Ποιος να το πίστευε ότι, μετά από τρεις ανεπιτυχείς προσπάθειες στο πρωτάθλημα, η ΑΕΚ θα επέστρεφε στις νίκες και όλοι θα αποχωρούσαν από το γήπεδο με σκυμμένο το κεφάλι! Πόσο μάλλον όταν αυτή η νικηφόρα επιστροφή ήρθε μέσα σε μια από τις δύσκολες έδρες και απέναντι σε μια απ’ τις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος. Δεν είναι δυνατόν όμως να υπερισχύσει η χαρά για το “τρίποντο” στη Νέα Σμύρνη, όταν ένα νέο παιδί όπως ο Πέτρος Μάνταλος στάθηκε για δεύτερη φορά τόσο άτυχος στην καριέρα του.
Ο (νέος) σοβαρός τραυματισμός του αρχηγού της Ένωσης είναι απολύτως λογικό να υπερτερεί κάθε αγωνιστικής σκέψης που να αφορά στο παιχνίδι του Δικεφάλου κόντρα στον Πανιώνιο. Ακόμα όμως και καθαρά αγωνιστικά να το δει κάποιος, το πρόβλημα για την ΑΕΚ είναι πλέον τεράστιο ενόψει της συνέχειας, αφού ο Μάνταλος αποτελούσε (δικαίως) βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της ενδεκάδας. Η …καυτή πατάτα βρίσκεται πλέον στα χέρια του Χιμένεθ, ο οποίος καλείται άμεσα να βρει λύση για την ανάπτυξη του παιχνιδιού της ομάδας, ιδιαίτερα απ’ τον άξονα.
Σε ότι αφορά στη νίκη του Δικεφάλου μέσα στη Νέα Σμύρνη, συνοδεύτηκε απ’ την κορυφαία φετινή εμφάνιση των “κιτρινόμαυρων”, ειδικά σε εκτός έδρας ματς. Απόλυτο αφεντικό απ’ την αρχή της αναμέτρησης, με μοναδικό χρονικό διάστημα που έδωσε χώρο στους γηπεδούχους, στις αρχές του β’ ημιχρόνου. Η ΑΕΚ πήρε αυτό ακριβώς που δικαιούταν με βάση την απόδοση των περισσότερων ποδοσφαιριστών της. Γιατί εκτός απ’ τον κορυφαίο του αγώνα, Πέτρο Μάνταλο, σούπερ ματς έκανε και ο Λόπες, αλλά και ο Μπακασέτας απ’ τη στιγμή που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο. Το δίδυμο Σιμόες – Γαλανόπουλου έτρεξε …ατελείωτα χιλιόμετρα στο χώρο του κέντρου, ενώ για ένα ακόμα παιχνίδι ο Μάρκο Λιβάια συμπεριέλαβε το όνομά του στη “λίστα” με τους καλύτερους.
Για τον Αραούχο το ματς αυτό αποτέλεσε ένα προσωπικό ξέσπασμα. Ήθελε το γκολ όσο τίποτα άλλο και το πέτυχε στην έδρα που πριν λίγους μήνες είχε χαρίσει στην ΑΕΚ το “εισιτήριο” για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Η Ένωση έχει ανάγκη τα γκολ του Αργεντινού και ο ίδιος είναι λογικό να αισθάνεται πλέον περισσότερη αυτοπεποίθηση, έπειτα από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα επιθετικής “ανομβρίας”. Το θέμα βέβαια και για την ΑΕΚ και για τον Αραούχο είναι να έχουν διάρκεια στις πειστικές εμφανίσεις και στο σκοράρισμα.
Υ.Γ: Αλήθεια, πόσο άρρωστος ψυχικά μπορεί να είναι κάποιος που βλέπει έναν αθλητή – ένα νέο παιδί – να σφαδάζει από τον πόνο και να του εύχεται γεμάτος μίσος: “Να μην ξαναπερπατήσεις”. Το χειρότερο είναι ότι όσοι βρέθηκαν δίπλα του, στην εξέδρα πάνω απ’ τον πάγκο της ΑΕΚ, δεν είχαν τη δύναμη ή τη θέληση, έστω να τον αποδοκιμάσουν. Γι’ αυτό και λογικά αυτός επέστρεψε σπίτι του περήφανος για το κατόρθωμά του…