Ο πρώτος ημιτελικός ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό για το Κύπελλο Ελλάδας betsson ανήκει στο παρελθόν, έχοντας καταγράψει τη νίκη των «Πράσινων» με 1-0 στο γήπεδο της Τούμπας, στην επιστροφή του κόσμου στις κερκίδες, χάρη στο γκολ του Σπόραρ (52’).
Αποτέλεσμα που δίνει προβάδισμα στους «Πράσινους» στη μάχη των δύο ομάδων για την κατοχύρωση ενός εκ των εισιτηρίων που οδηγούν στον τελικό της διοργάνωσης μαζί με την ψυχολογική τόνωση – αυτοπεποίθηση εν όψει της συνέχειας γενικώς και ειδικώς του δεύτερου ημιτελικού στη Λεωφόρο (21/02, 19:00).
Τα εν προκειμένω δεδομένα
Ο Παναθηναϊκός χθες, μ’ εξαίρεση την απουσία του Ιωαννίδη, παρέταξε ό,τι καλύτερο διέθετε, έχοντας ξεκουράσει τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών στον αγώνα Πρωταθλήματος της περασμένης Κυριακής στις Σέρρες. Με τον Φατίχ Τερίμ να έχει ολοκληρώσει τον… μήνα του μέλιτος με τις μικρότερες δυνατές απώλειες (σ.σ. σε πρόσωπα κι αποτελέσματα), τις μεταγραφές του να έχουν ενσωματωθεί και την ομάδα του να έχει αρχίσει να ρολάρει αποδίδοντας το ποδόσφαιρο που θέλει ο Τούρκος τεχνικός και τον χρόνο πλέον να κυλά υπέρ του. Κάτι απολύτως λογικό κι αναμενόμενο…
Ο ΠΑΟΚ από την άλλη, έδωσε την Κυριακή ντέρμπι κορυφής, κόντρα σε μια ομάδα με κύρια χαρακτηριστικά την ένταση, τη δύναμη, την ταχύτητα. Απώλεσε ενέργεια μπαίνοντας σε ένα πρόγραμμα διαδοχικών ντέρμπι, τέσσερα τον αριθμό, ασχέτως τί μέλλει γενέσθαι με τον αγώνα της προσεχούς Κυριακής.
Παρόλα αυτά, ο Ράζβαν Λουτσέσκου δεν έπρεπε και δεν απαρνήθηκε την αγωνιστική φιλοσοφία μιας ολόκληρης σεζόν, με τη διαχείριση ενός συνόλου το οποίο διατηρεί είκοσι έναν ποδοσφαιριστές ενεργούς καθώς αυτήν είναι που έχει φέρει την ομάδα του να είναι η μοναδική – εντός συνόρων – που παραμένει εντός και των τριών διοργανώσεων στις οποίες ξεκίνησε από την αρχή της περιόδου, όντας στην κορυφή της βαθμολογίας στο Πρωτάθλημα, στα ημιτελικά του Κυπέλλου και στους «16» του UECL.
Οι σημαντικές λεπτομέρειες
Ωστόσο, λαβώθηκε σημαντικά από την αδυναμία χρησιμοποίησης του Κωνσταντέλια και την ανομοιογένεια της ενδεκάδας που επέλεξε για τη χθεσινή αναμέτρηση, όπου είχε ένα σύνολο με τον Ότο να παίρνει το βάπτισμα του πυρός σε αρχικό σχήμα, στο – μόλις – δεύτερο παιχνίδι με τη νέα του ομάδα, η επιστροφή του Σοάρες μετά από καιρό έχοντας μείνει εκτός αποστολής στα τελευταία ματς, ένα δίδυμο στα χαφ, με τον Τσιγγάρα να έχει ελάχιστο χρόνο συμμετοχής στα τελευταία ματς, έναν κατ’ ανάγκη μεσοεπιθετικό, όπως τέτοια είναι η επιλογή του Μάρκος Αντόνιο, η οποία μπορεί να έχει… προοπτική αλλά σίγουρα υστερεί σε επιδραστικότητα και κυρίως δημιουργικά ή εκτελεστικά τη δεδομένη χρονική στιγμή. Επί προσθέτως, η ταυτόχρονη παρουσία των Ζίβκοβιτς – Ντεσπόντοφ στα άκρα της μεσοεπιθετικής γραμμής, ειδικά με τον διεθνή Βούλγαρο αριστερά – αποδεδειγμένα – δεν έχει προσφέρει κάτι ουσιαστικό σε τέτοιες συνθήκες υψηλού απαιτήσεων αγώνα.
Αυτά, λίγο ή πολύ ήταν τα δεδομένα των δύο ομάδων για τη χθεσινή αναμέτρηση. Ακόμη κι έτσι όμως, ήταν ένα ματς των λεπτομερειών καθώς αμφότερες οι ομάδες είχαν τις στιγμές τους. Ένα σύνολο ομοιογενές, με αρετές στην κυκλοφορία της μπάλας, την ανάπτυξη και γνώση του αντιπάλου, που κατάφερε κι έκανε γκολ στις φάσεις που δημιούργησε και στις ευκαιρίες που του δόθηκαν κι από την άλλην, ένα σύνολο που υστερούσε στον τομέα της ομοιογένειας, που χρειάστηκε ώρα να βρει τα πατήματά του, που δοκίμασε εναλλακτικές τακτικές για να πάρει τον έλεγχο του αγώνα και που – πάλι – λαβώθηκε από το νωθρό ξεκίνημά του στο δεύτερο ημίχρονο.
Στο δια ταύτα
Η προσπάθεια να διορθωθούν τα όποια κακώς κείμενα για τον ΠΑΟΚ με τις πέντε αλλαγές μέσα σε διάστημα δέκα οκτώ λεπτών, φάνηκε σταδιακά ν’ αποδίδει καρπούς, ξεπερνώντας ακόμη και την κακή αντίδραση του συνόλου μετά το γκολ του Σπόραρ, όμως ήρθε η στιγμή της έντασης με τις αποβολές των Μπακασέτα – Τάισον κι όλο αυτό έμεινε στη… μέση, σε μία φάση όπου υπόβοσκε το… παρελθόν των δύο από τον – αντίστοιχο – πρόσφατο αγώνα Πρωταθλήματος με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Παρατεταμένο μαρκάρισμα, αντίδραση χωρίς επαφή, αντίδραση με επαφή κι όλα τα υπόλοιπα είναι γνωστά.
Το δεδομένο είναι πως ο «Δικέφαλος» ζημιώθηκε πολύ περισσότερο καθώς ο Τάισον είχε μπει σε μια χρονική στιγμή που η ομάδα είχε αποκτήσει ισορροπία με την παρουσία των Μεϊτέ, Οζντόεφ, Μουργκ, Σαμάτα στην ενδεκάδα μπαίνοντας στην τελική ευθεία του αγώνα, όπως επίσης κι εν όψει των αγώνων που ακολουθούν. Διάστημα στο οποίο σημειώθηκε κι η ανεξήγητη ενέργεια του Τόμας όντας στον πάγκο να κρατήσει τον Μλαντένοβιτς καθυστερώντας τον να επιστρέψει στον αγωνιστικό χώρο, φάση για την οποία ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς – τελικά – αντίκρυσε την κίτρινη κάρτα.
Όλα τα παραπάνω καταστούν σαφές πως οι δύο ομάδες έχουν «ανοικτούς» λογαριασμούς εν όψει του δεύτερου ημιτελικού. Τίποτα δεν έχει κριθεί, τίποτα δεν έχει τελειώσει… Πικρία, απογοήτευση, κριτική όλα είναι θεμιτά… Απλώς με σεβασμό και σύνεση. Γιατί σ’ ό,τι έχει να κάνει με τον ΠΑΟΚ, ο μόνος που μπορεί να τον βλάψει είναι ο ίδιος ο… ΠΑΟΚ, κανείς άλλος. Καλή συνέχεια, καλή δύναμη…
