Σκηνές από τα προσεχώς

Είναι αργά, μετά τις δύο το πρωί, οπότε θα είμαι σύντομος. Ή και όχι, δεν είμαι σίγουρος, αφού το ελληνικό ντέρμπι της πρεμιέρας της Ευρωλίγκας μας φανέρωσε αρκετά και μας επιβεβαίωσε ακόμα περισσότερα. Πάμε λοιπόν και όπως βγει για αυτό το ντέρμπι που μας έδειξε πολλά από τα προσεχώς των δύο «αιωνίων» στη φετινή σεζόν.

• Η απόφαση του Γιώργου Μπαρτζώκα να πάει σε rotation 6 παικτών στο δεύτερο ημίχρονο ήταν απολύτως προβλέψιμη για οποιονδήποτε τον έχει παρακολουθήσει την τελευταία διετία. Ο Μακίσικ και ο Λαρεντζάκης πήραν τις ευκαιρίες τους στο δεύτερο δεκάλεπτο, δύσκολα θα είχαν άλλες. Με τον Φαλ και τον Μπραζντέικις θα υπάρχουν περισσότερες λύσεις, αλλά ο κόουτς δεν θα έχει το παραμικρό πρόβλημα να το ξανακάνει.
• Ο Εργκίν Αταμάν έχει πολλή δουλειά μπροστά του, ακόμα και αν η ομάδα του ήταν συνολικά βελτιωμένη σε σχέση με το ατύχημα της Ρόδου τόσο σε επίπεδο έντασης όσο και τακτικής πειθαρχίας, ειδικά στην επιθετική ενσωμάτωση του Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Ο Ισπανός είναι κλάση, ήταν ο καλύτερος αμυντικός της ομάδας του, όμως επιθετικά δείχνει κάπως αβέβαιος.
• Ο Τόμας Γουόκαπ θα σουτάρει περισσότερο φέτος. Από ότι φαίνεται οι διστακτικές μέρες ανήκουν στο παρελθόν για τον Τεξανό, που μπουμπούνησε 10 τρίποντα και έβαλε τα μισά. «Απλώς παίρνω ό,τι μου δίνει η άμυνα», μου έλεγε μετά.
• Ο Κώστας Σλούκας το ήθελε πολύ και μετά βίας κρατιόταν στην οργιαστική δεύτερη περίοδο να μην ξεσπάσει σε πανηγυρισμούς. Το πράγμα γύρισε μπούμερανγκ όταν κουράστηκε, όμως και πάλι είχε την ευκαιρία να γίνει ήρωας με το buzzer beater. Έχει το μεγαλύτερο συμβόλαιο, το μεγαλύτερο κίνητρο, το μεγαλύτερο βάρος. Απλώς όλα αυτά μπορούν να γίνουν μαύρη τρύπα αν δεν τα διαχειριστεί κανείς, το ξέρει και ο Σπανούλης της πρώτης του ερυθρόλευκης χρονιάς.
• Αμφότεροι έχουν περιθώρια βελτίωσης. Οι Παπαπέτρου και Μήτογλου θα δώσουν μέγεθος και προσωπικότητα, μαζί με την δυνατότητα για ακόμα περισσότερη πολυμορφία. Ο Μπραζντέικις συμπυκνωμένο σκοράρισμα, ο Φαλ… τα γνωστά που βλέπουμε δύο χρόνια τώρα.
• Ο Γκριγκόνις έχει την προσωπικότητα να συνυπάρξει καλά με τον Παπαπέτρου στο «3», αλλά και να κατέβει στο «2» για λίγο παραπάνω μέγεθος. Ο Γκάι «μάσησε» στο πρώτο του ντέρμπι, ο Μπαλτσερόφσκι καβάλησε το κύμα μετά τους 7π στην πρώτη περίοδο, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο εξαφανίστηκε.
• Ο Μιλουτίνοφ ήταν συγκινητικός, ο Φαλ θα γυρίσει, όμως έγινε φανερό πως ο Σίκμα θα δυσκολευτεί χαρακτηριστικά να βγάλει ποιοτικά λεπτά στο «5». Αν ένας από τους δύο σέντερ χάσει περισσότερο από ένα μήνα αθροιστικά στη σεζόν, εναλλακτική δεν υπάρχει.
• Ο Γουίλιαμς-Γκος έδειξε την προσωπικότητα που εν πολλοίς θα είναι το κριτήριο αποτυχίας και επιτυχίας στην δεύτερη θητεία του στον Ολυμπιακό. Έμοιαζε με κοτόπουλο χωρίς κεφάλι στο πρώτο ημίχρονο, βρήκε τρόπο να επιστρέψει στο ματς και να βάλει τα κρίσιμα σουτ.
• Ο Αταμάν ελέγχεται για εκείνη την ακατανόητη απόφασή του να παίξει μαζί τους Μπαλτσερόφσκι – Λεσόρ, πιθανότατα για να σταματήσει την αιμορραγία Μιλουτίνοφ. Ο Ολυμπιακός είπε ευχαριστώ για το δώρο και ξαναμπήκε στο ματς στο άψε-σβήσε.
• Ο Ολυμπιακός ξεκινά με τα λευκά την φετινή παρτίδα, όμως οι πράσινοι έχον όλα τα εχέγγυα να βελτιωθούν θεαματικά. Το να ήξεραν πώς να τελειώνουν τα παιχνιδια θα ήταν αφύσικο και θα παραμείνει τέτοιο για τουλάχιστον για ένα μήνα ακόμα.
• Ο Χουάντσο είναι κλάση. Ο Ισπανός ήταν ο κύριος, μαζί με τον Σλούκα, υπεύθυνος για το άνοιγμα της διαφοράς ως τους 12 πόντους στο πρώτο ημίχρονο. Μετά από 7 χρόνια ως ρολίστας στο ΝΒΑ δεν έχει ανεπτυγμένους τους τρόπους που θα τον κάνουν αυτόνομη επιθετική παρουσία, συνεπώς είναι δουλειά του Αταμάν να τον εντάξει στο επιθετικό παιχνίδι. Χθες πήρε ελάχιστα catch n’ shoot και ακόμα λιγότερα close out και σκόραρε περισσότερο «παρεμπιπτόντως» παρά από στοχευμένη δράση.
• Ο Άλεκ Πίτερς είχε την πιο αθόρυβη εμφάνιση MVP όσο θυμάμαι να παρακολουθώ ντέρμπι «αιωνίων». Ο Αμερικανός είχε τον ορισμό του υπομονετικού παιχνιδιού και ανταμείφθηκε για αυτό με 7/9 σουτ και 10 ριμπάουντ.
• Ο Λούκα Βιλδόσα έχει τα νεύρα του στο ξεκίνημα. Ο Αταμάν του έδωσε τα κατεβάσματα της μπάλας στο ξεκίνημα παίρνοντας την από τον Γκραντ, τον δοκίμασε σε διάφορα σχήματα, όμως ο Αργεντινός παρέμεινε αρνητικός και εν τέλει αποδείχτηκε επιζήμιος για τον Παναθηναϊκό. Το θέμα είναι καταρχήν πνευματικό, αλλά δεν αποκλείεται να απαιτούνται και κάποιες τακτικές πινελιές.
• Νίκολα Μιλουτίνοφ, γουάου. Η αυταπάρνηση για αυτή την ομάδα φαίνεται να τρέχει στο αίμα του Σέρβου, ο οποίος φοράει τα ερυθρόλευκα σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ένας Γουόκαπ στο «5» που καθορίζει τον ρυθμό από το “5” και δίνει μια σπάνια αίσθηση ασφάλειας στους υπόλοιπους. Επιπλέον είναι ε΄κολα ο καλύτερος σκρίνερ της ομάδας.
• Βήμα προς τα μπροστά η ατμόσφαιρα του ντέρμπι, αλλά χρειάζεται πολύς χρόνος και προσπάθεια για να φτάσουμε στα στάνταρ που χρειάζεται, τόσο στο Μαρούσι όσο και στο Φάληρο. Απαιτείται συνέπεια και επιμονή από όλους.