Περνάμε ημέρες απόλυτης δικαίωσης των εκατομμυρίων ποδοσφαιρόφιλων (λέμε τώρα) που μέχρι την προηγούμενη διργάνωση έβγαζαν «άμπαλο», «λούζερ» και «λίγο» τον «κοντό», αλλά θαυματουργό και τροπαιούχο στο πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Ζούμε στις μέρες που κόμματα του κοινοβουλίου καταγγέλουν την αστυνομία ως εχθρική για τον πολίτη, την ίδια στιγμή που φωνές πολιτών καταγγέλουν ότι απουσιάζει.
Βιώνουμε στιγμές πανελλήνιας αγωνίας για το περιεχόμενο απολογίας και τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της υπόθεσης κυρίας που εμείς οι ίδιοι ψηφίσαμε για να γίνει βουλευτής και πριν αλέκτωρ λαλήσει… μήτε την ξέραμε μήτε και την ψηφίσαμε.
Ζούμε σε απολύτως γιορτινή διάθεση διανύοντας κάθε χιλιόμετρο στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας σε χρόνο διπλάσιο από αυτόν που χρειάζονται ερασιτέχνες αθλητές στον κλασσικό μαραθώνιο.
Απολαμβάνουμε το καλάθι της νοικοκυράς κάνοντας δηλώσεις στα κανάλια που παραμονεύουν για ευέξαπτους πολίτες δηλώνοντας ανήμποροι για τα στοιχειώδη σε μια χώρα που τους τελευταίους μήνες άνοιξαν ακόμα και τα μπουζούκια της δεκαετίας του ’80 και είναι όλα sold out…
Έχουμε συμπεριλάβει στα συμπτώματα που αφήνει ο covid την στέρηση αφού μετά τα νησιά το καλοκαίρι, έχουμε πάρει και τα βουνά τώρα για να πληρώσουμε από 150 έως 300 και 400 και 500 τη βραδιά σε ένα χωριό της πανέμορφης χώρας μας και να βγάλουμε από πάνω μας το κακό της καραντίνας.
Παρακολoυθούμε με κομμένη την ανάσα στα κεντρικά δελτία ειδήσεων την σοκαριστική είδηση της πτώσης της θερμοκρασίας Δεκέμβρη μήνα από τους 20 στους 8 βαθμούς κελσίου… Συμβαίνει λες; Κι όμως, απαντάς μόνος σου. Πέρα από την πλάκα πάντως… στέρηση μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο πάντα υπήρχε και θα υπάρχει. Ας είναι καλά οι Άγγλοι για να τιμούν παραδοσιακά τις γιορτές παίζοντας ποδόσφαιρο!
Χρόνια πολλά! Και του χρόνου με υγεία!