Η ΑΕΚ ολοκληρώνει το Σάββατο τις υποχρεώσεις της στον α’ γύρο του πρωταθλήματος, υποδεχόμενη τον Απόλλωνα Σμύρνης. Με νίκη θα αυξήσει το αήττητο σερί στους εφτά αγώνες και αυτόματα θα αναδειχθεί πρωταθλήτρια χειμώνα, δίχως να επηρεάζεται η πρωτιά απ’ τα αποτελέσματα των αντιπάλων της.
Ορισμένοι θα πουν ότι ο συγκεκριμένος άτυπος τίτλος δε σημαίνει τίποτα, αφού τα πάντα κρίνονται στο φινάλε της σεζόν. Κι όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Ακόμα και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές των ομάδων που διεκδικούν την πρωτιά δεν κρύβουν ότι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ψυχολογία τους το να γνωρίζουν πως στα μισά είναι αυτοί που οδηγούν στην κούρσα. Η ιστορία άλλωστε μας έχει διδάξει ότι συνήθως ο πρωταθλητής χειμώνα στο τέλος πανηγυρίζει και την κούπα.
Για τον Δικέφαλο πάντως αυτό δεν ίσχυσε την τελευταία φορά. Πριν από 20 χρόνια, η Ένωση τερμάτισε στην κορυφή μετά το πρώτο μισό του πρωταθλήματος, αλλά στο φινάλε βρέθηκε στην τρίτη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Μία απ’ τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις, γι’ αυτό και η ΑΕΚ θέλει φέτος να διαφοροποιήσει το τέλος.
Τότε ήταν η σεζόν 1997-98, με προπονητή τον Ντουμίτριου Ντουμιτρίου και “κανονιέρη” στην επίθεση τον Ντέμη Νικολαίδη (ολοκλήρωσε τη σεζόν με 19 γκολ). Η Ένωση έδειξε από τις πρώτες κιόλας αγωνιστικές ότι θα αποτελέσει τον βασικό αντίπαλο του Ολυμπιακού για την κατάκτηση του τίτλου.
Στον α’ γύρο νίκησε εκτός έδρας τους “ερυθρόλευκους”, επικράτησε του Παναθηναϊκού στη Νέα Φιλαδέλφεια, ενώ πέρασε με “λευκή” ισοπαλία από την Τούμπα. Μετά απ’ την εντός έδρας ήττα – σοκ στη Νέα Φιλαδέλφεια με θύτη τον Ιωνικό, πραγματοποίησε ένα νικηφόρο σερί 10 αγωνιστικών, το οποίο της έδωσε τη δυνατότητα να πανηγυρίσει στις 12 Ιανουαρίου 1998 τον άτυπο τίτλο της πρωταθλήτριας χειμώνα.
Παρά το γεγονός πάντως ότι η ιστορία μας είχε διδάξει πως ο πρώτος στο τέλος του α’ γύρου συνήθως πανηγύριζε την κούπα στο φινάλε, η εξέλιξη του πρωταθλήματος πήρε αρνητική τροπή για τον Δικέφαλο. Οι νίκες στα ντέρμπι κόντρα στους “αιώνιους” ναι μεν πανηγυρίστηκαν έντονα απ’ τους “κιτρινόμαυρους”, αλλά δεν αρκούσαν για να δώσουν τον τίτλο.
Οι τρεις διαδοχικές ισοπαλίες με Καβάλα, Ηρακλή και Ιωνικό, οι εντός έδρας ήττες από Πανηλειακό και Βέροια, αλλά και οι χαμένοι βαθμοί σε Ηράκλειο, Πάτρα άφησαν την ΑΕΚ μακριά απ’ τον στόχο της πρωτιάς. Για να ακριβολογούμε την έστειλαν στην τρίτη θέση, με τον Ολυμπιακό να κατακτά τον τίτλο συγκεντρώνοντας 88 βαθμούς και τον Παναθηναϊκό να τερματίζει δεύτερος με τρεις λιγότερους. Η Ένωση μάζεψε 74 βαθμούς σε πρωτάθλημα 18 ομάδων, με 22 νίκες, 8 ισοπαλίες και 4 ήττες.
Ο Ντουμιτρίου μάλιστα απολύθηκε την 1η του Απρίλη, λίγες μέρες μετά την εκτός έδρας ισοπαλία του Δικεφάλου απέναντι στην Παναχαϊκή, με τον Αντώνη Μήνου να τον διαδέχεται (ως υπηρεσιακός) στην τεχνική ηγεσία ως το φινάλε του πρωταθλήματος.
Εκείνη η σεζόν αποτέλεσε μία από τις τέσσερις συνολικά της τελευταίας 30ετίας, στις οποίες ο πρωταθλητής χειμώνα δεν μπόρεσε να πανηγυρίσει τον τίτλο στο φινάλε. Τελευταία φορά που η ΑΕΚ κατάφερε να συνδυάσει την πρωτιά στο τέλος του α’ γύρου με την κατάκτηση του τροπαίου ήταν τη σεζόν 1993-94, όταν ο Δικέφαλος ύψωσε στον ουρανό της Νέας Φιλαδέλφειας το τελευταίο πρωτάθλημα της ιστορίας της.
Το τι θα συμβεί φέτος θα αργήσουμε να το μάθουμε, αλλά το μόνο βέβαιο είναι ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή αποτελεί επιτακτική ανάγκη για την ΑΕΚ η πρωτιά στο φώτο φίνις του α’ γύρου. Το χρειάζονται όλοι εντός ομάδας τόσο για ψυχολογικούς, όσο και για αγωνιστικούς λόγους, ώστε να μπουν με τις καλύτερες προϋποθέσεις στο 2018.