Το Φεβρουάριο δεν μπορείς να κάνεις δοκιμές: είναι κανόνας. Η σεζόν μπαίνει στην τελική της ευθεία, οι στόχοι είναι ευδιάκριτοι και όχι θεωρητικοί και το πρόγραμμα έχει συνήθως και ματς για το κύπελλο – είτε για το εγχώριο, είτε για κάποιο ευρωπαϊκό. Επιπλέον οι παίκτες δεν έχουν πολλά να μάθουν: όσα έμαθαν τα έμαθαν. Όταν σε μια ομάδα γίνονται δοκιμές είναι πιθανότερο να δούμε δυσκολίες στα παιγνίδια της, παρά νίκες από αυτές που θεωρούνται διαδικαστικές. Η αλήθεια είναι ότι η 20η αγωνιστική έμοιαζε να είναι γεμάτη από εύκολα ματς, αλλά η απόφαση του Μπέντο να κάνει πάλι πειραματισμούς μας δίνει το Σαββατόβραδο στη Νοva ένα Ολυμπιακός – ΑΕΛ, στο οποίο δεν αποκλείεται να σπάσουν καρδιές.
Τα νέα πειράματα του Μπέντο
Μια εβδομάδα πριν κόντρα στον Ηρακλή ο Ολυμπιακός έκανε την πιο εύκολη εφετινή του νίκη. Κάποιος θα περίμενε ότι ο Μπέντο θα κρατούσε τουλάχιστον το ίδιο σχήμα – θα του λείψει ο Φιγκέιρας που συμπλήρωσε κάρτες – το να παίξει με την ίδια ενδεκάδα δεν γινόταν. Ωστόσο πέρα από αλλαγές υποχρεωτικές ο Πορτογάλος ετοιμάζει και αλλαγές διάταξης: όλα δείχνουν πως θα παίξει πάλι 4-4-2 μολονότι με αυτή τη διάταξη (και δυο φορ στο γήπεδο) έχασε στη Λάρισα, ίδρωσε να αποκλείσει τον Αρη στο κύπελλο και δεν κέρδισε για την ίδια διοργάνωση τον Ατρόμητο την Τετάρτη. Από την άλλη συνεχίζει να βάζει δύσκολα στην ομάδα (και στον εαυτό του…) συνεχίζοντας να αφήνει έξω τους παίκτες με τα πιο ακριβά συμβόλαια – ο Τσόρι, ο Καμπιάσο, ο Μάριν δεν μπαίνουν ούτε στην 18αδα, ενώ δεν έχει καταφέρει ν αξιοποιήσει τον Καρντόσο που στοιχίζει πάνω από 2 εκατ ευρώ το χρόνο. Τηρουμένων κάποιων αναλογιών είναι σαν στον ΠΑΟ ο Ουζουνίδης να πετάει έξω τους Μπεργκ, Λέτο, Ζέκα για να παίξουν ο Χατζητζιοβάννης και ο Πίσπας ή σαν στον ΠΑΟΚ ο Ιβιτς ν αφήνει εκτός δεκαοκτάδας του Μάτος, Μπίσεσβαρ, Αθανασιάδη για να δώσει ευκαιρίες σε νέα παιδιά! Η διοίκηση του Ολυμπιακού του κάνει τα χατίρια του Μπέντο διώχνοντας όποιον ήθελε να παίζει και γκρίνιαζε (Πάρντο, Ομάρ, Σιόβας για αυτό έφυγαν) αλλά τον βλέπει, στις 11 Φεβρουαρίου, πέντε μέρες πριν το ευρωπαϊκό ματς με την Οσμάνισπορ πάλι να πειραματίζεται, ενώ ο προγραμματισμός του θα έπρεπε να είναι η ομάδα του τώρα να έχει δέσιμο και τρεξίματα ανάλογα με αυτά που είχε τον Οκτώβριο. Από την άλλη θα είναι και πολύ κακό να τον διώξει: ο διάδοχος θα κληρονομούσε μια κατάσταση αντίστοιχη με αυτή που βρήκε ο Ουζουνίδης – μην σαν ξεγελάνε οι βαθμοί της διαφοράς. Ετσι ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να νοιώθει ότι κάθε Κυριακή δίνει ένα ντέρμπι: αν δεν προηγηθεί νωρίς και με την ΑΕΛ οι ουδέτεροι θα δουν στη Νova ένα σπουδαίο ματς και οι οπαδοί του Ολυμπιακού ίσως ένα ακόμα με καρδιοχτύπια.
Βρήκαν μια σειρά
Δεν κάνουν πειράματα ο Ουζουνίδης και ο Ιβιτς και για αυτό οι ομάδες τους έχουν αποκτήσει μια σταθερότητα, που στην περίπτωση του ΠΑΟΚ φαίνεται και στα πολύ καλά αποτελέσματα. Ο Ουζουνίδης είδε επιτέλους τον Παναθηναϊκό του να κάνει βήματα μπροστά: πρώτα στα Γιάννινα και μετά στο ματς με τον Αστέρα για το κύπελλο, οι Πράσινοι έφτιαξαν ευκαιρίες, ήταν δημιουργικοί και δεν κινδύνεψαν. Δεν είναι τυχαία η πρόοδος του Παναθηναϊκού και λογικά θα συνεχιστεί και κόντρα στον Παναιτωλικό, που στη Λεωφόρο έχει κακή παράδοση. Οφείλεται σε κάποια πολύ απλά δεδομένα. Ο Κουλιμπαλί έδωσε ισορροπία και στην επιθετική ανάπτυξη, ενώ είναι καλύτερος του Μέστο και του Μαρινάκη και στην άμυνα. Ο Εμ Μποκού γύρισε σε καλή κατάσταση από το Κόπα Αφρικα και απόντος του Ιμπάρμπο, αλλά και του Λέτο νοιώθει σταρ της ομάδας – δεν ήταν καν βασικός. Ο Κλωναρίδης έφυγε γιατί δεν έβλεπε ποτέ του ενδεκάδα και γύρισε βασικός από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα: η καλή του ψυχολογία φαίνεται. Ο Μπεργκ μοιάζει να ξεκουράστηκε και οι επιστροφές του Μολέδο και του Κουτρουμπή έδωσαν στην άμυνα τη σιγουριά που δεν μπορούσαν να εγγυηθούν ο Τελάντερ και ο Ευαγγέλου: ο ΠΑΟ, νοιώθοντας μεγαλύτερη ασφάλεια στα μετόπισθεν, βγήκε πιο ψηλά στο γήπεδο στα δυο τελευταία ματς κι ακόμα και στο βούρκο των Ζωσημάδων γέμισε την περιοχή του ΠΑΣ με παίκτες. Κάπως έτσι, ξεκινώντας δηλαδή από τη σιγουριά στα μετόπισθεν, έχτισε και ο Ιβιτς το θαύμα του ΠΑΟΚ. Όταν έφυγε ο Τζαβέλας, όσοι έμειναν, έπαψαν να νοιώθουν ότι δίνουν εξετάσεις. Ο Κρέσπο και ο Βαρέλα πήραν συνεχόμενα ματς και έδεσαν, ο Μαλεζάς είναι ο πρώτος αναπληρωματικός, αλλά αισθάνεται πλέον σημαντικός κι όχι ρεζέρβα. Η δουλειά του Γλύκου έγινε λιγότερη και το άγχος της ομάδας είναι πλέον το πώς θα σκοράρει: όσοι δεν έχουν πάρει μέρος σε ματς στα οποία είδαμε ένα φεστιβάλ χαμένων ευκαιριών (οι νεοφερμένοι Ενρίκες και Πρίγιοβατς και ο Μυστακίδης) είναι πιο άνετοι και πιο έτοιμοι να αξιοποιήσουν τις πάσες του Μπίσεσβαρ και του Τσίμιροτ. Η κουρασμένη Ξάνθη θα είναι δύσκολο να σταματήσει την ξέφρενη πορεία της ομάδας του Ιβιτς.
Και ο ΠΑΟΚ και ο ΠΑΟ έχουν πλέον μια σταθερή 14αδα: οι πρωταγωνιστές είναι δεδομένοι και η εσωτερική ιεραρχία φαίνεται. Αυτή είναι μια ουσιώδης διαφορά από την ΑΕΚ πχ στην οποία παίκτες που την μια Κυριακή έχουν παίξει καλά την Τετάρτη εξαφανίζονται για να γίνουν δοκιμές: συμβαίνει από την αρχή. Γενικά συμβαίνει σε ομάδες που έχουν αλλάξει πολλούς προπονητές κι ο Χιμένεθ δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση: έχει την ανάγκη να δει κάποιους παίκτες σε διαφορετικούς ρόλους, αλλά να δει και πως η ΑΕΚ μπορεί να είναι πιο χαμαιλεόντια και λιγότερο προβλέψιμη. Είναι αλήθεια πως ο Παντελίδης δύσκολα μπορεί να φανταστεί με ποια ενδεκάδα θα κατεβεί η ΑΕΚ στο Καυτατζόγλειο.
Απλά τα υπόλοιπα
Εύκολο είναι να φανταστείς τα υπόλοιπα της αγωνιστικής. Ο Πανιώνιος πάει στη Βέροια να συνεχίσει το σερί του κόντρα στον κακό του δαίμονα που τον κέρδισε στο πρώτο ματς. Ο Ατρόμητος με νέο προπονητή κατεβαίνει στην Τρίπολη: ο Ελευθερόπουλος που είδε τον Αστέρα του να δέχεται 7 γκολ μεταξύ Τούμπας και Λεωφόρου χρειάζεται να βελτιώσει την άμυνα. Η Κέρκυρα ψάχνει τρίποντο παραμονής κόντρα στον Λεβαδειακό που απογοητεύει. Κι ο Πλατανιάς περιμένει τον ΠΑΣ για να δείξει πως αυτός θα είναι τελικά η μεγάλη έκπληξη του πρωταθλήματος….