O Kωστής Μπότσαρης γράφει στο προσωπικό του blog για την πρόκριση του ΠΑΟΚ στα ημιτελικά του Κυπέλλου.

Ο δεύτερος αγώνας της προημιτελικής φάσης του Κυπέλλου με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι κάθε άλλο παρά ως εύκολη υπόθεση αναμενόταν για πλείστους όσους λόγους. Παρόλα αυτά, σ’ έναν αγώνα τον οποίο ο ΠΑΟΚ έδωσε χωρίς τους Βιεϊρίνια, Μαουρίσιο, Κάμπος, Πρίγιοβιτς, κόντρα σε μια από τις – αποδεδειγμένα – καλύτερες και πλέον δυσκολοκατάβλητες ομάδες της σεζόν, δίχως καν να προσεγγίσει τα καλά του επίπεδα απόδοσης αλλά επενδύοντας στις βασικές του ποδοσφαιρικές αρχές, σ’ ένα περιβάλλον που αίφνης έγινε απόλυτα εχθρικό με τα όποια όρια να αποτελούν θέμα συζήτησης, παρέμεινε αλώβητος, σημείωσε εμφατική νίκη 3-1 (30’ Σάκχοφ, 67’ Κάνιας, 79’ Κουλούρης – 54’ Βασιλακάκης) γράφοντας ιστορία καθώς ήταν η δέκατη τρίτη διαδοχική (σ.σ. κάτι που δεν είχε καταφέρει ποτέ ως τώρα στην ιστορία του) και κατοχυρώνοντας μια θέση στους ημιτελικούς της διοργάνωσης, μαζί με τους ΑΕΚ, ΑΕΛ, Πανιώνιο και πλέον περιμένει την προσεχή Δευτέρα το πρωί να μάθει απέναντι σε ποιόν εξ αυτών καλείται να υπερασπιστεί – εκ νέου – τον τίτλο του.

Ηταν γνωστό πως βάσει των όσων έγιναν στον πρώτο αγώνα της Τούμπας, η χτεσινή αναμέτρηση θα εμπεριείχε πολύ πάθος και αντίστοιχο εγωϊσμό από τους γηπεδούχους προκειμένου ν’ αποδείξουν την ανωτερότητά τους. Μπροστά σε – περίπου – εκατόν πενήντα οπαδούς του, με τον Ραζβάν Λουτσέσκου να ξεκινάει για πρώτη φορά τον Αζεβέντο ως βασικό, να επαναφέρει έπειτα από καιρό τους Κάνιας – Σάκχοφ ως δίδυμο στα αμυντικά χαφ, τον Λημνιό να επιστρέφει σε αρχικό σχήμα μετά το Αγρίνιο και τον Κουλούρη να ξεκινάει στην κορυφή, γινόταν κατανοητό εξ αρχής πως ο ΠΑΟΚ θα χρειαζόταν αρκετά πράγματα για να αποδείξει στην πράξη την ισορροπία που έχει «βαφτίσει» ως το βασικότερο στοιχείο της ομάδας του ο Ρουμάνος τεχνικός. Κατά την προσφιλή της συνήθεια, πήρε την κατοχή από το ξεκίνημα του αγώνα, δημιούργησε συμπαγή άξονα και περίμενε τον αντίπαλό της από τις πτέρυγες. Ταυτόχρονα, δημιουργούσε παγίδες ψηλά ανεβάζοντας Κάνιας και Σάκχοφ για να πιέσουν προκειμένου να κλέψει την μπάλα και να φύγει τάχιστα στην επίθεση με τους  Μακ, Πέλκα, Λημνιό και τον Κουλούρη αρχικά ως στήριξη για την ανάπτυξη και στη συνέχεια ως καταλυτικό παράγοντα στην εκτέλεση.

Η πρώτη επιλογή των γηπεδούχων ήταν το αριστερό άκρο της άμυνας των αντιπάλων τους, εκεί όπου ο Αζεβέντο στάθηκε καλά αμυντικά στην πλειοψηφία των μαχών που έδωσε με Ντιγκινί, Μπρούνο και Σάκιτς. Η εναλλακτική ήρθε με κοντινές πάσες προς τον άξονα, όμως εκεί τα «ντουμπλαρίσματα» των Σάκχοφ – Κάνιας έκαναν τα πράγματα πιο δύσκολα γι’ αυτούς. Την ίδια στιγμή ο «Δικέφαλος» αντιμετώπιζε πρόβλημα στη δημιουργία. Μόλις στο 21’ η πρώτη ουσιαστική απειλή με σουτ του Πέλκα εκτός περιοχής που πέρασε αρκετά πάνω από το οριζόντιο δοκάρι της εστίας του Μίρκοβιτς. Στην αμέσως επόμενη φάση ο Ατρόμητος «απάντησε» με κακό τελείωμα του Μπουσούλατζιτς από πλεονεκτική θέση, έπειτα από τροφοδήτηση του Ντιγκινί σε συνθήκες αντεπίθεσης. Τρία λεπτά μετά, σε μια φάση που οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ διαμαρτυρήθηκαν για το ξεκίνημά της και τη διεκδίκηση της μπάλας ανάμεσα σε Αζεβέντο και Μπρούνο, ο τελευταίος πέρασε στον Ντιγκινό που από τη γραμμή της μεγάλης περιοχής έστειλε την μπάλα ελάχιστα πάνω από την οριζόντια δοκό του Πασχαλάκη.

Ο … άνθρωπος του Κυπέλλου για τον ΠΑΟΚ όμως φέτος δεν είχε πει την πρώτη του λέξη στον αγώνα και το έκανε με τη συμπλήρωση του πρώτου ημίωρου. Ο Σάκχοφ – περί ου ο λόγος – κινήθηκε εξαιρετικά στον άξονα, έκανε το 1-2 με τον Κουλούρη να τον τροφοδοτεί εξαιρετικά με … «τακουνάκι» έχοντας τραβήξει δυο αντιπάλους πάνω του, βρέθηκε εντός αντίπαλης περιοχής και με πλασέ «άνοιξε» το σκορ καταφέρνοντας καίριο πλήγμα στην ψυχολογία των γηπεδούχων και πανηγυρίζοντας το πέμπτο του γκολ στον θεσμό, γεγονός που τον φέρνει και στη δεύτερη θέση των σχετικών σκόρερ πίσω από τον Κόντε. Στο 36’ ο Πέλκας μπήκε στην περιοχή επιχείρησε να πλασάρει από την αριστερή «κλειστή» γωνία του Μίρκοβιτς αλλά ο Σέρβος τερματοφύλακας έδιωξε σε κόρνερ. Στο 42’ ο Πέλκας εκτέλεσε φάουλ από δεξιά ο Κουλούρης έπιασε την κεφαλιά προς τα πίσω αστοχώντας σημαντικά ωστόσο. Το πρώτο ημίχρονο ολοκληρώθηκε με εκτέλεση φάουλ του Ούμπιδες που μπλόκαρε απροβλημάτιστα ο Πασχαλάκης. Αξίζει να σημειωθεί πως στο διάστημα η ομάδα του κ. Λουτσέσκου είχε την κατοχή 55%-45% αλλά και τις τελικές, τρεις έναντι δυο του Ατρομήτου.

Το δεύτερο ημίχρονο όμως έμελλε να είναι μια εντελώς διαφορετική υπόθεση. Καταλυτικό ρόλο έπαιξε κι η κίνηση του Νταμίρ Κάναντι να το ξεκινήσει με τους Βασιλακάκη – Κωστόπουλο αντί των Ντιγκινί – Ντάουντα. Κάτι που φάνηκε από νωρίς. Μόλις στο 49’ κι έπειτα από κόρνερ οι γηπεδούχοι προειδοποίησαν με κεφαλιά του Κωστόπουλου κι ανεβάζοντας κλιμακωτά την πίεσή τους κατάφεραν να ισοφαρίσουν με τις δυο αλλαγές τους. Ο Μπουσούλατζιτς αρχικά μπήκε στην περιοχή πλάσαρε κι ο Πασχαλάκης του είπε «όχι» αλλά η μπάλα έφτασε στα πόδια του νεαρού μεν αλλά ικανότατου δε Κωστόπουλου που «βρήκε» με σέντρα τον Βασιλακάκη κι εκείνος ανάμεσα σε τρεις αντιπάλους του με κεφαλιά έφερε τον αγώνα στα «ίσα» αναπτερώνοντας το ηθικό και τις ελπίδες των συμπαικτών του. Τρία λεπτά μετά ο κ. Λουτσέσκου βλέποντας τον Μάτος κουρασμένο και λόγω της κόπωσης αυτής αρκετά εκνευρισμένο, πέρασε στη θέση του τον Κρέσπο.

Με τον Ατρόμητο να ανεβάζει ταχύτητα, να κλείνει στην περιοχή του τον ΠΑΟΚ και να δημιουργεί συνθήκες αφόρητης πίεσης, η δεύτερη κίνηση δεν άργησε να γίνει. Με τη συμπλήρωση μιας ώρας αγώνα ο κ. Λουτσέσκου ουσιαστικά «απάντησε» στην καιριότητα της κίνησης στο ημίχρονο του ομολόγου του στον πάγκο του Ατρομήτου και με την επιλογή του να περάσει τον Μπίσεσβαρ αντί του Πέλκα «άλλαξε» το ρου του αγώνα. Ο «φρέσκος» Ολλανδός ήταν αυτός που κρατούσε μπάλα και με «καθαρό» μυαλό έβγαζε τις επιθέσεις της ομάδας του με τεράστια διάθεση δημιουργικότητας και αντίστοιχη ακρίβειας. Παράλληλα όμως ο Βαρέλα πήρε εντολή να ακολουθεί κατά πόδας τον Βασιλακάκη – ακόμη κι εκτός περιοχής – με σκοπό να περιορίσει τη συμμετοχικότητά του στην ανάπτυξη των επιθέσεων των γηπεδούχων.

Με τις δυο ομάδες να βαδίζουν σε τεντωμένο σχοινί στο 66’ σε φάση διαρκείας ο Μαλεζάς αποσώβησε το γκολ σε προσπάθεια του Κωστόπουλου. Ωστόσο, ένα λεπτό μετά, ο Κάνιας βρήκε κενό έδαφος στον άξονα και κόντρα στις αγωνιστικές του συνήθειες έφτασε έξω από την αντίπαλη περιοχή απ’ όπου με δυνατό σουτ στη δεξιά γωνία του Μίρκοβιτς έδωσε ξανά προβάδισμα στην ομάδα του, σημειώνοντας το δεύτερο γκολ στην καριέρα του. Οπως αυτό έτσι και το προηγούμενο με τον ΠΑΟΚ τα έχει σημειώσει. Τί καλύτερο για ένα προπονητή να παίρνει σκορ από τα αμυντικά του χαφ … Στο 69’ ο Λημνιός βρίσκει τον Μακ εντός περιοχής αλλά το κακό κοντρόλ του Σλοβάσκου στερεί την ομάδα του από μια εξαιρετική ευκαιρία. Η τρίτη και τελευταία αλλαγή των γηπεδούχων έγινε στο 73’ με τον Κυριακίδη να περνάει στη θέση του Νάτσου και τον κ. Λουτσέσκου να πράττει ανάλογα ένα λεπτό μετά δίνοντας τα πρώτα αγωνιστικά λεπτά στον Μουλέν αποσύροντας τον Σάκχοφ.

Στο 76’ ήταν και πάλι η σειρά του Πασχαλάκη να υπενθυμίσει την αξία και τις ικανότητές του – και πάλι – σε περίτεχνη κεφαλιά του Κωστόπουλου προς τα πίσω. Ο Μουλέν ήταν πρωταγωνιστής σε μια δύσκολη στιγμή στο 78’, όταν γύρισε προς τα πίσω την μπάλα – «κακιά» συνήθεια γενικώς της ομάδας η συγκεκριμένη – δίχως να ελέγξει και με τον Πασχαλάκη εκτός εστίας. Εντούτοις ο 28χρονος τερματοφύλακας με υπερπροσπάθεια έδιωξε με διπλή προσπάθεια. Ο Γάλλος χαφ όμως «ρέφαρε» ένα λεπτό μετά, όταν τροφοδότησε τον Μπίσεσβαρ κι εκείνος με μαγική ασίστ βρήκε τον Κουλούρη που με δυνατό διαγώνιο σουτ διαμόρφωσε το τελικό σκορ, προσδίδοντας πανηγυρικό χαρακτήρα στην πρόκριση της ομάδας του και προσυπογράφοντας το ιστορικό ρεκόρ των δεκατριών, διαδοχικών νικών σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο. Στα λεπτά που απέμειναν ο Πασχαλάκης ανέλαβε δράση σταματώντας προσπάθειες των Κωστόπουλου, Ούμπιδες ενώ άλλες δυο, των Μπρούνο και Ούμπιδες η μπάλα πέρασε άουτ. Αντίστοιχα ο Μακ στο 90’ «χάλασε» μια μοναδική ευκαιρία σε συνθήκες αντεπίθεσης για ν’ ανεβάσει κι άλλο το δείκτη του σκορ. Παρένθεση, στον ποδοσφαιρικό αυτόν τόπο θα επιστρέψει τέλη Μαρτίου για το πρωτάθλημα κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να το θυμούνται όλοι, κλείνει η παρένθεση.

Τη διαφορετικότητα του δευτέρου ημιχρόνου επιβεβαιώνουν και οι αριθμοί καθώς η κατοχή έκλεισε στο 56%-44% υπέρ των γηπεδούχων, όπως αντίστοιχα κι οι τελικές 13-6, κάτι για το οποίο ο Ραζβάν Λουτσέσκου θα έχει να συζητήσει με τους ποδοσφαιριστές του. Ωστόσο, ακόμη κι έτσι, η ουσία είναι πως ο ΠΑΟΚ πήρε μια σπουδαία νίκη επί ενός ικανότατου αντιπάλου στην έδρα του, «σφράγισε» την πρόκριση στα ημιτελικά και μπορεί απερίσπαστος, ενισχυμένος – ακόμη περισσότερο – με αυτοπεποίθηση κι αισιοδοξία, να ξεκινήσει την προετοιμασία του για τον επόμενο αγώνα πρωταθλήματος με την ΑΕΛ, στην Τούμπα, την προσεχή Δευτέρα. Εκεί όπου θα έχει ξεκούραστους και διαθέσιμους τους Βιεϊρίνια, Μαουρίσιο, Κάμπος, Πρίγιοβιτς (σ.σ. εκτός συγκλονιστικού απροόπτου).

Πάντως πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία στον Φερνάντο Βαρέλα. Είθισται οι ποδοσφαιριστές να «φτιάχνουν» τις ομάδες. Στην περίπτωσή του είναι η ομάδα που «φτιάχνει» τον ποδοσφαιριστή. Το πάθος που βγάζει τον τελευταίο καιρό σ’ επίπεδο αντιδράσεων στον αγωνιστικό χώρο σε κάθε φάση, πέραν της εξαιρετικής του απόδοσης από τον Σεπτέμβριο και μετά., η ενέργεια που βγάζει κι όλα αυτά μένοντας σε αυστηρά αθλητικά πλαίσια όπως μαρτυρά κι η – μόλις – μια κίτρινη κάρτα που έχει αντικρύσει, αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για όλους. Απλά … δεν υπάρχουν λόγια … Καλή δύναμη και καλή συνέχεια – με πολύ προσπάθεια – σε όλους ….