Ο Ολυμπιακός νίκησε για 13η φορά τον Παναθηναϊκό αλλά είναι ξεκάθαρο ότι όσο προχωράει η σεζόν τόσο μικραίνουν οι αποστάσεις. Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας.

Ο Ολυμπιακός συνέχισε στο μονοπάτι που έχει χαράξει από τις 22 Νοεμβρίου του 2021. Τότε ήταν η τελευταία φορά που έχασε ντέρμπι αιωνίων αντιπάλων και από τότε μετράει ένα σχεδόν απίστευτο 13-0 σε αγώνες Ελληνικών διοργανώσεων και Ευρωλίγκας. Ουδέποτε από το 1949 που ξεκίνησαν τα αιώνια ντέρμπι στο μπάσκετ είχε καταγραφεί σερί μεγαλύτερο του 6-0 είτε για τη μια, είτε για την άλλη πλευρά.

Οι ερυθρόλευκοι πήγαν στα αποδυτήρια στο -5 (33-38) με ένα μίζερο πρώτο μέρος όπου ο Παναθηναϊκός είχε καταφέρει να ελέγξει τον ρυθμό και κυρίως να κόψει τη γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας από την πλευρά των γηπεδούχων. Αν συνυπολογισθεί η αστοχία του Ολυμπιακού στα τρίποντα (1/10) για μισό αγώνα τα πράγματα έδειχναν πολύ διαφορετικά από τα πρόσφατα προηγούμενα! Μόνο που στην Τρίτη περίοδο ήρθε η ώρα του Γουόκαπ. Ο ερυθρόλευκος πλέι μέικερ ρυθμίστηκε σε…..ρομποτικό mode, ξέχασε τη λέξη λάθος και μετατράπηκε σε άνθρωπο ορχήστρα που έκανε τα πάντα στο παρκέ. Κάπως έτσι οδήγησε εκ του ασφαλούς στη νίκη τον Ολυμπιακό που δεν χρειάστηκε δράματα ή ηρωισμούς αλλά ένα μεγάλο τρίποντο από τον Βεζένκοφ (το μοναδικό που έβαλε στο ντέρμπι) για να φτάσει στη 13η νίκη! Οι ερυθρόλευκοι τα κατάφεραν σε ένα παιχνίδι που είχε μόλις 17% στο τρίποντο (μόλις 3/17) και αστόχησε σε 10 από τις 34 βολές που εκτέλεσε. Παρόλα αυτά κατάφερε να σκοράρει και πάλι +80 πόντους ενώ για 7η φορά σε οκτώ αήττητους εντός έδρας αγώνες στην Ευρωλίγκα το 2023 δέχτηκε λιγότερους από 75 πόντους.

Προφανώς, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Πάντοτε στα σχετικά υπάρχει. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να νιώθει ότι βαραίνει πάνω του το ασήκωτο 0-13 αλλά ξέρει ότι πλησίασε δύο φορές πολύ κοντά στη νίκη σε διάστημα μικρότερο του ενός μηνός. Με τον Σερέλη στον πάγκο η ομάδα είναι ξεκάθαρο ότι συμμαζεύτηκε, υπάρχει αγωνιστικό πλάνο που τηρείται σε πολύ μεγάλο βαθμό και αρχή-μέση-τέλος στο αμυντικό και το επιθετικό κομμάτι. Η διαφορά μοιάζει να έχει μικρύνει κυρίως στη μεγάλη εικόνα των δύο ομάδων. Ο Μπέικον έπαιξε πολύ σοβαρά, χωρίς εξάρσεις ατομισμού και τραβηγμένων ενεργειών, ο Γκουντάιτις μπορεί να κοιτάξει κατάματα τον Φαλ ενώ ο Μαντζούκας κερδίζει κάθε βράδυ ολοένα και περισσότερους πόντους στην εκτίμηση του Σερέλη σε σχέση με τον Γουίλιαμς που αποτελεί μια μόνιμη αμυντική μαύρη τρύπα. Να συνυπολογισθεί ότι ο Παναθηναϊκός βρέθηκε λειψός στο μέτρημα των περιφερειακών του στο δεύτερο μέρος αφού οι Γουόλτερς-Πονίτκα-Πάνος Καλαϊτζάκης ήταν εξ΄αρχής εκτός αγώνα, ο Τόμας έπαθε ένα τράβηγμα στη μέση και δεν μπόρεσε να παίξει στο δεύτερο μέρος, ενώ το 5ο φάουλ του Μπέικον στην ουσία αποτέλεσε ένα κομβικό κτύπημα στις προσπάθειες του Παναθηναϊκού για νίκη. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πόσο έχει μικρύνει όμως η απόσταση. Στο επόμενο δίμηνο ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να επικεντρωθεί στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας και ενδεχόμενα στο φάιναλ φορ του Κάουνας. Την ίδια ώρα, ο Παναθηναϊκός θα έχει όσο χρόνο χρειάζεται ο Σερέλης και το επιτελείο του για να προετοιμαστούν ενόψει των ελληνικών πλέι οφ χωρίς να καίγεται για τα δύο τελευταία ματς της Ευρωπαϊκής σεζόν του ή για όσα παιχνίδια του απομένουν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Και αυτό από μόνο του μπορεί να αποτελέσει μια καλή αφορμή οι τελικοί των ελληνικών πλέι οφ να φαντάζουν πολύ πιο ενδιαφέροντες από ότι ένα μήνα νωρίτερα.