Είναι γεγονός ότι σε κανέναν στους “κίτρινους” δεν άρεσε η χθεσινή (9/7) ήττα στο γήπεδο της Νέας Ευκαρπίας, στο φιλικό με την ΤΣΣΚΑ 1948. Πρώτος και καλύτερος που δυσανασχέτησε ήταν ο προπονητής της ομάδας, Απόστολος Τερζής, ο οποίος απέφυγε καν να σχολιάσει το αποτέλεσμα και την εικόνα της ομάδας του μετά το τέλος της αναμέτρησης.
Επίσης, είναι γεγονός ότι ο Άρης έδειξε αδυναμίες σε όλες του τις γραμμές. Τόσο στην αμυντική, όπου τα εύκολα λάθη στο δεύτερο ημίχρονο επέτρεψαν στους Βούλγαρους να “χτυπήσουν” δύο φορές (0-2 το τελικό αποτέλεσμα), όσο στη μεσαία, όπου και ανασταλτικά, αλλά και σε ό,τι αφορά στην ανάπτυξη υπήρχαν αδυναμίες, καθώς στην επιθετική, όπου γκολ οι “κίτρινοι” δεν βρήκαν σε ένα ακόμη παιχνίδι, όπως συνέβη στο αμέσως προηγούμενο φιλικό με την Μπότεφ Πλόβντιβ.
Αυτά είναι δεδομένα στοιχεία, τα οποία δεν μπορεί να παραβλέψει κάποιος κάνοντας κριτική γενικότερα στην εικόνα της ομάδας. Και ειδικότερα, όμως, υπάρχουν πράγματα να πει κάποιος. Όπως ότι ο εκνευρισμός του Λουίς Πάλμα είναι εμφανής, προφανώς από όσα συμβαίνουν με την επικείμενη μεταγραφή του (θα φύγει, δεν θα φύγει). Ή ότι λείπει και πάλι ο καθαρόαιμος αμυντικός μέσος, ο οποίος θα τρέχει για όλους στο κέντρο, όπως έκανε ο Πίτερ Ετέμπο στην καλή του φάση στην ομάδα, απελευθερώνοντας τους Βλαντιμίρ Νταρίντα και Λούκας Ρουπ, ώστε να γίνουν πιο δημιουργικοί και χρήσιμοι στον επιθετικό τομέα. Ή, ακόμη, ότι ο Αντρέ Γκρέι πρέπει να βοηθηθεί να βρει τον καλό του εαυτό και να γίνει “killer” στην αντίπαλη περιοχή.
Κι άλλα μπορούν να προστεθούν στην κριτική. Όπως ότι οι παίκτες στις πτέρυγες, ειδικά στην αριστερή, όπου άλλαξαν τα πάντα, πρέπει να μάθουν να συνεργάζονται καλύτερα, ώστε να μπορούν να ανοίγουν καλύτερα οι αντίπαλες άμυνες. Ή ότι χρειάζεται κι άλλος έμπειρος κεντρικός αμυντικός, ώστε να μην καρδιοχτυπά η τεχνική ηγεσία του Άρη, αν χρειαστεί να φύγουν από το παιχνίδι ή να μην μπορούν καν να αγωνιστούν οι Γιακούμπ Μπράμπετς και Φαμπιάνο Λέισμαν.
Μόνο όσοι εθελοτυφλούν δεν βλέπουν όλα τα παραπάνω. Επίσης, όμως, μόνο όσοι εθελοτυφλούν δεν βλέπουν ότι με τόσες αλλαγές που έχουν γίνει στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας, αυτή θέλει το χρόνο της και υπομονή να στρώσει και να βρει τα πατήματά της. Ούτε ένας, ούτε δύο, αλλά δεκαπέντε (15) παίκτες έχουν αποχωρήσει ως τώρα, μαζί με τους “μικρούς”, οι οποίοι, όμως, μια ολόκληρη χρονιά έβγαζαν προπονήσεις με την πρώτη ομάδα και είχαν δώσει μια ισορροπία κι ένα τέμπο στην καθημερινή δουλειά στο γήπεδο.
Θυμίζουμε ότι αποτελούν παρελθόν οι Γκαρσία, Πίρσμαν, Ιτούρμπε, Ετέμπο, Σιαμπάνης, Μαζικού, Καμάτσο, Καμαρά, καθώς και οι Ραφαήλ Σγούρος, Χρυσόπουλος, Τανούλης, Καρακασίδης, Χατζηιωάννου, Μαρμαρίδης, Χαϊρόβιτς.
Επιπλέον, σε διαπραγματεύσεις είναι οι Ενκουλού και Νταμπό για να αποχωρήσουν από την ομάδα, κάτι που αν γίνει, θα ανεβάσει τον αριθμό των αποχωρήσεων στους δεκαεπτά (17). Κι αν πάρει μεταγραφή και ο Λουίς Πάλμα, ο αριθμός θα ανέβει κι άλλο.
Στον αντίποδα, έχουν προστεθεί εννιά (9), οι οποίοι είναι οι Πάβισιτς, Ματαρίτα, Χουτεσιώτης, Φατόρε, Αηδόνης, Φεράρι, Σαβέριο, Ντούρασεκ και Μενέντες. Στο δρόμο είναι οι Ζιλ, Ζαμόρα, Κάρλσον και Μορόν. Αυτό σημαίνει ότι ο αριθμός των νεοφερμένων είναι ήδη μεγάλος και θα μεγαλώσει κι άλλο. Και φυσικά, ένας τόσο μεγάλος αριθμός καινούργιων, οι οποίοι ακόμη προσπαθούν να μάθουν πώς να… πάνε στο Νέο Ρύσιο για την προπόνηση, δεν γίνεται να γίνει “ομάδα” από τη μια μέρα στην άλλη. Υπομονή, λοιπόν!
