Χρειάστηκε να φτάσει το δεύτερο μισό του Νοέμβρη για να παίξει εκτός έδρας ο Ολυμπιακός σε άλλο μέρος εκτός της Ιβηρικής. Βαρκελώνη, Μαδρίτη, Βιτόρια, τρεις νίκες που εκτόξευσαν την αυτοπεποίθησή του πριν η Μονακό και η Βαλένθια τον προσγειώσουν απότομα. Το συναπάντημα με τον Τρινκέρι στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας έχει πάντως διαφορετικούς κανόνες.
Η Μπάγερν είναι η ίδια. Κορμός, προπονητής, ηγέτες είναι ακόμα στο Μόναχο και έτσι ο τρόπος παιχνιδιού έχει διαφοροποιηθεί ελάχιστα. Η ορατή διαφορά έγκειται στην ποσότητα: ο Οθέλο Χάντερ έχει πια για παρέα στο «5» τον αθλητικό Γκιλέσπι και τον έμπειρο mobile σέντερ Χάρις, ενώ στο «4» ο Πόλι Τσίπσερ βαδίζει σιγά – σιγά στο δρόμο της ανάκαμψης. Στους φόργουορντ ο Ιζαάκ Μπόνγκα δίνει έκρηξη και ταχύτητα, ενώ στο «2» ο Κάσιους Γουίνστον μπαίνει στα παπούτσια του ποιοτικού, αλλά γυάλινου Ντάρεν Χίλιαρντ. Η απροσδόκητη απουσία του Σίσκο για προσωπικούς λόγους στερεί από τη Μπάγερν ποιότητα και λύσεις στο «1», όμως και πάλι τα νούμερα βγαίνουν άνετα.
Μπορεί εκτός του Λούτσιτς να μην υπάρχει κανείς που να ξεχωρίζει με άνεση από τους υπόλοιπους, όμως η αποψινή αντίπαλος του Ολυμπιακού μπορεί να υπερηφανεύεται για το βάθος και τις εναλλακτικές της λύσεις. Όπως είπε και ο Γιώργος Μπαρτζώκας στο αεροδρόμιο, το απαιτητικό σε ενέργεια γερμανικό πρωτάθλημα ανάγκασε τον Τρινκέρι σε τέτοιου είδους επιλογές. Πριν δύο χρόνια η ομάδα του έγινε η πρώτη γερμανική που έφτανε σε πλέι-οφ. Πέρσι τα κατάφερε ξανά, ακόμη και με τον αστερίσκο του πολέμου και έφτασε στα πέντε παιχνίδια τη Μπαρσελόνα, στο αριστούργημα του Ιταλού. Όταν όμως τα φώτα της Ευρωλίγκας έσβησαν, η φρέσκια Άλμπα σήκωσε και τις δύο χρονιές το τρόπαιο του πρωταθλητή, με την Μπάγερν να είναι εξαντλημένη σωματικά και ψυχολογικά.
Ξεκίνησαν με αρκετούς τραυματίες και δεν έβρισκαν στόχο με τίποτα: τις πρώτες τρεις αγωνιστικές του 0-3 δεν είχαν βάλει πάνω από 75 πόντους. Κατρακύλησαν ως το 0-5 μέχρι να λυγίσουν την πρωταθλήτρια Ευρώπης Εφές και να πανηγυρίσουν νίκη στο γερμανικό ντέρμπι με την Άλμπα, παίρνοντας βαθιά ανάσα. Κανείς δεν περνά λιγότερες ασίστ από αυτούς (μόλις 12.1), μόνο τρεις ομάδες σκοράρουν λιγότερο (73.0). Σουτάρουν ένα κάρο τρίποντα, βάζουν 10 ανά παιχνίδι με 35% ευστοχία. Πλην του Λούτσιτς (28 λεπτά), κανείς δεν ξεπερνά τα 25 λεπτά και όλοι πιέζουν αδιαπραγμάτευτα στην άμυνα και το ριμπάουντ. Χωρίς να είναι οι ποιοτικότεροι, προσπαθούν να κάνουν το παιχνίδι διαγωνισμό ενέργειας και θέλησης. Η Εφές, που αυτή την εποχή χασμουριέται με ύφος μπλαζέ, δεν ήταν έκπληξη που έφυγε από τη Γερμανία ηττημένη.
Ο Ολυμπιακός των τριών καταπονημένων διεθνών καλείται να αφήσει στον Πειραιά το κουστούμι της πιο αποτελεσματικής επίθεσης στην Ευρωλίγκα και να ντυθεί με στολή εκστρατείας. Η Ιβηρική μπορεί να προσφέρεται για επιθετικά σόου, όμως κανείς θα πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με την έδρα που επισκέπτεται και να είναι προετοιμασμένος για ό,τι θα έρθει. Τα προβλήματα των ερυθρόλευκων ήρθαν όταν δεν έβαλαν το κορμί τους στην φωτιά, ολίγον τι μαλθακοί και βολικά υπερεξαρτημένοι από την επίθεση για να τους βγάλει από τη δύσκολη θέση.
Μπορεί να γίνει και απόψε στο Audi Dome: οι επιθετικές δυνατότητες των δύο ομάδες απέχουν τουλάχιστον ένα σκαλί. Όμως ο Ολυμπιακός θα πρέπει να είναι έτοιμος να ανταποκριθεί στην ενέργεια και στην σκληράδα της Μπάγερν και να λερώσει τα χέρια του στις βρώμικες δουλειές. Αυτές που φαίνονται πολύ λιγότερο από τις ασίστ, τα καρφώματα και τα τρίποντα, όμως συχνά κάνουν τη διαφορά ανάμεσα στη νίκη και την ήττα.