Απολογισμός διόλου κολακευτικός, για ένα τόσο μεγάλο σωματείο.
Δυστυχώς και στην Θεσσαλονίκη οι Πράσινοι αδίκησαν τον εαυτό τους και κατάφεραν να χάσουν ένα ματς από το οποίο θα μπορούσαν να πάρουν άνετα τον βαθμό της ισοπαλίας.
Το ίδιο έργο που έχουμε δεί αρκετές φορές από το ξεκίνημα της σεζόν, το παρακολουθήσαμε και πάλι στην Τουμπα.
Εξηγήσεις δεν δόθηκαν ούτε χθες, για τον τρόπο που η ομάδα χάνει βαθμούς σχεδόν σε όλα τα κρίσιμα ματς (με παρόμοιο τρόπο).
Φθάσαμε στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος και ο Παναθηναϊκός κλωτσά τις ευκαιρίες, τη μία κατόπιν της άλλης.
Έχει χτυπήσει ήδη το καμπανάκι, αλλά κανείς δεν το ακούει.
Τι συμβαίνει και λίγο πριν από το τέλος η ομάδα δέχεται γκολ από το πουθενά ;
Γιατί χθες στο Β’ 45λεπτο το Τριφύλλι οπισθοχώρησε και δεν έκανε ούτε μια αξιόλογη ευκαιρία ;
Ίσως ο Γιοβάνοβιτς γνωρίζει καλύτερα τι συμβαίνει.
Οφείλει μάλιστα σαν προπονητής να το διορθώσει, ωστόσο και εκείνος έχει σημαντικές ευθύνες για όσα βλέπουμε στον αγωνιστικό χώρο.
Η χρησιμοποίηση του Αγιουμπ, μετά από ένα χρόνο αγωνιστικής απραξίας, σε ένα τόσο κρίσιμο χρονικά σημείο, δεν έχει λογική.
Ούτε η αντικατάσταση του Ιωαννίδη, ενός παίκτη που πάλευε με πάθος μέχρι εκείνη τη στιγμή.