“Όπως και να ‘χει, η ΑΕΚ έχει να κρατήσει πολλά πράγματα από το ματς με τον Ατρόμητο, αλλά και την ίδια στιγμή να βελτιώσει και όσο είναι σοβαρή, με πειθαρχία και ένταση η βελτίωση θα έρχεται πιο εύκολα. Αλλιώς θα κάνει ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω” έγραφα στην προτελευταία παράγραφο του blog μετά τη νίκη της ΑΕΚ επί του Ατρόμητου μόλις μία εβδομάδα πριν…
Μόλις μία εβδομάδα χρειάστηκε να περάσει, καθώς αναβλήθηκε η ρεβάνς Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ, για να κάνει ξανά η ΑΕΚ δύο βήματα (μπορεί και περισσότερα) πίσω. Η νέα εντός έδρας ήττα από τον Βόλο αυτή τη φορά κλόνισε ξανά τα “κιτρινόμαυρα” αποδυτήρια, δημιουργώντας κλίμα αμφισβήτησης πλέον για τους πάντες. Παίκτες, τεχνική ηγεσία, τεχνικούς διευθυντές, διοίκηση.
Στο ίδιο έργο θεατές δηλαδή για ακόμα μία φορά, ούτε που θυμάμαι πόσες φορές έχουμε χρησιμοποιήσει αυτή την έκφραση μετά από κάποιο ματς της Ένωσης. Παίκτες άλλαξαν, προπονητές έχουν αλλάξει με το μέτρημα να έχει χαθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά η κατάσταση όχι μόνο δεν αλλάζει, αλλά γίνεται χειρότερη κάθε χρόνο. Ας περιμένουμε να δούμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον… Θα έχουμε κι άλλη αλλαγή προπονητή; Γιατί ερχομό νέου ποδοσφαιριστή δεν θα έχουμε σίγουρα. Πως μπορεί να αλλάξουν τα δεδομένα στο εσωτερικό; Θα υπάρξουν αλλαγές; Ίδωμεν. Για την ώρα φαίνεται πως το πρότζετ του περυσινού καλοκαιριού με το ολικό λίφτινγκ οδεύει στα βράχια.
Κύκνος που έγινε ασχημόπαπο
Η ΑΕΚ έκανε ένα καλό πρώτο ημίχρονο, όχι το καλύτερο που θα μπορούσε, αλλά στο πρώτο ημίχρονο θα μπορούσε κάλλιστα με την εικόνα της να τελειώσει το ματς από νωρίς. Δεν το έκανε παρά τις πολλές ευκαιρίες που δημιούργησε και το πλήρωσε για ακόμα μία φορά.
Δεν εντυπωσίασε με την απόδοσή της, αλλά με τις κάθετες μπαλιές στην πλάτη της άμυνας και την ταχύτητα κυρίως του Γκαρσία δημιούργησε πολλές προϋποθέσεις για δεύτερο και τρίτο γκολ. Όπως και ο Βόλος φυσικά που και αυτός θα μπορούσε να διπλασιάσει τα τέρματά του πρώτος με τα δοκάρια των Ρεγκατέν και Φερνάντες.
Στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ εξαφανίστηκε από το γήπεδο, σε 45+6 λεπτά δεν είχε όχι κλασική ευκαιρία, αλλά ούτε τελική. Λες και έβλεπες άλλη ομάδα. Χωρίς ένταση, χωρίς τρεξίματα, χωρίς συνεργασίες και με τον Βόλο να διορθώνει τη δική του αδυναμία με τις κόντρες που δεχόταν σταματώντας από νωρίς κάθε επίθεση των γηπεδούχων.
Και αφού η ΑΕΚ δεν βγήκε ποτέ στο δεύτερο ημίχρονο, ήρθε η στιγμή με το ανόητο πέναλτι του Τζαβέλλα στον Ρινέρ για να γίνει το 1-2 και να ηττηθεί η Ένωση για τρίτη συνεχόμενη φορά σε εντός έδρας παιχνίδι της.
Και έτσι ξανά οι “κιτρινόμαυροι” με την πλάτη στον τοίχο, διαγράφοντας τις προηγούμενες δύο καλές εμφανίσεις με ΠΑΟΚ και Ατρόμητο και αναζητώντας σανίδα σωτηρίας στο “Κλεάνθης Βικελίδης” κόντρα στον Άρη, όπου και πάλι θα παραταχθεί με απουσίες.
