Ο Πανιώνιος δεν έπαψε και δε θα πάψει να αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους συλλόγους της χώρας. Όχι μόνο γιατί διακρίνεται για την παραγωγή αθλητών σε πολλά σπορ και αποτελεί δεκάδες χρόνια τώρα αθλητική κυψέλη για έναν από τους μεγαλύτερους δήμους της χώρας. Αλλά γιατί στηρίζεται σε ένα σημαντικό κομμάτι κόσμου που αδιαφορεί για κατηγορία, ονόματα παικτών, προπονητών…
Ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τον σύλλογο. Το παρόν και το μέλλον του. Τα κυριακάτικα μεσημέρια του στο ποδόσφαιρο, τα Σαββατιάτικα στο μπάσκετ, σστο κολυμβητήριο, στο βόλεϊ. Πολυαθλητικός σύλλογος που σε άντρες και γυναίκες βρίσκει πάντα τρόπο να έχει ρόλο στον ελληνικό αθλητισμό. Όχι κατ’ ανάγκη πρωταγωνιστικό, όμως πάντα έχει ρόλο.
Μεσημέρι Κυριακής και περισσότεροι από 1000 φίλαθλοι επέλεξαν να το περάσουν παρακολουθώντας την αγαπημένη τους ομάδα να αντιμετωπίζει τον Αίαντα Γαστούνης για το πρωτάθλημα της 3ης εθνικής κατηγορίας. Σε μια ακόμη χρονιά που οι Νεοσμυρνιώτες παρακολουθούν με αγωνία την προσπάθεια μιας ομάδας να αναγεννηθεί από τις στάχτες που πολλοί άφησαν πίσω τους.
Με ποδοσφαιριστές άγνωστους πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Αμφιβάλω αν το 20 ή το 30% όσων βρέθηκαν στο γήπεδο ήξερε την ενδεκάδα της ομάδας του. Κανείς όμως δεν σταμάτησε να την υποστηρίζει όπως ακριβώς το έκανε και σε επίπεδο πρώτης κατηγορίας. Μεταξύ των χιλίων θεατών, αρκετά παιδιά. Από αυτά που δε μεγαλώνουν με τίτλους, ούτε με συμμετοχές στην Ευρώπη. Αλλά με πίστη στη δική τους αθλητική οικογένεια και όσα πρεσβεύει. Στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, στον στίβο, παντού.
Ο Πανιώνιος κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει σε πρώτο ρόλο τόσο στο ποδόσφαιρο όσο και στο μπάσκετ. Αλλού είναι ήδη. Ανεξάρτητα όμως από τον ρόλο, στην εποχή που βιώνει τα δύσκολα, έχει πάντα το βασικότερο κομμάτι που εγγυάται για το μέλλον. Τον κόσμο του.
