Από την ανεπανάληπτη, σπάνια για πρώτο ημίωρο, παράσταση Κυπέλλου, ΛίVARπουλ-Γουέστ Μπρομ 2-3 του «Άνφιλντ» έλειπε μόνο ο.. Χατζηχρήστος! Το σπάνιο κωμικό ταλέντο του και η ατάκα-μαχαιριά. «Μα, ποιος είναι επιτέλους αυτός ο… VAR;». Έγινε της κακομοίρας. Στην Αγγλία που δοκιμάζει νέα τεχνολογικά συστήματα με σκεπτικισμό και με γκριμάτσα γευσιγνώστη που δυσφορεί στην πρώτη άνοστη γεύση.
Το 1-0 με Φιρμίνο στο 6’ ήταν 1-2 στο 11’ με δυο γκολ του Ροντρίγκες, σε νοκ-άουτ καταπληκτικό ματς, μέχρι να αναλάβει δράση αυτός ο περιλάλητος… VAR! Αμ πώς, ασουπή τώρα! VARάτε με κι ας κλαίω!
Το 1-3 του διαιτητή για κανονικό γκολ του Ντόουσον μετατρέπεται (σωστά) σε οφσάιντ, άρα 1-2.
Το «παίζεται» του ρέφερι Πόουσον στον Σαλάχ για πέναλτι του ΛίVARμορ γίνεται, μέσω βίντεο, πάλι σωστά, πέναλτι. Ο Φιρμίνο στέλνει τη μπάλα στο δοκάρι, άρα 1-2.
Στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου, το 1-3 του Ντόουσον αμφισβητείται (κακώς) από το VAR, δεν υπάρχει ούτε… οφσάιντ, ούτε φάουλ, ούτε κόρνερ, ούτε δοκάρι, παρά μόνο γκολ, συνεπώς ημίχρονο 1-3!
Στις αποφάσεις του διαιτητή το σκορ στο ημίχρονο είναι 1-3, στις «παρεμβάσεις» του βίντεο που διορθώνει τα διαιτητικά σφάλματα, το σκορ είναι 1-3! Αμ πώς! Τι δεν… ακαταλάβατε; Δε θέλω… αχειραψίες και… ψυχρασίες!
Στο τέλος της βραδιάς, η κακή Λίβερπουλ αποκλείστηκε, η καλύτερη Γουέστ Μπρομ προκρίθηκε στους «32» του FA Cup. Στην παραδοσιακή Αγγλία, ξέρετε εκεί που τα ίσια είναι ανάποδα, εφαρμόζουν το VAR από το Μπράιτον-Κρισταλ Πάλας (8/01/2018) στο Κύπελλο και μάλιστα στο «Άνφιλντ» εγκαταστάθηκε για πρώτη φορά το σύστημα ηλεκτρονικής παρέμβασης στα ματς. Κι έγινε της κακομοίρας. Και στο ματς, λόγω ρυθμού και ανατροπής. Και στο εξωαγωνιστικό, λόγω… ΛίVARπουλ!
Ο άπειρος τηλε-σκηνοθέτης, τα «έχασε» τελείως και στο δεύτερο ημίχρονο, ό,τι σημαντικό συνέβαινε το έκανε… VAR! ΝτουVAR κανονικό! Ακόμη και το 2-3 του φλύαρου στο ματς Σαλάχ το έβαλε στο «παράθυρο»: στο μικρό ο ρέφερι που είχε δείξει σέντρα και στο μεγάλο, η πεντακάθαρη φάση! Άνευ λόγου σύγχυση. Η πρώτη γεύση που λέγαμε…
Ο δε διαιτητής Κεγκ Πόουσον έδειξε συνολικά στο ματς πέντε (!) φορές το… τετράγωνο της… τιβί (άλλος βάζει γκολ και κάνει καρδούλες, τώρα όποιος βάζει γκολ θα κάνει… τετραγωνάκια!) και μετά τη βούλα, τη σέντρα, την ακύρωση του γκολ! «Μα, ποιος είναι επιτέλους αυτός ο… VAR;».
Στην Αγγλία που δεν τρελαίνονται σε κάθε φάση μόνο για τη διαιτησία και έχουν αποδεχτεί ότι τα λάθη είναι εντός προγράμματος, στην εφαρμογή του VAR έχουν ήδη αρκετά θέματα να επιλύσουν! Συνεργασίας και επιλογών, χρόνου, διακοπών, τηλεκάλυψης. Και είναι αμφίβολο αν θα καταλήξουν σε μόνιμη αποδοχή στο πρωτάθλημα.
Γιατί δεν μπορεί η κάμερα και η τηλελήψη, όσο καλή κι να είναι (καλά, αφήστε να έχει κάνει λάθος ο σκηνοθέτης και να μην την έχει τη φάση ή τη γραμμή του οφσάιντ, VARάτε! αλύπητα) να διορθώνει κάθε διαιτητικό λάθος. Όπως και δεν μπορεί το προγραμματισμένο για το τέλειο ματς κομπιούτερ να διορθώνει τις λάθος πάσες των ποδοσφαιριστών! Με τα λάθη τους όλοι…
Άλλο το λάθος που διαμορφώνει αποτέλεσμα και είναι καθοριστικό κι άλλο κάθε δυο τρία λεπτά, διακοπή! Δηλαδή, αν ο φρενήρης ρυθμός στο ματς της Λίβερπουλ συνεχιζόταν και στο δεύτερο ημίχρονο, πόσα… VAR θα κατέγραφε ο στατιστικολόγος; Μήπως στο φινάλε, στην κάρτα στατιστικών να βάλουμε και τα VAR;
Στην Ελλάδα και της ποδοσφαιρικής μεταξύ άλλων παντογνωσίας, πόσες φορές αλήθεια (με βάση τα συμβαίνοντα κάθε Κυριακή στα γήπεδα και κυρίως με βάση τα προεόρτια των ντέρμπι) θα διακόπτεται το ματς για να πηγαίνει στο μόνιτορ ο διαιτητής και να βλέπει τα… λάθη του για να τα διορθώσει; Πόσες προγραμματισμένες διακοπές θα έχει ο κάθε αγώνας; Κι αν μια ομάδα ζητάει πέντε πέναλτι και η άλλη άλλα πέντε, στις δέκα διακοπές, πόσες θα είναι… δώρο;
Καθυστερήσεις πρώτου μέρους για τρία VAR και δυο τραυματισμούς, τέσσερα λεπτά στο Λίβερπουλ! Στην Ελλάδα, μήπως… εννιά;
Αλήθεια, τα έχουμε τακτοποιήσει όλα (οργάνωση, γήπεδα, δομή πρωταθλήματος, ανταγωνιστικότητα, αξιοπιστία, επίπεδο διαιτησίας) και θέλουμε και VAR;
«Μα, ποιος είναι επιτέλους αυτός ο… VAR;» που θα έλεγε κι ο Χατζηχρήστος. Ασουπή…