Το σκηνικό που είχε στηθεί από τους Γάλλους στο Stade de France ήταν εντυπωσιακό. Έμοιαζε με φιέστα και καλεσμένους 80.000 θεατές. Λογικό είναι όταν μιλάμε για μια από τις καλύτερες ομάδες που έχουν εμφανιστεί στο Παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Απέναντι σε αυτή την ομάδα και σε ένα τέτοιο σκηνικό κλήθηκε η Ελλάδα να αγωνιστεί και το έκανε με τέτοιο τρόπο που ανάγκασε τους Γάλλους να παραδεχτούν ότι αντιμετώπισαν μια σπουδαία ομάδα. Το είχε κάνει ο Ντεσάν πριν το ματς, το έκανε και ο Τσουαμενί μετά το ματς μιλώντας στην κάμερα της NOVA.
Αυτή η Εθνική ομάδα κερδίζει συνεχώς τέτοια παράσημα. Και το κάνει αυτό με την απόδοσή της στο γήπεδο. Έχοντας την τύχη να παρακολουθώ από απόσταση αναπνοής τις προσπάθειες των διεθνών μας ποδοσφαιριστών, είδα τον Μπάλντοκ να σφίγγει τα δόντια και να μην επιτρέπει στον Εμπαπέ να κάνει πάρτι στην πλευρά του. Είχε άξιο συμπαραστάτη τον Μασούρα, αλλά και τον Μαυροπάνο (που ήταν απροσπέλαστος και αλάνθαστος ως τη φάση του πέναλτι). Ο Μπάλντοκ που έπαιξε παρότι τραυματίας όπως εξομολογήθηκε στα κανάλια Novasports.
Είδα τον Βλαχοδήμο να βγάζει ένα ματς με συνεχείς μορφασμούς από τους πόνους στη μέση, αλλά να το βγάζει. Τα εύσημα στο ιατρικό επιτελείο της Εθνικής ομάδας, που στη διάρκεια της ανάπαυλας έκαναν ένα μικρό “θαύμα” κι ενώ ετοιμαζόταν ήδη ο Πασχαλάκης να περάσει ως αλλαγή. Αυτό μας είπε κι ο ίδιος ο “Όντι” μετά το ματς. Μέχρι και χάπια πήρε για να συνεχίζει να παίζει και έπιασε και το πέναλτι του Εμπαπέ.
Μιλάμε για πραγματική αυταπάρνηση για μια ομάδα που δεν παίζει με έντεκα παίκτες, αλλά με όλη την αποστολή. Και οι 28 ζουν τόσο έντονα το ματς και είναι έτοιμοι να βοηθήσουν ανά πάσα στιγμή και με οποιονδήποτε τρόπο. Ο Πέλκας να ρωτάει εναγωνίως τον Μασούρα αν θέλει νερό σε μια διακοπή του αγώνα. Ο Πασχαλάκης να είναι σε συνεχή επαφή με τον Βλαχοδήμο για να εξακριβώνει αν είναι καλά. Όλα τα παιδιά από τον πάγκο με την ίδια αδρεναλίνη με όσους έπαιζαν μέσα. Ακόμα μεγαλύτερο το παράσημο αυτό για μια ομάδα που “διψάει” για διάκριση.
Όχι, αυτή η ήττα δεν είχε πικρή γεύση. Αυτή η ήττα είχε γλυκιά γεύση. Γιατί ακόμα και δέκα παίκτες, κερδίσαμε δύο κόρνερ και βγάλαμε δύο πολύ καλές επιθέσεις. Αλλά η κεφαλιά του Κουλιεράκη, το σουτ του Μάνταλου και αυτό του Φούντα δεν βρήκαν στόχο, αλλά έκαναν 80.011 Γάλλους να ανησυχήσουν. Το σπριντ του Φούντα μετά από ένα δικό μας κόρνερ για να κόψει το σουτ του Ντεμπελέ δείχνει την προσήλωση στο πλάνο και την επιθυμία επίτευξης του στόχου. Την επιστροφή σε μια μεγάλη διοργάνωση.
Τα όποια λάθη έγιναν, είναι απλά ένα μάθημα, ένα “δώρο” για τη συνέχεια. Λάθη που θα κάνουν τους παίκτες καλύτερους σε ατομικό επίπεδο και την ομάδα πιο έμπειρη ώστε να αποφεύγει τέτοιες καταστάσεις. Πάντως φαίνεται πλέον ξεκάθαρα πως αυτή η ομάδα βαδίζει στον σωστό δρόμο.