Ο πρωτοπόρος για μια ακόμη φορά ΟΦΗ που δημιουργεί για τον σύλλογο αλλά και το ίδιο το άθλημα. Τα ίχνη του... δασκάλου και οι σπουδαίοι μαθητές που του αλλάζουν επίπεδο.

Στον σύλλογο της Κρήτης ανήκει μια ακόμη καινοτομία που φωτογραφίζει ανθρώπους με σχέδιο και όραμα κυρίως όμως στελέχη που σέβονται το ποδόσφαιρο και λειτουργούν με ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΤΟΧΟ το άθλημα. Για πρώτη φορά στην χώρα μας ένα κινηματογραφικό συνεργείο ακολουθεί ένα σύλλογο της κορυφαίας κατηγορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου για μια ολόκληρη σεζόν.

Ο ΟΦΗ έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που έδωσε πλήρη πρόσβαση σε ανεξάρτητη εταιρεία παραγωγής για να καταγράψει τις μικρές στιγμές της καθημερινότητας και της ζωής της αθλητικής οικογένειας στα αποδυτήρια. Τόσο στις προπονήσεις όσο και στους αγώνες. Στην καθημερινότητα των προπονήσεων αλλά και τις εκτός έδρας μάχες καταγράφοντας κάθε στιγμή του ταξιδιού.

Ένα ντοκιμαντέρ πέντε επεισοδίων μας μεταφέρει στο παρασκήνιο της τεράστιας προσπάθειας που κατέβαλαν παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές της ομάδας με στόχο την αλλαγή της μοίρας της. Από την απαξίωση στην αγωνιστική ανάσταση και την λειτουργία της σε άκρως επαγγελματικά πρότυπα.
Σε μια προσπάθεια που πλέον έχει βάλει τον σύλλογο σε ράγες σταθερότητας και οργάνωσης. Σε ένα σύνολο ανθρώπων που λειτουργούν ο ένας για τον άλλον ανεξάρτητα από θέσεις και ρόλους.

Σε έναν προβληματικό χώρο όπως αυτός του ελληνικού ποδοσφαίρου που η τοξικότητα τρέφει δυστυχώς πλειοψηφίες, ο διαθέσιμος χώρος για ανθρώπους που αγαπούν το άθλημα και αντιμετωπίζουν κάθε του πτυχή με σεβασμό είναι ελάχιστος.
Στα χρόνια της αλλαγής σελίδας και της παρουσίας του Μιχάλη Μπούση στην κορυφή της διοικητικής πυραμίδας ο ΟΦΗ πέρασε πολλά και όχι εύκολα. Κινδύνευσε με υποβιβασμό και σώθηκε σε μπαράζ με τον Πλατανιά, είχε χρονιά που πάλεψε για ευρωπαϊκό εισιτήριο. Όπως κάθε αθλητικός οργανισμός είχε καλές αλλά και πολύ δύσκολες στιγμές.

Αυτό που κάνει ΜΟΝΑΔΙΚΟ για τα ελληνικά δεδομένα τον οργανισμό ΟΦΗ των τελευταίων ετών, είναι το γεγονός ότι και στις πιο δύσκολες αγωνιστικά στιγμές, ακόμη και στις μέρες που ήταν δύσκολο για όλους να απαντήσουν στο παράπονο της μικρής κοινωνίας του Ηρακλείου για την αγαπημένη τους ομάδα, δεν έπαψαν ποτέ να είναι ο εαυτός τους.

Παρέμειναν σταθεροί στον στόχο και το όραμά τους εντός και εκτός των γραμμών του γηπέδου. Κυρίως όμως εκτός. Εντός γηπέδου καθορίζονται περισσότεροι άμεσοι στόχοι και στιγμές. Εκτός των τεσσάρων γραμμών δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για σταθερότητα σε βάθος ετών. Για δημιουργία φιλοσοφίας και νοοτροπίας που δεν θα επηρεάζει την ομάδα στα άσχημα αποτελέσματα.

Η επιστροφή στον δρόμο της κανονικότητας έχει ολοκληρωθεί. Ο ΟΦΗ κάνει ενέργειες που δεν χωρούν στο μυαλό πολλών ανθρώπων που ασχολούνται με το άθλημα. Η νέα εποχή έχει την υπογραφή όλων όσων τα τελευταία χρόνια ζουν την καθημερινότητα του συλλόγου. Από τον προπονητή και τους παίκτες, τον πρόεδρο και τα στελέχη της ΠΑΕ, τους ανθρώπους που σε προπονητικό κέντρο, στο γήπεδο και στα γραφεία μοχθούν για να τον αναγεννήσουν σε όλα τα επίπεδα.

Αφορμή για όλα αυτά ήταν μια συνάντηση για τον μεγάλο δάσκαλο και πιο πετυχημένο προπονητή στην ιστορία του συλλόγου Ευγένιο Γκέραρντ. Από εκείνη την ημέρα, όλοι στον σύλλογο μοιάζουν να δουλεύουν με το δικό του όραμα. Για το ποδόσφαιρο και τη ζωή, για τον άνθρωπο, συμπαίκτη ή αντίπαλο.

Κι εκείνος, ο αυστηρός, απόλυτος, άριστος, απαιτητικός και απόλυτα πετυχημένος άνθρωπος, θα χαμογελούσε αν ήταν εδώ…
Χαμογελούν όσοι έμαθαν μαζί του γιατί κατ’ ουσία είναι ακόμη εδώ.