Τελευταίο τρίλεπτο στο Φάληρο. Ο Σλούκας δεν συνεννοείται σωστά με τον Παπανικολάου, η μπάλα πηγαίνει στις διαφημιστικές πινακίδες, οι δυο τους το συζητούν χαμογελώντας και το αφήνουν πίσω τους, αφού η διαφορά είναι κοντά στους είκοσι πόντους. Μετά από σχεδόν τρία δεκάλεπτα ιδρώτα και αδιαπραγμάτευτης αφοσίωσης στην άμυνα είχαν καθαρίσει προ πολλού το ματς, φτιάχνοντας για τους εαυτούς τους την πολυτέλεια του λάθους.
Δεν είναι πια σύμπτωση, γιατί έχει ξανασυμβεί. Ο Ολυμπιακός έχει βρει τρόπο να μην αφήνει τα κακώς κείμενα της επίθεσης να επηρεάζουν την διάθεση και την συγκέντρωση του στην οπισθοφυλακή, ακόμα και όταν τα τόσα μαζεμένα άστοχα τρίποντα και οι πεταμένες βολές μπορούν να εκνευρίσουν οποιονδήποτε. Συνέβη με την Ρεάλ, με την Φενέρ, χθες με την Μονακό: δεν είναι πια τυχαίο.
Οι ερυθρόλευκοι πιάστηκαν ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουν την τελείως προβλέψιμη early offense του Τζέιμς, έδωσαν πόντους και αυτοπεποίθηση σε όποιον φιλοξενούμενο πατούσε παρκέ, όμως βρήκαν τον τρόπο να επιστρέψουν με τον δύσκολο τρόπο. Χωρίς να έχει κανείς παίκτης τους πραγματικό επιθετικό ρυθμό. Με την δεύτερη πεντάδα να βρίσκει αμυντικές λύσεις αλλά όχι σκορ. Με τους σκόρερ να είναι εξαφανισμένοι και τα λάθη αρκετά (8). Αφού μετά από όλα αυτά η εις βάρος τους διαφορά ήταν μόλις στο -3, το πράγμα ήταν απολύτως διαχειρίσιμο.
Φυσικά η άμυνα του Ολυμπιακού δοκιμάστηκε πολύ λιγότερο στην επανάληψη γιατί ο Μάικ Τζέιμς αποφάσισε να παίξει το απόλυτο εγωιστικό παιχνίδι. Θαρρείς και ήταν ο Τζέιμς Χάρντεν σε παιχνίδι επίδειξης στην G League, σχεδόν κάθε επιλογή του στο πρώτο πεντάλεπτο του δεύτερου μέρους οδήγησε τον Ολυμπιακό σε αιφνιδιασμό ή transition επίθεση, αφού όλοι τον παρακολουθούσαν χωρίς να έχουν την παραμικρή ιδέα για τη συνέχεια: ποιος θα πάρει τη μπάλα, ποιος θα σουτάρει, ποιος θα γυρίσει στην άμυνα. “Revenge seaon” είχε προαναγγείλει, “σεζόν εκδίκησης”, όμως τον πρώτο που εκδικείται ώρες – ώρες είναι την νέα του ομάδα: εδώ έφτασε ο αντίπαλος προπονητής να του κάνει νεύμα να γυρίσει στην άμυνα!
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας συνέχισε ευτυχισμένος το small ball σχήμα με τον Ζαν-Σαρλ στο «5», αφού στην επίθεση είχε ευελιξία, επιλογές και σκορ και στην άμυνα δεν κινδύνευε καθόλου, αφού οι Μοτιεγιούνας, Χολ, Τόμας και Μότουμ παρακολουθούσαν τους γκαρντ να γίνονται μεζεδάκια στα νύχια του Παπανικολάου. Απέναντι σε αυτό το μπάσκετ παιδικής χαράς οι γηπεδούχοι πέτυχαν 24 πόντους, οι οποίοι θα ήταν άνετα 34 με στοιχειώδη ευστοχία σε τρίποντα και βολές. Στην πραγματικότητα, το παιχνίδι είχε τελειώσει από το 30΄.
Κατά τα άλλα, ο Σάσα Βεζένκοφ πιθανότατα έμαθε πως ηγέτης και σταρ δεν γίνεσαι μόνο αν είσαι ο πιο ποιοτικός παίκτης, αλλά και ο πιο σκληρός πνευματικά, εκείνος που δεν αφήνει την αυτοπεποίθηση του να επηρεαστεί από μια καλή ή κακή εβδομάδα. Δεν είναι κάτι που θα έρθει από τη μία εβδομάδα στην άλλη, όμως ο φόργουορντ του Ολυμπιακού καλείται να χαλιναγωγήσει το συναίσθημα στο δρόμο προς την αγωνιστική ολοκλήρωση. Το ίδιο είναι κάτι το οποίο (ως τώρα) αποτελεί το βασικό προτέρημα και το μεγαλύτερο μειονέκτημα του Κώστα Παπανικολάου. Αντίθετα, ο Τάιλερ Ντόρσεϊ δεν έχει τέτοιες σκοτούρες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως και το δικό του παιχνίδι δεν επιδέχεται βελτιώσεων.
Σύμφωνα με το εντός ερυθρόλευκων τειχών ρεπορτάζ, ο Κουίνσι Έισι είναι σε «αξιοπρεπή» αγωνιστική κατάσταση, δεδομένης της πολύμηνης αγωνιστικής απραξίας του. Με δεδομένη την κατάσταση του Χασάν Μάρτιν, ο νέος ξένος της ομάδας μπορεί να αποδειχθεί σύντομα πιο απαραίτητος από ότι αυτές τις μέρες φαίνεται: δεν είναι πολλές οι ομάδες, ούτε και οι προπονητές που θα επιτρέψουν στον Ζαν-Σαρλ να κάνει παρέλαση στο «5» με 18+7 χωρίς να προσπαθήσουν έστω να αναδείξουν τις αδυναμίες του.
Με καθαρό το εντός έδρας μητρώο του, ο Ολυμπιακός θα ξεκινήσει πλέον την ευρωπαϊκή του τουρνέ. Αγία Πετρούπολη, Κωνσταντινούπολη και Μιλάνο θα δώσουν χρήσιμες απαντήσεις σε γνωστά και ίσως άγνωστα ακόμη ερωτήματα .