Γιατί όλη η σεζόν πρέπει να κρίνεται μέχρι την... παρέλαση; Τελικά "κάνει" ο Μεντιλίμπαρ;

Ο Ολυμπιακός πέτυχε μια ευρωπαϊκή νίκη, αφήνοντας την Μπράγκα με τη διάθεση και τις ευκαιρίες. Το 3-0 είναι ένα σκορ που εκ πρώτης όψης δεν αφήνει περιθώρια για το ποιος άξιζε τη νίκη ή για το ποια ομάδα είχε την υπεροχή. Το πρώτο φετινό τρίποντο του Ολυμπιακού στη League Phase του UEFA Europa League, δεν ήταν τόσο απλή υπόθεση, ενώ αρκετοί αστάθμητοι παράγοντες δούλεψαν προς όφελος της ελληνικής ομάδας. Αρχικά να σημειώσουμε πως ο Ολυμπιακός προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την εκπληκτική ατμόσφαιρα του “Καραϊσκάκη” χωρίς επιτυχία για ακόμα μια φορά. Οι Πειραιώτες στις μέχρι στιγμής αναμετρήσεις στο Φάληρο κόντρα σε Athens Kallithea, Παναιτωλικό, Ατρόμητο και Μπράγκα, έχουν σκοράρει μέχρι τα πρώτα 15 λεπτά μόνο στο ματς απέναντι στην Καλλιθέα (14′ Βέλντε). Κόντρα στους Πορτογάλους ο Ολυμπιακός εξέφρασε πιεστικό ποδόσφαιρο, ωστόσο είχε πάλι πρόβλημα στη δημιουργία και αυτό έκανε την “μπαλάτη” ομάδα του Κάρλος Καρβαλιάλ να νιώθει όλο και πιο άνετη όσο κυλούσε το ματς στο 0-0.

Ο κρίσιμος Τζολάκης, ο ώριμος Μουζακίτης

Ήταν ποδοσφαιρικά αναπόφευκτο την πίεση να τη δεχτεί η γηπεδούχος ομάδα, όσο κυλούσαν τα λεπτά. Κάπου εκεί έκανε την εμφάνιση του ο Κωνσταντής Τζολάκης, ο οποίος ήταν σε απίθανη φόρμα και κυρίως με την επέμβαση του στο 38′ στο κοντινό σουτ του Ρικάρντο Όρτα, άλλαξε τις ισορροπίες ολόκληρου του αγώνα. Αν ο Ολυμπιακός δεχόταν το γκολ σ’ εκείνο το χρονικό σημείο, θα χρειαζόταν μια τεράστια υπέρβαση για την ανατροπή. Οι Πειραιώτες -τουλάχιστον αυτή την περίοδο- δεν χαρακτηρίζονται από ωριμότητα και αποτελεσματικότητα για κάτι τόσο υπερβατικό αγωνιστικά. Το γκολ του Ελ Κααμπί στο φινάλε του ημιχρόνου ήταν καθοριστικό, καθώς η Μπράγκα επέστρεψε αγνώριστη στην επανάληψη. Η διαχείριση της ασφυκτικής πίεσης του Ολυμπιακού φανέρωσε μεγάλες αδυναμίες στην κυκλοφορία και προστασία της μπάλας και τα γκολ στο 53′ και το 59′ τελείωσαν το ματς. Οι “ερυθρόλευκοι” παρουσιάστηκαν σίγουρα πιο αθλητικοί με την είσοδο του Κοστίνια στα μπακ και την παρουσία του Ροντινέι ως χαφ. Ταυτόχρονα ο αντιστρόφως ανάλογος βαθμός ωριμότητας του Μουζακίτη σε σχέση με την ηλικία του, εκτόξευσε την ποιότητα της μεσαίας γραμμής του Ολυμπιακού, απελευθέρωσε τον Έσε και βελτίωσε τον τρόπο διαχείρισης ανασταλτικών και δημιουργικών φάσεων για τους γηπεδούχους.

Κάτι μαγειρεύει ο “θείος Μέντι”

Η στατικότητα που χαρακτήρισε τον Ολυμπιακό προγούμενων ματς δεν ήταν παρούσα σε τόσο μεγάλο βαθμό και ένα περισσότερο “one touch” σύνολο σμιλεύεται απ΄τον “θείο Μέντι”. Μετά τα παραπάνω, αλλά και ύστερα απ’ όλα όσα έχουμε δει στη σεζόν απ’ τον Ολυμπιακό, είναι σαφές πως ο δρόμος της σταθεροποίησης είναι μακρύς και απαιτεί υπομονή απ’ το κοινό. Προφανώς δεν θα αποδείξει την αξία του σε ένα τρίμηνο ο Μεντιλίμπαρ και φυσικά το διακύβευμα της σεζόν δεν είναι αν “κάνει ή δεν κάνει” για τους πάγκους. Το ρόστερ ακόμα δουλεύεται, η δουλειά που έχει ήδη γίνει σταδιακά “χωνεύευται” και ξεπηδούν συνεχώς νέοι αγωνιστικοί παράγοντες που δίνουν χαρακτήρα στην ομάδα. Κοστίνια, Μουζακίτης είναι δύο απ’ αυτούς και ας μην ξεχνάμε πως βρήκαν ουσιαστικό αγωνιστικό χώρο πριν απο λίγες μέρες. Το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό θα είναι κρίσιμο για τη διατήρηση της αγωνιστικής ηρεμίας στον Ολυμπιακό, αλλά και την ανάκτηση της αυτοπεποίθησης. Το κοινό στο “Καραϊσκάκη” πάντως έδειξε σε ακόμα ένα ματς τις ξεκάθαρες προθέσεις του να στηρίξει με σαφήνεια τον Μεντιλίμπαρ, ενώ τραγούδησε και το όνομα του Μουζακίτη. Οι φίλοι του Ολυμπιακού νιώθουν πως μπορούν να πετάξουν στον 17χρονο πιτσιρικά την ευθύνη, καθώς δεν είναι ένας παίκτης που ήρθε απ’ το πουθενά. Έχει πετύχει πολλά με κόπο, πειθαρχία και συνέπεια και όλο αυτό το πακέτο “φτιάχνει” την εξέδρα.

Να υπογραμμίσουμε εδώ τη σημασία της συμμετοχής Τζολάκη, Ρέτσου και Μουζακίτη στο ματς. Τρία παιδιά προερχόμενα απ’ την Ακαδημία του Ολυμπιακού (οι δύο τελευταίοι 100% “προϊόντα των Πειραιωτών) που ήταν μάλιστα και εκ των πρωταγωνιστών στο ματς.

Ο Ελ Κααμπί έφτασε τα 39 γκολ με τον Ολυμπιακό και φωνάζει με σταθερή φωνή, πως όσο θα τον ταϊζουν, εκείνος θα έχει όρεξη για γκολ. Είναι ο ιδανικός εκφραστής της άμεσης επιθετικότητας για τον Μεντιλίμπαρ, καθώς η αθλητικότητα του περιορίζει πολύ της επιλογές της πρώτης πάσας και του bulid up των αντιπάλων του Ολυμπιακού.