Ο Ολυμπιακός πλέον δεν έχει άλλα περιθώρια χαλαρότητας. Όσα μπορούσε να έχει τα έχει εξαντλήσει όχι μόνο στο δεύτερο αλλά και στο πρώτο παιχνίδι στο ΣΕΦ.

Το “κόλπο” της Φενέρμπαχτσε είναι απλό, είναι απόλυτα ορατό, αλλά ταυτόχρονα δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Ο Ολυμπιακός όλη την χρονιά πόνταρε στις σωστές αντιδράσεις της αντίπαλης άμυνας και μέσα από αυτές έβρισκε ρυθμό στο δικό του επιθετικό παιχνίδι.

Ο Δημήτρης Ιτούδη αποφάσισε να κάνει κάτι άλλο, αφού με το… σωστό η ομάδα του δεν μπορούσε να κερδίσει τον Ολυμπιακό. Έχει αποφασίσει πως από τον Βεζένκοφ δε θα χάσει και για τον λόγο αυτό, όποιος παίκτης τον επιτηρεί απαγορεύεται όχι απλά να δώσει βοήθεια, αλλά και να κοιτάξει οτιδήποτε άλλο εκτός το Βεζένκοφ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να χάνεται σε μεγάλο βαθμό το εκτός μπάλας παιχνίδι του φετινού MVP στην Ευρωλίγκα κι ο Ολυμπιακός να βγαίνει από την ζώνη ευφορίας του.

Φυσικά η επιλογή του προπονητή της Φενέρ έχει και τα ανάλογα ρίσκα. Ο Γουόκαπ, ο Κάνααν, ο Λαρεντζάκης και γενικά οι παίκτες στο 1-2 εκτός του Σλούκα έχουν πεδίο ελεύθερο να δράσουν και πολλές επιλογές για ελεύθερα σουτ από μακριά. Άρα η συγκεκριμένη συνθήκη αυτομάτως μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη τα μακρινά, εκτός Βεζένκοφ, τρίποντα.

Επίσης κάτι που δεν βοηθάει την συγκεκριμένη επιλογή του Ιτούδη είναι η παρουσία του Παπανικολάου στην πεντάδα. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού είναι μία ακόμα κατάσταση που δύσκολα μπορεί να ελεγχθεί όταν στην ίδια πεντάδα είναι παράλληλα και οι Βεζένκοφ – Σλούκας. Επειδή ο Πίτερς έχει μονοδιάστατο επιθετικό παιχνίδι (κυρίως απειλεί με σουτ) βολεύει τον Ιτούδη να τον δει πολύ ώρα στο παρκέ.

Φυσικά αυτό είναι το ένα κομμάτι του παιχνιδιού, αφού το άλλο κομμάτι είναι η άμυνα. Τέτοια, μεγάλα ματς ιστορικά αποδεδειγμένο, τα κερδίζουν οι άμυνες. Το “ξύλο”, η πίεση, το να οδηγήσεις τον αντίπαλο σε λάθος σκέψεις και επιλογές. Εκεί δεν έχει πολύ σκάκι και θεωρία. Εκεί ο Ολυμπιακός πρέπει να μπει και να είναι αποφασισμένος, όχι μόνο να μην φάει ξύλο αλλά να κάνει την Φενέρμπαχτσε να νιώσει όπως την έκανε στα δύο παιχνίδια της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος.

Ο Ολυμπιακός δεν έγινε ξαφνικά αουτσάιντερ επειδή έχασε το πλεονέκτημα της έδρας του. Παραμένει καλύτερη ομάδα από την τούρκικη και πρέπει απλά να επανέλθει σε εργοστασιακές ρυθμίσεις.

Να παίξει τόσο καλά το παιχνίδι που τον έφερε ως εδώ και τότε μα μόνο τότε κάθε τρικ, κάθε σκέψη κάθε προπονητική παρέμβαση της στιγμής δεν θα παίξει κανέναν ρόλο στο ποιος τελικά θα πάει στο Κάουνας και ποιος θα μείνει σπίτι να δει το φάιναλ φορ από την τηλεόραση.