Ο πρώτος μήνα έκλεισε όπως περίπου αναμενόταν: άσχημα. Ο Παναθηναϊκός υπήρξε αγωνιστικός σε όλα τα ματς πριν ενός, όμως η λυπητερή λέει 1-4 και η γκρίνια πολλαπλασιάζεται μέρα με την ημέρα. Ο Ντέγιαν Ράντονιτς έχει φυσικά στιβαρές δικαιολογίες για την εικόνα της ομάδας του ως τώρα. Ο βασικός του πόιντ γκαρντ έμεινε εκτός με το καλημέρα, οι δυο πιο ακριβοπληρωμένες (προ Μπέικον) μονάδες γύρισαν από το Ευρωμπάσκετ εκτός φόρμας (Γκριγκόνις-Παπαγιάννης), ο Πονίτκα αποκτήθηκε στα μέσα Σεπτέμβρη. Η Ευρωλίγκα, ως συνήθως, δεν συγχωρεί.
Η μπασκετική λογική λέει ότι ο Μαυροβούνιος δικαιούται χρόνο να παρουσιάσει τη δουλειά του – σε αυτό δεν χωρά αμφιβολία. Το πρόβλημα σε αυτό είναι πως ο νέος κόουτς δέχεται μονίμως τα απόνερα της κριτικής που κατά βάση ξεκινά από τον ιδιοκτήτη και μετακυλίεται ανάμεσα στους αρμούς της ομάδας στον τεχνικό διευθυντή Αργύρη Πεδουλάκη και τους βοηθούς Βόβορα (κυρίως) και Γιαπλέ. Με δύο λόγια, σε όποιον έχει σχέση με το παρελθόν. Δίκαιο; Καθόλου, όμως αυτή είναι η κατάσταση. Η άλλη πλευρά του νομίσματος λέει πως υπάρχει πολύς κόσμος που δεν ασχολείται με την ψηφιακή πραγματικότητα του twitter και πηγαίνεις το γήπεδο στηρίζοντας την προσπάθεια – ο όγκος της κερκίδας μετά το -29 από την Αλμπα δεν αντιπροσώπευε κόσμο που έχει ξεγράψει τν ομάδα. Σε κάθε περίπτωση ο Ράντονιτς έχει το πλεονέκτημα του ξένου κόουτς: δεν διαβάζει εφημερίδες και συνεχίζει να κάνει τη δουλειά του όπως αυτό νομίζει. Σωτήριο, στη αυτή τη φάση.
Αν δεν συμβεί κάτι νεότερο που πατήσει εκ νέου το κουμπί της επανεκκίνησης, ο Παναθηναϊκός θα οριστικοποιήσει το ρόστερ του μέσα στην επόμενη εβδομάδα, πιθανότατα με την αποδέσμευση του Άντριου Άντριους. Ο Αμερικανός γκαρντ έδειξε καλά δείγματα και στις δύο πλευρές του παρκέ και ως καθαρός γκαρντ είναι πιθανότατα χρησιμότερος από τους Πονίτκα – Γκριγκόνις, δεν παύει όμως να είναι ο πλέον αναλώσιμος. Κάπως έτσι οι ρόλοι θα μοιραστούν για τελευταία, ιδεατά, φορά.
Το ημερολόγιο εξυπηρετεί. Ως τις 26 Νοεμβρίου το τριφύλλι θα ξεμυτίσει από την Αθήνα μόνο μια φορά για να πεταχτεί ως την Πόλη και να συναντήσει τον Ιτούδη, όπερ σημαίνει χρόνος για προπόνηση, βελτίωση και εν τέλει πρόοδο. Με απλά λόγια, ο Παναθηναϊκός πρέπει να μάθει να κερδίζει. Θα είναι τόσο απλό; Πιθανότατα όχι, ειδικά από τη στιγμή που τρεις εκ των πιο ποιοτικών παικτών κινούνται κατά βάση στα ίδια τετραγωνικά. Όμως είναι αυτό που πρέπει να γίνει αν πρόκειται η σεζόν να σωθεί, δηλαδή να απομείνει σε αυτήν η μαγιά που θα εξασφαλίσει στον Παναθηναϊκό κάποιου είδους συνέχεια. Με τέσσερα εντός έδρας παιχνίδια απέναντι σε ομάδες που λογικά δεν θα μπουν στα πλέι-οφ, η ευκαιρία να γυρίσει το φύλλο και να αγοραστεί πολύτιμος χρόνος είναι μπροστά.
