Μετά από τέτοια σεζόν για τον Παναθηναϊκό, είναι δύσκολο να εισέρχεται κάποιος σε αγωνιστικούς προσανατολισμούς και ψιλά γράμματα, πριν από οποιονδήποτε αγώνα.

Οι “πράσινοι” σ’΄αυτή τη μεταβατική τους σεζόν δεν τα έχουν πάει καθόλου καλά ανεξάρτητα αν γι’ αυτό υπάρχουν πολλές δικαιολογίες που υπερβαίνουν το αγωνιστικό κομμάτι. 

Ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει μια ομάδα που σε 49 μέρες έχει παίξει μόλις δύο παιχνίδια στην Ευρωλίγκα. Η Μπάγερν έχει πέσει η ίδια θύμα κορονοϊού δύο φορές, ενώ στη συνέχεια το πρόγραμμα της έμπλεξε ακόμα περισσότερο όταν ματαιώθηκαν τα παιχνίδια με τις ρώσικες ομάδες, ή αναβλήθηκαν άλλα εξαιτίας δικών τους προβλημάτων με τον κορωνοϊό. 

Έτσι λοιπόν από την μία πλευρά είναι ο Παναθηναϊκός που τον τελευταίο καιρό προσπαθεί να μαζέψει δωδεκάδα και έχει να κάνει κανονική προπόνηση λόγω προβλημάτων με ιώσεις και τραυματισμούς πάνω από 15 μέρες και από την άλλη η Μπάγερν, η οποία δεν θα έλεγε κανείς πως είναι σε αγωνιστικό ρυθμό λόγω των ελάχιστων αγώνων που έχει παίξει το τελευταίο δίμηνο. 

Στόχος της ελληνικής ομάδας πλέον είναι να μαζέψει όσο το δυνατόν περισσότερες νίκες μέχρι το φινάλε, προκειμένου να αποφύγει την διαφαινόμενη τελευταία θέση στον βαθμολογικό πίνακα, κάτι που θα αποτελεί μαύρη σελίδα για την ελληνική ομάδα και το ένδοξο παρελθόν της. Λογικά οι αλλαγές που θα έρθουν το προσεχές καλοκαίρι (όχι μόνο σε αγωνιστικό επίπεδο) θα βοηθήσουν να αφήσει πίσω του ο Παναθηναϊκός, αυτή την τραγική σεζόν στην Ευρωλίγκα, επομένως επί του παρόντος το μοναδικό ζητούμενο είναι το όσο το δυνατόν πιο καλό τελείωμα. 

Όσο για το ματς, η Μπάγερν μέχρι τότε που είχαμε εικόνα από τον τρόπο που παίζει, είναι μια ομάδα ιδιαίτερα επικίνδυνη με παίκτες έμπειρους και ικανούς, όπως επίσης και με έναν προπονητή τον Αντρέα Τρινκέρι που ξεχωρίζει για τις ιδέες του και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τις καταστάσεις. Ο Παναθηναϊκός είναι απαραίτητο να έχει το πάνω χέρι στον ρυθμό του παιχνιδιού, διαφορετικά θα έχει προβλήματα.