Μια ορθή κίνηση της διοίκησης του Παναθηναϊκού, σκόρπισε ενθουσιασμό στον κόσμο της ομάδας και δικαιολογημένα.
Από τα αγαπημένα παιδιά της εξέδρας ο Γιάννης Καλιτζακης, που ως ποδοσφαιριστής έδινε και την ψυχή του για την ομάδα, ενώ είχε συνδέσει το όνομα του με τις μεγάλες επιτυχίες των πράσινων στις δεκαετίας 1980 και 1990.
Αλλά και αργότερα, όταν αποχώρησε από την ενεργό δράση, διατήρησε τα χαρακτηριστικά που είχε ως αθλητής, για αυτό το λόγο τον εκτιμούσε ο κόσμος. Δυναμικός, ειλικρινής και ατίθασος.
Είχε πάντοτε το θάρρος της γνώμης του και δεν δίστασε να κάνει κριτική για ότι στραβό έβλεπε.
Στο άκουσμα της επιστροφής του σε ουσιαστικό πόστο στο Τριφυλλι, τα σχόλια ήταν ενθουσιώδη, τόσο από τους οπαδούς της αθηναϊκής ομάδας στις εκπομπές λόγου στα ερτζιανά, όσο και στον γραπτό Τυπο, μέσα από τα κείμενα των ρεπόρτερ του Παναθηναϊκού.
Η δημοτικότητα του στον κόσμο της αθηναϊκής ομάδας είναι μεγάλη, ανεξάρτητα αν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τη στιγμή που κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
Σπάνια μια επιστροφή βετεράνου σε ένα σωματείο έχει προκαλέσει τόσο μεγάλο ενθουσιασμό. Βεβαίως όσα χρόνια και αν περάσουν κάποια πράγματα δεν μπορούν να ξεχαστούν.
Τα τέσσερα πρωταθλήματα, τα έξι κυπελλα, η συμμετοχή στην μικτή κόσμου, η εξουδετέρωση του μεγάλου Ιαν Ρας της Γιουβέντους, αλλά και η αλησμόνητη φάση με το διωξιμο της μπάλας στην γραμμή, στον εκτός έδρας αγώνα με την Ναντ, σε ένα χιονισμένα τοπίο, έχουν μείνει στην ιστορία.
Τώρα, όμως, υπάρχει το παρόν. Ο «Νίντζα» ξέρει το ποδόσφαιρο όσο λίγοι και με τον χαρακτήρα του, μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά σε ένα νευραλγικό πόστο, αρχικά στη Β’ ομάδα.
Σίγουρα δεν θα είναι διακοσμητικό στοιχείο. Άλλωστε για συγκεκριμένο λόγο τον προσέλαβαν οι αρμόδιοι και όχι για να κάνει μια τιμητική αργομισθία, την οποία, λόγω χαρακτήρα, δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να δεχθεί.