«Τα πέναλτι τα χάνουν μόνο όσοι έχουν το κουράγιο να τα εκτελέσουν» είχε πει ο Ρομπέρτο Μπάτζιο και 180 ημέρες πριν από το Μουντιάλ της Ρωσίας, οι Mundo Stories θυμούνται εκείνο το πέναλτι…
«Ήξερα τι έπρεπε να κάνω, ήμουν απολύτως συγκεντρωμένος. Όμως ήμουν τόσο κουρασμένος και χτύπησα τη μπάλα πολύ δυνατά». Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ο Ρομπέρτο Μπάτζιο ευστόχησε στα 108 από τα 122 πέναλτι που ανέλαβε να εκτελέσει. Τέσσερις φορές βίωσε τη διαδικασία των πέναλτι σε νοκ-άουτ κατάσταση. Αστόχησε μόνο σε μία. Εκείνη τη ζεστή ημέρα του Ιουλίου, στη Πασαντίνα του Λος Άντζελες…
Το πέναλτι ήταν μέσα στη ζωή του. Όπως εκείνο που είχε αρνηθεί να εκτελέσει τον Απρίλιο του 1991 στο Comunale της Φλωρεντίας. To προηγούμενο καλοκαίρι ο Τζάνι Ανιέλι, αναζητώντας τον ηγέτη της Γιουβέντους που θα αμφισβητούσε τα πρωτεία της Μίλαν, έριξε στην πόρτα της καταχρεωμένης Φιορεντίνα ένα τσουβάλι λεφτά για τον Ρόμπι. Στις 7 Απριλίου 1991 ο Μπάτζιο επιστρέφει στη Φλωρεντία ως εχθρός. Η ομάδα του κερδίζει πέναλτι, αλλά ο ίδιος λέει ένα μεγαλοπρεπές nο! Κι όταν ο Τζίτζι Μαϊφρέντι τον κάνει αλλαγή, ένας φίλαθλος των Viola πετάει από την εξέδρα ένα κασκόλ της Φιορεντίνα. Σταματάει, το αρπάζει με το αριστερό χέρι και το σφίγγει με το δεξί κατευθυνόμενος προς τη φυσούνα, σε μια σουρεαλιστική στιγμή…
Με ένα εύστοχο πέναλτι κόντρα στη Χιλή, στις 11 Ιουνίου 1998, στο Μουντιάλ της Γαλλίας, είχε γράψει ιστορία. Έγινε ο μοναδικός Ιταλός που βρίσκει δίχτυα σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα. Ο ίδιος το κέρδισε, στέλνοντας τη μπάλα στο χέρι του Φουέντες. Με το που ο διαιτητής δίνει την παράβαση, στο μυαλό του Μπάτζιο έρχεται και πάλι ΕΚΕΙΝΟ το πέναλτι. Ο Κιέζα προσπαθεί να τον ηρεμήσει. Ο Ντίνο Μπάτζιο τον διώχνει. «Με αυτό το πέναλτι σκότωσα το φάντασμα του 1994» δηλώνει αργότερα…
Στην εθνική του Σάκι το 1994 είναι το σημείο αναφοράς, όχι λόγω της περίφημης αλογοουράς του. Όλοι περιμένουν κάτι ιδιαίτερο από τον ηγέτη τους, ο οποίος από τα τέλη των ‘80s έχει ασπαστεί το Βουδισμό. Φτάνοντας στις Η.Π.Α., άριστος γνώστης της –ενίοτε αδηφάγου- ιταλικής ποδοσφαιρικής κουλτούρας, δηλώνει πως «από ότι φαίνεται είναι ορισμένο από τη μοίρα να με δικάζουν συνέχεια…». Η φάση των ομίλων λίγο έλειψε να αποδειχθεί καταστροφική για τους Ιταλούς. Αρχή με ήττα-σοκ από το Έιρε με γκολ του Χάουτον. O άσος της Γιουβέντους, ύστερα από μια σειρά τραυματισμών μέσα στη σεζόν, φαίνεται ταλαιπωρημένος, ειδικά στις υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούσαν στις αμερικανικά γήπεδα. «Δεν αγωνίζεται με πάθος» λένε οι τηλεσχολιαστές. «Μοιάζει με πνιγμένο κουνέλι» προσθέτει αργότερα ο Ανιέλι, ο πρόεδρος της ομάδας του!
Δεύτερη αγωνιστική με τους Νορβηγούς κι ο εφιάλτης συνεχίζεται. Ο Παλιούκα στο 21’ πιάνει τη μπάλα με το χέρι εκτός περιοχής κι αποβάλλεται. Ο Σάκι βάζει το δεύτερο τερματοφύλακα Μαρκετζάνι στη θέση του Ρομπέρτο Μπάτζιο. Αδιανόητο! «Αλήθεια βγάζει τον Ρομπέρτο Μπάτζιο» αναρωτιέται ο Τζον Μότσον που περιγράφει το ματς για το BBC. «Παίζει με την καριέρα του» επισημαίνει για τον Σάκι ο Λίαμ Μπρέιντι, που είχε περάσει σχεδόν όλη τη δεκαετία του ’80 στο Campionato. «Μα αυτός είναι τρελός»! ψελλίζει ο Μπάτζιο, όπως αποτυπώνεται κι από την κάμερα.
Το γκολ του Ντίνο Μπάτζιο δίνει τη νίκη στους Azzurri και σώζει την κατάσταση. Την τελευταία αγωνιστική, το 1-1 με τους Μεξικανούς δημιουργεί μια απίθανη ισορροπία στη βαθμολογία: κι οι 4 ομάδες έχουν από 4 βαθμούς και την ίδια διαφορά τερμάτων (μοναδικό στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου)! Αυτοί που την πληρώνουν είναι οι Νορβηγοί, που μένουν εκτός νυμφώνος λόγω χειρότερης επίθεσης.
Στη νοκ-άουτ φάση εμφανίζεται ο…κανονικός Ρομπέρτο Μπάτζιο. Στους «16», η Νιγηρία προηγείται μέχρι το 88’, αλλά ο Ιταλός star ισοφαρίζει, στέλνοντας το ματς στην παράταση. Εκεί δίνει την πάσα στον Μπεναρίβο που παίρνει πέναλτι, το οποίο κάνει γκολ ο άσος της Γιουβέντους στο 102’ με άπιαστη εκτέλεση. Δοκάρι και μέσα.
Στα προημιτελικά οι Azzurri συναντούν τους Ισπανούς. Ο συνεπώνυμός του Ντίνο με ασύλληπτο σουτ δίνει το προβάδισμα, αλλά ο Καμινέρο ισοφαρίζει. Το σύνολο του Σάκι χτυπάει και πάλι προς το τέλος: στο 88’ ο Μπέρτι βρίσκει τον Σινιόρι, εκείνος «τσιμπάει» για τον Μπάτζιο, που αποφεύγει τον Θουμπιθαρέτα, κι από δύσκολη γωνία καταφέρνει να νικήσει και τον Αμπελάρδο, δίνοντας την πρόκριση στα ημιτελικά.
Εκεί περιμένουν οι απίθανοι Βούλγαροι του Στόιτσκοφ, που είχαν πετάξει έξω τους πρωταθλητές κόσμου Γερμανούς. Όμως ο Μπάτζιο έχει βρει ρυθμό και ουδείς μπορεί να τον σταματήσει. Δύο γκολ του μέχρι το 25’ είναι αρκετά. Το έκτο γκολ του Στόιτσκοφ σε εκείνο το Μουντιάλ δεν θα αλλάξει κάτι για τους Βαλκάνιους. Οι Ιταλοί είναι σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου για πρώτη φορά από το 1982!
Στον τελικό του Λος Άντζελες στις 17 Ιουλίου μπροστά σε 94.000 φιλάθλους, φαβορί είναι η Βραζιλία του Ρομάριο. Υπό κανονικές συνθήκες ο Μπάτζιο δεν πρέπει να αγωνιστεί, είναι τραυματίας. Έχει υποστεί θλάση στο προηγούμενο ματς, ενώ κι ο αστράγαλός του δεν είναι σε καλή κατάσταση από την αρχή του τουρνουά. Κάνει ένεση για να δώσει το «παρών».
Οι Βραζιλιάνοι είναι καλύτεροι και χάνουν τις πιο τρανταχτές ευκαιρίες, δίχως πάντως το ματς να έχει ποιότητα. Είναι φανερό πως οι παίκτες είναι «σκασμένοι». Για πρώτη φορά στην ιστορία, ένας τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου μένει στο μηδέν σε κανονική διάρκεια και παράταση, με αποτέλεσμα να κριθεί στα πέναλτι. Πρώτος εκτελεί ο Μπαρέζι, που στέλνει τη μπάλα ψηλά άουτ.
Ο Παλιούκα δίνει ελπίδες στους Ιταλούς αποκρούοντας το πέναλτι του Μάρσιο Σάντος. Αλμπερτίνι κι Εβάνι ευστοχούν, το ίδιο πράττουν Ρομάριο και Μπράνκο. Στο τέταρτο ιταλικό πέναλτι, ο Ταφαρέλ νικάει τον Μασάρο. Ο Ντούνγκα κάνει το 3-2 κι ο Ρόμπι στέκεται απέναντι από τον Ταφαρέλ.
«Στην καριέρα μου έχω χάσει κι άλλα πέναλτι, αλλά ουδέποτε έχω στείλει τη μπάλα ψηλά. Είναι η μοναδική φορά. Δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί. Δεν ξέρω. Τώρα όμως έγινε, τέλος. Ονειρευόμουν αυτή τη στιγμή από παιδί. Ένα όνειρο το οποίο στην πιο όμορφη στιγμή του, έγινε εφιάλτης» θα πει ο Μπάτζιο. Ο πνευματικός του, τον είχε προειδοποιήσει: «Αυτό το Μουντιάλ θα το κερδίσεις ή θα το χάσεις στο τελευταίο δευτερόλεπτο».
«Καταραμένα πέναλτι» γράφει με πόνο στο πρωτοσέλιδο της επόμενης ημέρας η Gazzetta dello Sport, εκφράζοντας τον πόνο των Ιταλών.
Το αμερικανικό Παγκόσμιο Κύπελλο τελείωσε όπως άρχισε. Με ένα χαμένο πέναλτι. Στην τελετή έναρξης από την Νταϊάνα Ρος.
Και στον τελικό από το Ρομπέρτο Μπάτζιο. Στην αυτοβιογραφία του Una Porta Nel Cielo γράφει μεταξύ άλλων: «Είναι η χειρότερη στιγμή της καριέρας μου. Ακόμη την έχω στο μυαλό μου. Εάν μπορούσα να σβήσω μια στιγμή από την πορεία μου, αυτή θα ήταν. Αυτό που πολλοί ξεχνούν είναι πως ακόμη και να είχα σκοράρει, η Βραζιλία θα είχε την ευκαιρία να κατακτήσει το τρόπαιο με το τελευταίο της πέναλτι, αφού νωρίτερα είχαν αστοχήσει Μπαρέζι και Μασάρο. Όλοι έψαχναν έναν αμνό για να σφάξουν κι επέλεξαν εμένα. Ξεχνώντας πως είχαν φτάσει στον τελικό χάρη σε εμένα».
