Ετοιμάζεσαι, φοράς τα καλά σου και κατευθύνεσαι προς το “Απόστολος Νικολαϊδης” για το μεγάλο ντέρμπι, το ντέρμπι των “αιωνίων”, Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Από νωρίς στην Τσόχα η κατάσταση ήταν ασυνήθιστα ήρεμη, λίγες ώρες πριν το μεγάλο ντέρμπι. Ετοιμάζεσαι για το πρώτο live και πέραν κάποιων… γαλλικών που ακούς γιατί κάνεις τη δουλειά σου, από τους παντογνώστες που επιρρίπτουν ευθύνες στους πάντες, εκτός του εαυτού τους, όλα πηγαίνουν κατ’ ευχήν.
Νιώθεις το πρώτο σοκ. Αναρωτιέσαι, κάτι δεν πάει καλά. Δεν μπορεί να είναι όλα τόσο ήσυχα όσο δείχνουν. Η αποστολή του Ολυμπιακού κατέφθασε στο “Απόστολος Νικολαϊδης” αθόρυβα και χωρίς το παραμικρό παρατράγουδο. Οι αποδοκιμασίες δεν μπορούσαν να αποφευχθούν.
Μπαίνεις στον αγωνιστικό χώρο και εκεί παθαίνεις το δεύτερο σοκ. Οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού κάνουν τη βόλτα τους στον αγωνιστικό χώρο άνετα και ωραία. Συζητούν μαζί με τους παίκτες του Παναθηναϊκού. Αγκαλιάζονται, φωτογραφίζονται. Και στις εξέδρες τα πάντα ήρεμα. Ούτε ένας πυρσός, ούτε μία κροτίδα, ούτε ένα στυλό. Μόνο ένας που ζούσε στον δικό του κόσμο και έκανε συχνά χρήση λέιζερ.
Μονολογείς και λες: δεν είναι δυνατόν να είναι τόσο ήρεμα τα πράγματα στο γήπεδο. Σ’ ένα γήπεδο που πριν δύο χρόνια το ντέρμπι δεν διεξήχθη ποτέ λόγω της συμπεριφοράς των οπαδών του τριφυλλιού. Δύο χρόνια μετά τα πάντα έχουν αλλάξει. Προς το καλύτερο.
Ένα ντέρμπι αιωνίων με ατμόσφαιρα σπάνια για τα δεδομένα που είχαμε στο μυαλό μας από πριν. Οι οπαδοί απέδειξαν πως όταν κινδυνεύει με… αφανισμό κάτι που αγαπούν μπορούν να συμμορφωθούν και να πειθαρχήσουν σε νόμους, αλλά ακόμα περισσότερο σε σωστές συμπεριφορές. Δεν ξέρω αν είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, αλλά όλα όσα έγιναν στο ντέρμπι της Λεωφόρου, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου μπορούν να αποτελέσουν οδηγό για ένα καλύτερο αύριο για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Απεδείχθη περίτρανα ότι αν θέλουν, όλοι μπορούν να συμβάλλουν στην ομαλή διεξαγωγή ενός αγώνα τόσο μεγάλου ενδιαφέροντος. Και εμείς να αναφωνούμε, σιγά το ντέρμπι που είδαμε… Γιατί; Επειδή παίχθηκε ποδόσφαιρο; Και δεν υπήρχαν διακοπές από καπνογόνα, πυρσούς; Επειδή οι αστυνομικές δυνάμεις δεν έκαναν χρήση χημικών; Έλα μωρέ τώρα… Ντέρμπι είναι αυτά;
Αστειεύομαι και ειρωνεύομαι ταυτόχρονα. Το ντέρμπι του Σαββάτου ήταν ένα από τα ωραιότερα και πιο ήσυχα στην ιστορία των δύο ομάδων. Μόνο αν ήταν κεκλεισμένων των θυρών θα μπορούσε να είναι πιο ήρεμο.
ΥΓ: Για το αγωνιστικό κομμάτι δεν χρειάζεται να πω κάτι… Ματς τακτικής, έντασης και πάθους. Ο Παναθηναϊκός έδειξε πως το είχε ανάγκη περισσότερο και το κέρδισε. Εκεί που θέλω να σταθώ είναι στον άνθρωπο που βρίσκεται στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Τον Μαρίνο Ουζουνίδη. Αν ήταν άλλος στη θέση του, θα ήταν πολύ διαφορετική η συμπεριφορά του “τριφυλλιού”. Προς το χειρότερο φυσικά. Ο 49χρονος προπονητής, γνωρίζοντας τι σημαίνει Παναθηναϊκός, φροντίζει να υπερασπιστεί την ιδέα του συλλόγου, έστω και αν αυτός είναι ακυβέρνητο καράβι. Και το σημαντικότερο παλεύει να το μεταδώσει και στους παίκτες του.
ΥΓ 2: Αφιερώστε δύο λεπτά και παρακολουθείστε το βίντεο που ετοίμασε ο Βασίλης Κωνσταντόπουλος από τις συμπεριφορές των δύο προπονητών, τους οποίους εγώ και ο Αποστόλης Λάμπος καταγράψαμε, με τη βοήθεια των καμεραμέν, σε όλο το 90λεπτο. Θα νιώσετε την έντασή τους, σαν να βρισκόσασταν δίπλα τους.