Στη σφαίρα του ελληνικού ποδοσφαίρου, η σεζόν 2023-24 διαμορφώνεται ως ένα συναρπαστικό έπος για τα βιβλία της ιστορίας. Με μόλις έξι παιχνίδια να απομένουν, οι τέσσερις διεκδικητές, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, μπλέκονται σε μια σκληρή μάχη και σε απόσταση μόλις τεσσάρων βαθμών. Τύφλα να’χει η Premier League! Ο ανταγωνισμός έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα, μαγνητίζοντας τους φιλάθλους και τραβώντας βλέμματα και από το εξωτερικό! Ω ναι! Η απάντηση στην τοξικότητα παλαιότερων ετών, είναι ο ανταγωνισμός! Και η απάντηση στην σημερινή τοξικότητα, μαντέψτε. Είναι και πάλι ο ανταγωνισμός!
Η φιολοδοξία των τεσσάρων ομάδων ήταν εμφανής καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν και το ρετιρέ άλλαξε ουκ ολίγες φορές ενοικιαστή. Κάθεμια με τον δικό της τρόπο, με τα δικά της λάθη, έφτασε σήμερα να διεκδικεί με τον δικό της τρόπ το πρωτάθλημα. Αλλά αυτό που κάνει τη φετινή χρονιά πραγματικά εξαιρετική είναι η λεπτομέρεια κάθε αναμέτρησης! Ένα γκολ, μια χαμένη ευκαιρία, μια απόκρουση. Χωρίς πολλή εμβάθυνση αναφέρω το γκολ του Ελίασον με τον Ολυμπιακό, το γκολ του Ντεσπότοφ στη Λεωφόρο, την απόκρουση του Γεντβάι στο Βικελίδης, το γκολ του Ποντένσε στην Τούμπα. Τόσες πολλές στιγμές, καθοριστικές και όχι. Κάθε στιγμή πιο καθοριστική από την προηγούμενη με την κούρσα του τίτλου να βαδίζει σε μια λεπτή ισορροπία άνευ προηγουμένου.
Πρωτοπόρος είναι ο ΠΑΟΚ, μια ομάδα που φημίζεται για την επιμονή της, τον ορθολογικό τρόπο παιχνιδιού της και τις εξαιρετικές μεταβάσεις. Μια ομάδα βασισμένη σε έμπειρους παίκτες και σε συνδυασμό με πολλά υπερταλαντούχα νεαρά παιδιά. Ο ΠΑΟΚ έχει αναδειχθεί σε μια τρομερή δύναμη, αποφασισμένη να διεκδικήσει ξανά την αίγλη του πρωταθλήματος. Υπό την καθοδήγηση του Ραζβάν Λουτσέσκου, έχει επιδείξει μια αδυσώπητη ορμή, με παίκτες αρνούμενους να υποχωρήσουν μπροστά στις αντιξοότητες.
Από κοντά η ΑΕΚ, η περσινή πρωταθλήτρια, που μπήκε στη “μάχη” με σκοπό να διατηρήσει τα κεκτημένα. Οπλισμένη με έναν ισχυρό συνδυασμό εμπειρίας και ταλέντου, η ΑΕΚ παρέμεινε σταθερή καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Προσέξτε. Σταθερή, όχι σταθερά καλή και ορμητική όπως την περσινή σεζόν. Έδειχνε όμως μέχρι πριν δύο αγωνιστικέςς το φαβορί για την κατάκτησητη του τίτλου, ώσπου στα δύο τελευταία ματς έδειξε πως δεν είναι άτρωτη. Κι αυτό ρίχνει έξτρα αλάτι σε ένα υπέροχο πρωτάθλημα. Το δυναμικό στυλ παιχνιδιού του Αλμέιδα και η αποφασιστικότητά των παικτών (βλ. ματς με Ολυμπιακό) την κράτησαν στη διεκδίκηση, σε μια χρονιά που προσπαθούν να γράψουν άλλο ένα κεφάλαιο στην ιστορική κληρονομιά τους.
Εν τω μεταξύ, ο Παναθηναϊκός, έχει πραγματοποιήσει μια αξιοσημείωτη πρόοδο αυτή τη σεζόν. Με σημαντικά σκαμπανεβάσματα όμως που τον καθιστούν ικανό για το καλύτερο και για το χειρότερο. Μετά από μια μεταβατική περίοδο στην “εποχή Τερίμ”, ο Παναθηναϊκός παρουσιάζεται ανανεωμένος, πιο επιθετικός και καθοδηγούμενος από μια νέα αίσθηση σκοπού. Μια ομάδα γεμάτη ταλέντο, οπωσδήποτε με περισσότερο βάθος από πέρσι και η οποία ξαναμπήκε στη συζήτηση για τον τίτλο μετά τις νίκες με την ΑΕΚ και τον Άρη και με ζητούμενο να μην “χύσει την καρδάρα με το γάλα” στα παιχνίδια με τη Λαμία, καθώς σε αντίστοιχα ματς έχει δείξει πως είναι επιρρεπής στη γκέλα.
Και τέλος υπάρχει ο Ολυμπιακός, ο οργανισμός με το μεγαλύτερο know how στον πρωταθλητισμό, ο οποίος φέτος εννιά φορές έχει πέσει, αλλά δέκα έχει σηκωθεί. Σαν το μπασκετικό “refuse to lose” ένα πράμα. Και με τον Μεντιλίμπαρ να έχει προσδώσει προσωπικότητα στην ομάδα και τους παίκτες, ναι ο Ολυμπιακός δεν μπορεί παρά να θεωρείται βασικός διεκδικητής. Παρά τον σκληρό ανταγωνισμό λοιπόμ, οι “ερυθρόλευκοι” αρνούνται να παραιτηθούν από τη διεκδίκηση του θρόνου, παλεύοντας με νύχια και με δόντια για να κατακτήσουν ένα ακόμη πρωτάθλημα. Πλέον έχουν φτάσει στο -4 από την κορυφή την οποία κατέχει ο ΠΑΟΚ και τον οποίο αντιμετωπίζουν δύο φορές. Αν πρόκειται να επιστρέψει στους τίτλους, τότε ο δρόμος περνάει από τα δύο ματς με τον Δικέφαλο του βορρά.
Καθώς αυτό το πρωτάθλημα βαδίζει προς το τέλος του, νομίζω ότι κανένας δεν έχει συνειδητοποιήσει τί ζούμε. Πρόκειται σαφώς για το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και δεν αποκλείεται αυτό να κριθεί σε μια φάση, σε μια στιγμή, με έναν πρωταγωνιστή και έναν μοιραίο, για να μας χαρίσει όλο το φάσμα των συναισθημάτων όπως αυτό πηγάζει από τον βασιλιά των σπορ.
Θα κλείσω με μια ευχή: Αυτό το καλύτερο πρωτάθλημα της ιστορίας, να ολοκληρωθεί σε ένα αθλητικό πλαίσιο, χωρίς τοξικές καταστάσεις οποιουδήποτε επιπέδου. Να το χαρούμε ως το τέλος. Ως το τελευταίο του δευτερόλεπτο. Και τότε ναι, το ποδόσφαιρό μας θα έχει κάνει ένα τεράστιο βήμα μπροστά!