Ο Βραζιλιάνος ναι, έκανε λάθη αλλά δεν πρέπει να τον δείχνουμε με το δάχτυλο λέγοντας ότι φταίει για όλα. Η Γιουνάιτεντ φέτος προσπαθεί να κάνει κάτι διαφορετικό στα παιχνίδια της, προσπαθεί να ξεπεράσει το πρόβλημα της μεσαίας γραμμής πιέζοντας ψηλά για να μην μπορέσει ο αντίπαλος να περάσει και να δημιουργήσει πρόβλημα. Δεν πιέζει άσχημα είναι η αλήθεια και σίγουρα, με την εικόνα της, αυτό θα φέρει περισσότερα θετικά αποτελέσματα με τους “μικρούς” αλλά με τους “μεγάλους” δεν θα είναι τόσο εύκολο.
Αν περάσει ο αντίπαλος από το πρέσινγκ, η μετάβαση από την επίθεση στην άμυνα της Γιουνάιτεντ είναι τόσο αργή που ο Κασεμίρο εξ’ορισμού έχει μπλέξει και αν έχουν ανέβει και τα μπακ για πρέσινγκ, θα συμβαίνει αυτό που συνέβη στον αγώνα με την Λίβερπουλ η οποία παρεμπιπτόντως σκόραρε με τις τρεις τελικές προσπάθειες που βρήκαν εστία, 100% εύστοχη.
Επίσης η Γιουνάιτεντ και ο Τεν Χαγκ ζητάνε από τον Βραζιλιάνο μέσο να κάνει κάτι που δεν έχει κάνει ποτέ στην καριέρα του, να κάνει και παιχνίδι. Στην Ρεάλ ήταν η σκούπα πίσω από Μόντριτς και Κροος και μπροστά από τα στόπερ του. Η ευθύνη του ήταν να δώσει την μπάλα στα δέκα με δεκαπέντε μέτρα είτε στον Γερμανό είτε στον Κροάτη. Φυσικά παιχνίδι θα έκαναν αυτοί. Ακόμη και στην Πόρτο ένας αμυντικός χαφ καταστροφέας ήταν. Δεν μπορείς να περιμένεις από τον Κασεμίρο και να καταστρέφει την αντίπαλη επίθεση και να φτιάξει παιχνίδι. Αδιανόητο και δεν το έκανε στα 27 του, σίγουρα δεν θα το κάνει στα 32 του.
Ο Τζέιμι Κάραγκερ είπε: “Πρέπει να αφήνεις το ποδόσφαιρο πριν σε αφήσει αυτό”.
Θα διαφωνήσω, το ποδόσφαιρο δεν έχει αφήσει τον Κασεμίρο, ο Τεν Χαγκ έχει αφήσει τον Κασεμίρο να μπλέκει με δύο και τρεις αντιπάλους.
Ο Ουγκάρτε μπορεί σίγουρα να κάνει καλύτερα τον ρόλο του κυνηγού τον οποίο δεν μπορεί να κάνει ο Κασεμίρο αλλά επίσης δεν μπορεί να είναι οργανωτής, να φτιάξει παιχνίδι.
Το βασικό για κάθε προπονητή είναι να θέσει αρχές στην ομάδα του. Δεν χρειάζεται να είναι πολλές αλλά πρέπει να τρεις – τέσσερις και να τηρούνται με ευλάβεια.
Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Τεν Χαγκ για το γεγονός ότι ο Γκαρνάτσο πέτυχε τον Ζέρκζι πάνω στην γραμμή και δεν μέτρησε το γκολ με την Μπράιτον. Κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει για το ότι όλοι οι αμυντικοί πήγαν να μαρκάρουν σε λάθος σημείο στο γκολ νίκης της Μπράιτον.
Μπορείς όμως να τον κατηγορήσεις για το ότι από τις βασικές αρχές μόνο δύο είναι προφανείς. Το πρέσινγκ ψηλά με τέσσερις παίκτες και το ότι το παιχνίδι θα ξεκινά από τον Ονάνα. Από εκεί και πέρα επικρατεί ένα χάος αγωνιστικά γιατί ακόμη και τώρα, που είναι σοκαριστικό, ο Τεν Χαγκ μοιάζει να μην ξέρει ποια είναι η καλύτερη ενδεκάδα του και αυτό μετά από τρία χρόνια είναι ανεπίτρεπτο.
Μια δικαιολογία του την δίνω του κόουτς πάντως, δεν έχει τον Χόιλουν που είναι φορ και πρεσάρει σαν τρελός γιατί ο Ζέρκζι δεν το κάνει.