Εμπαπέ: Το παιδί μεγαλώνει…

Την ώρα που η ανανεωμένη Ισπανία του κορυφαίου (“αισθάνομαι ότι είμαι ο καλύτερος στον κόσμο, κι ας μην είμαι”) κόουτς Λουίς Ενρίκε πείθει για την ικανότητά της να πάει τη διαδρομή μέχρι το τέλος στη Ντόχα…

Την ώρα που η διαολεμένη Βραζιλία με το δεύτερο ημίχρονό της απέναντι στη Σερβία επιβεβαιώνει τον τίτλο του εκ των φαβορί για την κούπα στο Μουντιάλ του χειμώνα…

Την ώρα που η καχεκτική Αργεντινή καρδιοχτυπάει για να σκοράρει απέναντι στο φοβικό Μεξικό σε τελικό παραμονής στη διοργάνωση μόλις από τη δεύτερη αγωνιστική, μετά το σαουδαραβικό στραπάτσο της πρεμιέρας…

Και την ώρα που το κατά Ντε Μπρόινε γηρασμένο Βέλγιο, η βαρετή του Κριστιάνο Πορτογαλία και η αμυντικογενής, κυνική Ολλανδία του Φαν Χαλ ψάχνουν εναγωνίως τη συνταγή της πρόκρισης, παρά την αγωνιστική διόλου πειστική εικόνα τους…

Την ίδια ώρα η παγκόσμια πρωτραθλήτρια Γαλλία, των απουσιών βασικών παικτών, των αμφιβολιών για τη συνοχή της, της επίμονης αναμονής Ζιντάν να αποτύχει ο κόουτς Ντιντιέ Ντεσάν για να αναλάβει ως εθνοσωτήρας, όχι μόνο διώχνει τον εφιάλτη της κατόχου που αποκλείεται από τη φάση των ομίλων στα τέσσερα τελευταία τουρνουά, αλλά με το δυο στα δυο στον όμιλό της προκρίνεται στους “16” και πείθει ότι ακόμη κι αν δεν είναι γοητευτική η απόδοσή της, μπορεί να πάει μακριά στη διοργάνωση.

Κι αυτό διότι, πέραν του ότι μπορεί να είναι και κυνική και θεαματική, ο Εμπαπέ είναι σε δαιμονιώδη φόρμα, ικανός να κάνει τη διαφορά ακόμη και σε κλειστά ματς όπως με τη Δανία, αγωνιζόμενος στο πλάι, στην κορυφή της επίθεσης, παντού.

Ο αστέρας της Παρί, ένα παιδί από τη Μονακό που μεγαλώνει και στο πρωτάθλημα και στη Ντόχα σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, σκοράροντας 7 γκολ από τα 31 που έχει και ο Ζιντάν σε Μουντιάλ. Και είναι μόλις 23 ετών…