Ο Γρηγόρης Παπαβασιλείου γράφει στο blog του για τις επιτυχίες του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα και το δύσκολο δρόμο που ακολουθεί.

Δεν μπορούν να ειπωθούν και πολλά μετά από μια τέτοια βραδιά στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Το μπάσκετ που έπαιξε ο Ολυμπιακός ήταν σεμιναριακού επιπέδου με τους παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα να ισοπεδώνουν τη δύσμοιρη Βίρτους Μπολόνια. Η 9η Δεκεμβρίου του 22 ήταν μια ημέρα που θα μείνει στην ερυθρόλευκη ιστορία καθώς τα ρεκόρ που έγραψε ο Ολυμπιακός έχουν χαραχτεί στη Βίβλο της Ευρωλίγκα.

Το σημαντικό όμως και αυτό που θα έκανε περισσότερο ευτυχισμένο τον Γιώργο Μπαρτζώκα ενόψει της δύσκολης συνέχειας, ειναι το πόσο ζέστανε παίκτες που έμοιαζαν να μην αποδίδουν τα αναμενόμενα μέχρι χτες. Πολλά γιατί συνόδευαν τις εμφανίσεις του Κάναν κυρίως αλλά και των Μπολομπόι, Πίτερς, ακόμα και του Μπλακ.

Η αναμέτρηση κόντρα στους Ιταλούς έδειξε τι μπορεί να καταφέρει η second unit του Ολυμπιακού. Οι παίκτες πήραν εμπιστοσύνη και ο κόσμος πίστεψε και πάλι σ’ αυτούς. Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο παίκτες πρωταγωνιστές στην προηγούμενη ομάδα τους, με αυξημένο ρόλο και αρμοδιότητες (Πίτερς-Κάναν) είναι δύσκολο να αποδώσουν σε λιγότερο χρόνο αυτά που έκαναν με διαφορετικού χρώματος φανέλα.

Η ισορροπία είναι λεπτή, αλλά το προπονητικό τιμ θα τη βρει την άκρη, έστω κι αν η χθεσινή εμφάνιση γίνεται μια φορά στα 5 χρόνια. Ο Ολυμπιακός είναι ξεκάθαρα ομάδα final-4 και αυτό πρέπει να καταθέτει στο παρκέ any given night στην απαιτητική Ευρωλίγκα, αρχής γενομένης από το σούπερ ντέρμπι της Τρίτης κόντρα στην “ελληνική” και πρωτοπόρο Φενέρ.

Από την άλλη πλευρά η πρόοδος του Παναθηναϊκού είναι αναμφισβήτητη. Το λέει ξεκάθαρα το 4/4, αλλά το λέει επίσης και ο τρόπος που παλεύει τα παιχνίδια, ο τρόπος που δεν τα παρατάει, ακόμη κι όταν όλα δείχνουν κίτρινο κι όχι ροζ φύλλο, όπως κόντρα στο Μιλάνο. Είναι δεδομένο και αποδεικνύεται σχεδόν κάθε εβδομάδα ότι ένας παίκτης τύπου Μπέικον, ήταν υπέρ-απαραίτητος για την πράσινη μηχανή.

Ο Αμερικανός έχει 1000 και έναν τρόπους να βάζει την μπάλα στο καλάθι, στοιχείο τεράστιας σημασίας όταν η αντίπαλη άμυνα έχει “κλειδώσει” τους πάντες. Το τριφύλλι θα είχε τουλάχιστον 2 νίκες ακόμη αν είχε νωρίτερα έναν τέτοιο παίκτη και το σημαντικό είναι ότι δείχνει έτοιμος να γίνει και καλός συμπαίκτης και όχι απλά ένα υπερ-όπλο επιθετικά, ο οποίος όμως είναι μπασκετικά για την “πάρτη” του.

Η νίκη απέναντι στους Ιταλούς ήρθε χωρίς τον Γουόλτερς που όλοι συνειδητοποίησαν πόσο σημαντικός είναι για τον Παναθηναϊκό και με τους Μπείκον και Λι να κάνουν κατάθεση ψυχής, ιδίως ο κοντός τον οποίο αποθέωσε στις δηλώσεις του στον Δημήτρη Καρύδα και τον Χρήστο Καούρη ο ίδιος ο Μπέικον. Και τα έκανε ΄λα αυτά χωρίς τη μαμά του παρούσα!

Ο δρόμος μέχρι το τέλος της χρονιάς είναι δύσβατος με 3 ματς μακριά από το Ο.Α.Κ.Α. 2 στην Ισπανία και ακόμα ένα στην Κωνσταντινούπολη. Κερασάκι στην τούρτα το αιώνιο ντέρμπι στις 30 του μηνός. Μένει να δούμε αν το τριφύλλι έμαθε να αποφεύγει τις κακοτοπιές.