Χωρίς βαθμολογικό διακύβευμα, το ματς της Ρίγας προσφέρεται για όποιον θέλει να προσθέσει πόντους στο βιογραφικό του.

Πόσες φορές θα παίξει κανείς σε επίσημο αγώνα με το εθνόσημο στο στήθος απαλλαγμένος από το άγχος του αποτελέσματος; Προφανώς η απάντηση είναι ελάχιστες, για αυτό και η σημερινή (19:30, NS Prime) αναμέτρηση στην Αρένα της Ρίγας είναι μια ευκαιρία για όλους τους Έλληνες διεθνείς να κερδίσουν παράσημα: τόσο στη γαλανόλευκη επετηρίδα, όσο και στη διεθνή σκηνή.

Για κάποιους είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, όπως για τον Μαντζούκα και τον Τανούλη. Άλλοι έχουν κάνει ήδη το ξεπέταγμα. Ο Μωραϊτης το έκανε στην Πόλη, σε εκείνο το διπλό με την Τουρκία. Η 23άρα της Παρασκευής το επιβεβαίωσε, τώρα χρειάζεται συνέπεια. Ο Ρογκαβόπουλος θα λείψει, ο Χαραλαμπόπουλος γύρισε στην Ιταλία, οπότε ο Καλαϊτζάκης θα κάνει διπλοβάρδια στο «3».

Ο Χατζηδάκης δεν το πίστευε καλά – καλά, μου το έλεγε χθες στην προπόνηση. Πότε κλήθηκε, πότε μπήκε στη 12άδα, πότε πάτησε παρκέ και βρέθηκε να παλεύει να περιορίσει κοτζάμ Μιλουτίνοφ. «Ακόμα δεν μου έχει φύγει η νευρικότητα», ομολόγησε.

Ευκαιρία για τον Τανούλη, άλλο τόσο για τον Μαντζούκα. Το ίδιο και για τον Φλιώνη, να κάνει ένα συμπαγές παιχνίδι, από αυτά που συνηθίζει φέτος με τα κιτρινόμαυρα της ΑΕΚ. Σε περίπτωση που δεν το είχατε προσέξει, δεν βρίθουμε ακριβώς από γκαρντ που έρχονται από το μέλλον, οπότε δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήνουμε κάποιους να χαθούν.

Οι Λετονοί, το είπε όρθά-κοφτά ο Μανωλόπουλος, είναι μια εξαιρετική ομάδα. Στην Τουρκία έβαλαν 83 πόντους με 46% τρίποντο και 21 ασίστ, νούμερα όχι ακριβώς συνηθισμένα σε παράθυρα. Στην Κρήτη μας έριξαν μια ξεγυρισμένη 20άρα, πατώντας πάνω στην κλάση και στην εμπειρία των Τίμα, Στρέλνιεκς, Ντ. Μπερτάνς: μόνο ο τελευταιος θα πατήσει παρκέ αύριο.

Ελπίζοντας, αλλά όχι και πολύ βάσιμα, πως αυτά τα προκριματικά θα είναι τα τελευταία στα οποία οι μισοί θα παίζουν και οι άλλοι θα κοιτούν, τα λέμε αύριο το απόγευμα από τη Ρίγα.