεν υπήρχαν οι τέσσερις τελευταίες μεταγραφές δίχως αυτό να συνιστά δικαιολογία αλλά γεγονός) μαζί με τις «λευκές» ισοπαλίες σε Λιβαδειά και Ριζούπουλη με τον Λεβαδειακό και τον Απόλλωνα Ριζούπολης αντίστοιχα.
 
Το μοναδικό εφόδιο που χρειάζεται σ’ αυτό το χρονικό διάστημα το οποίο, πριν από λίγο καιρό από τον ίδιο τον Ραζβάν Λουτσέσκου (προσδ)ορίστηκε στον ένα – επιπλέον – μήνα, είναι η συνεχής κι έντονη δουλειά, η ηρεμία κι η συγκέντρωση. Στοιχεία που μπορούν να υφίστανται μόνον αν υπάρχουν θετικά αποτελέσματα. Αυτά, τον τελευταίο καιρό, χωρίς καλό θέαμα, χωρίς εντυπωσιασμούς, χωρίς έπαρση και χωρίς πολλά, πολλά λόγια. Αλλωστε η ουσία και οι πράξεις είναι που κάνει τη διαφορά σε όλα τα πράγματα στη ζωή. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, με όλες τις λοιπές παραμέτρους συνυπολογιζόμενες, τη δυναμικότητα των αντιπάλων, την κατάσταση παραδοσιακών αντιπάλων κι όλα τα λοιπά δεδομένα, ο ΠΑΟΚ – μετά και τη χτεσινή του νίκη επί του άκρως υπολογίσιμου ΠΑΣ Γιάννινα με 1-0 (55’ Πρίγιοβιτς) βρίσκεται στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, μαζί με τον Πανιώνιο, δυο βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο ΑΕΚ. Φαινομενικά υστερεί έναντι των υπολοίπων σ’ επίπεδο ετοιμότητας. Αλλά διαθέτει τέτοια ποιότητα που όσο δε χάνει βαθμολογικό έδαφος έχει δικαίωμα να κοιτάει ψηλά.
 
Κι επιπλέον, ως ταπεινή προσωπική άποψη, καλύτερα να «κάψει» τώρα το … «χαρτί» του ντεφορμαρίσματος με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες προκειμένου να είναι απόλυτα έτοιμος στην πλέον καθοριστική συνέχεια. Εκεί όπου με μαθηματική ακρίβεια θα προκύψει το αντίστοιχο χρονικό διάστημα άλλων. Γενικότερα όμως, η φιλοσοφία του οφείλει να είναι επικεντρωμένη στον εαυτό του και να μην ενδιαφέρεται για τα δρώμενα των όποιων άλλων. Είναι τεράστιας σημασίας ο χαρακτήρας που καλείται να έχει αυτή η ομάδα, γιατί την περιμένουν πολύ δύσκολες έδρες, με πολύ δύσκολες συνθήκες έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, στις οποίες θα πρέπει να επιδείξει συγκέντρωση, εγκράτεια κι αποτελεσματικότητα βάσει της ποιότητάς του. Μια ποιότητα που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό ως τώρα τη φύση των αγώνων που δίνει.
 
Με τις αντίπαλες ομάδες να τον περιμένουν με πολυπρόσωπη άμυνα και διάθεση να τον «πληγώσουν» στις αντεπιθέσεις, αφού ειδικά με τη χτεσινή εμφάνιση των Μάτος, Ζαμπράνο, Βαρέλα, δείχνει ν’ ανακτά τη χαμένη αυτοπεποίθησή του στην ανασταλτική λειτουργία. Αλλά δεν είναι μόνον αυτοί. Η άμυνα ξεκινάει από ψηλά και με τον Τσίμιροτ να συνεχίζει ν’ ανεβάζει απόδοση, το χρόνο που περνάει να δουλεύει υπέρ του Μαουρίτσιο ώστε ν’ αποκτήσει πλήρη ρυθμό και τους Ελ Καντουρί, Βιεϊρίνια, Πέλκα να μαθαίνουν ο ένας τον άλλον προσεγγίζουν ολοένα και περισσότερο τα ζητούμενα. Αμυντικά αυτό μεταφράζεται στη γρήγορη αντίδραση κι ανάκτηση της μπάλας, σε αλληλοκάλυψη, σε σωστές αποστάσεις, σε συγκέντρωση στα στημένα και αρκετές ακόμη λεπτομέρειες. Δημιουργικά όμως, μέχρι να μπορέσουν να αφομοιώσουν τη λογική της τεχνικής ηγεσίας, να μάθουν ο ένας τις κινήσεις του άλλου, να λειτουργούν πλέον πολύ πιο γρήγορα, σχεδόν … αυτοματοποιημένα, η ατομική ικανότητα είναι αυτή που δίνει λύσεις, ακόμη και σε μια κακή μέρα, ορισμένων εκ των υπολοίπων, όπως στην προκειμένη περίπτωση, χτες ήταν του Ελ Καντουρί.
 
Σε Λιβαδειά και Ριζούπολη, δυσκολεύτηκε να δημιουργήσει ευκαιρίες. Πλέον, δημιουργεί και σημαντικές μάλιστα απέναντι σε κλειστές άμυνες. Το υπάρχον ζητούμενο είναι η καλύτερη αξιοποίησή τους, που εφόσον προκύψει αναγκαστικά για τον εκάστοτε αντίπαλο θα αλλάξει την εικόνα των αναμετρήσεων. Χτες, στην άδεια και πάλι λόγω τιμωρίας Τούμπα, υπήρξε η ατυχία στη φάση του Ελ Καντουρί στο 10’, το σουτ του Βιεϊρίνια στο 20’, το δοκάρι στο 45’ του Πρίγιοβιτς, στο 52’ η φάση διαρκείας με τον Πρίγιοβιτς και τον Μάτος και τόσες ακόμη, αλλά μια φάση (σ.σ. στην οποία ο ΠΑΣ ήταν με έναν κεντρικό αμυντικό λιγότερο λόγω τραυματισμού) που και πάλι ξεκίνησε από τα πόδια του Τσίμιροτ, ο Μάτος (σ.σ. στην πιο μεστή του εμφάνιση σε άμυνα κι επίθεση εδώ και καιρό) έδωσε την ασίστ στον διεθνή Σέρβο επιθετικό για να σημειώσει το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης. Εν ολίγοις, βήμα – βήμα δομείται κι όλοι με αγωνία περιμένουν να δουν τί μέλλει γενέσθαι. Καλή συνέχεια και καλή δύναμη προς όλους ….