Ο Δημήτρης Καρύδας βάζει στο… μικροσκόπιο ένα από τα πιο μονόπλευρα ντέρμπι αιωνίων της τελευταίας 20ετίας και καταθέτει τα συμπεράσματα του.

Αυτή τη φορά οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν στο ΟΑΚΑ ήταν ξεκάθαρες. Ο Ολυμπιακός μπήκε από το πρώτο λεπτό με το πόδι στο γκάζι και κέρδισε δίκαια φτιάχνοντας στο τέλος μια διαφορά 19 πόντων. Διαφορά που στοιχειοθετεί τη δεύτερη μεγαλύτερη Ευρωπαϊκή νίκη του μετά το +20 του 1997 (69-49) στο δρόμο για το φάιναλ φορ της Ρώμης και την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού τίτλου.

Οι ερυθρόλευκοι ήταν όχι μόνο η καλύτερη ομάδα στο παρκέ αλλά και η πιο διαβασμένη. Ο τρόπος αντιμετώπισης της ζώνης του Πρίφτη ήταν σεμιναριακός αφού οι παίκτες του Ολυμπιακού με διπλές υπερφορτώσεις βρήκαν πολλά ελεύθερα σουτ ειδικά από τις γωνίες. Για όλο το πρώτο μέρος που ο Ολυμπιακός έδωσε επιθετικό ρεσιτάλ τα τρίποντα ήταν μια καλή λύση και παρά τη μονοδιάστατη εκδήλωση επιθέσεων οι 45 πόντοι μιλάνε από μόνοι τους.

Στην τρίτη περίοδο η εικόνα του αγώνα άλλαξε καθώς οι ερυθρόλευκοι σταμάτησαν να βρίσκουν ελεύθερα σουτ, τα τρίποντα δεν έμπαιναν τόσο εύκολα και το αποτέλεσμα ήταν να γίνουν αρκετά λάθη. Ο Παναθηναϊκός βρήκε τρόπο να επιστρέψει και να μειώσει στο -3 αλλά εκεί μπήκε στην εξίσωση ο Σακίλ Μακίσικ. Ο Αμερικάνος έδωσε στον Ολυμπιακό αυτό ακριβώς που έψαχνε για σχεδόν 30 λεπτά.

Διαφορετικότητα και ποικιλία επιλογών στην επίθεση. Οι διεισδύσεις του Μακίσικ αποτέλεσαν το καλύτερο αντίδοτο στην κυριαρχική παρουσία του Παπαγιάννη μέσα στη ρακέτα. Ο ψηλός του Πναθηναϊκού έκανε μια συγκινητική υπερπροσπάθεια παίζοντας σχεδόν 37 λεπτά στο ντέρμπι και συντρίβοντας το σχετικό ρεκόρ καριέρας του.

Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι ο Παπαγιάννης επηρεάζει αμυντικά τη ροή ενός αγώνα όσο λίγοι ‘’δεινόσαυροι’’ στην Ευρωλίγκα και αλλοιώνει το αντίπαλο επιθετικό παιχνίδι με την παρουσία του στο κέντρο της ρακέτας. Πιθανώς, μόνο ο Ταβάρες μπορεί και το κάνει καλύτερα προσθέτοντας (ο σέντερ της Ρεάλ) ένα πιο πλήρες επιθετικό παιχνίδι στο ρεπερτόριο του τα τελευταία χρόνια.

Πρακτικά μιλώντας ο Ολυμπιακός έκλεισε τον πρώτο γύρο φτάνοντας τις 12 νίκες. Έχει κρατήσει το αήττητο του στο ΣΕΦ για εννιά αγώνες και οι τρεις νίκες μακριά από το Φάληρο αποτελούν εξαιρετική παρακαταθήκη ειδικά σε μια χρονιά που οι εκτός έδρας νίκες είναι πολύ σπάνιες.

Είναι ξεκάθαρο πια ότι με το όριο ασφαλούς πρόκρισης χαραγμένο εδώ και καιρό στις 18 νίκες ο Ολυμπιακός πατάει στέρεα στα πλέι οφ από το τέλος του πρώτου γύρου. Ότι καν πουν Μπαρτζώκας και παίκτες με μετριοπάθεια και σύνεση είναι περίπου δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει στα πλέι οφ της Ευρωλίγκα.

Επόμενος στόχος πια η κατάκτηση του πλεονεκτήματος έδρας κάτι για το οποίο μάλλον θα απαιτηθούν με βάση τη ροή του πράγματος οι 21 νίκες.